Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1957, Blaðsíða 74

72
una fyrir nafn þess, er tekur út fé, skrifaði hann: „í um-
boði Einars Einarssonar, Davíð Davíðsson“. Davíð varði
þessum 2000 kr. til eigin þarfa, en endurgreiddi Einari
þetta fé, áður en mál var höfðað á hendur honum fyrir at-
ferlið. Davíð var kunnugt um, að vinur hans, Halldór Hall-
dórsson, átti 1000 kr. skuld hjá Einari. Fór hann með þær
1000 kr., er Einar hafði fengið honum í hendur, til Halldórs
og greiddi skuld þessa. Kom Davíð kvittun fyrir greiðslu
skuldar þessarar til Einars. Enn kom það upp, að Einar
hafði beðið Davíð 15. nóv. s. 1. að framvísa fyrir sig tékka,
að f járhæð kr. 3000,00. Fór Davíð með tékkann í banka.
Veitti hann því þá athygli, að framsalsáritun af hendi Ein-
ars skorti. Skrifaði hann þá nafn Einars aftan á tékkann.
Auk þess tók hann eftir því, að tékkafjárhæðin var aðeins
rituð með tölustöfum, en ekki með bókstöfum. Bætti Davíð
úr því með því að rita sjálfur orðin „þrjú þúsund krónur“
í meginmál tékkans. Þær 3000 krónur, sem Davíð fékk fyr-
ir tékka þenna, afhenti hann Einari, sem kvaðst „ekkert
hafa við þetta að athuga“, er honum var skýrt frá máls-
atvikum.
Davíð er sakhæfur. Hversu ber að færa háttalag hans
til refsiákvæða?
II. I réttarfari: Skýrslur aðilja fyrir dómi í einkamálum.
III. Raunhœft verkefni:
Þeir Jón Bjarnason kaupmaður og Einar Davíðsson læknir áttu
eigina nr. 7 við F-götu hér í bæ í óskiptri sameign. Um var að ræða
tveggja hæða hús, og notkun sú, að Jón bjó á neðri hæð, en Einar á
hinni efri. íbúð var í kjallara, og var þar leigutaki Helgi Árnason
verzlunarmaður.
í framkvæmd hafði Jón á hendi reikningshald um eignina, að því
er snerti sameiginlegan kostnað og tekjur. Leigusamning um leigu
á kjallaranum höfðu þó báðir undirritað. Um þessa tilhögun var þó
enginn beinn samningur, heldur hafði þetta í upphafi lent í höndum
Jóns og við það setið.
Reikningshaldi um húsið hagaði Jón á þá leið, að húsið hafði sér-
stakan reikning við verzlun Jóns, og var þá ýmist, að skuld var á
reikningnum eða inneign.
Smám saman fór heldur að halla undan fæti með fjárhag Jóns,
og var hann loks kominn í greiðsluþrot. Helgi Árnason, leigutaki í
kjallara, var starfsmaður Jóns og greiddi lága leigu, enda greiddi
Jón honum lágt kaup. Mátti segja, að kaup Helga væri 200 kr. lægra