Búnaðarrit - 01.01.1888, Page 38
Um efnahaginn og landbúnaðinn á
Eftir Sœm. Eyjúlfsson.
Satt er það, margt hefir breytzt til batnaðar nú á
seinni tímum, og 'ólíkt sýnist hægra að geta komizt af
nú, heldur en fyrir svosem rúmum 100 árum. Ótalmarga
erfiðleika áttu menn þá við að stríða, sem menn eigi
pekkja nú. fá voru t. d. eigi nema örfáir verziunar-
staðir til á landinu, og liver maður var skuidbundinn
til pess, að verzla \ið einhvern vissan kaupmann og
kaupa af lionum ailar nauðsynjar sínar, eftir peim taxta,
sem konunginum póknaðist að setja; ef út af pessu var
brugðið, lá við eiguamissir og liúðstrokur, eða Brimar-
hólmsvist. J»á var öll útlend matvara svo dýr, að ekki
var að talaum, að hændurgætu keypt lianasvo nokkru
munaði, og yfir liöfuð að tala voru allar útlendar vör-
ur svo dýrar, að menn gátu eigi keypt aðrar en pær,
er óumílýjanleg nauðsyn knúði pá til, svo sem timbur
og járn; pessar vörur íluttust pó til landsins oft og ein-
att af svo skornum skammti, að eigi var unnt aðfásvo
mikið af peim, sem menn nauðsynlega purftu. Yana-
lega kom ekki nema eitt skip á ári til hinna fáu verzl-
unarstaða, sem til voru; allir lcannast við petta úr
»Skipafregnt.
»Heyrt liefi jeg að Hólmsskipið
og Höfðarar líka