Búnaðarrit - 01.01.1888, Síða 47
43
vandrœðaárum; en pess konar ár kalla menn eigi góðár;
nei, pað er öðru nær, pað eru hallœrisár. J>egar menn
pví líta til baka yfir liðna tímann, þá ininnast peir svo
margra ára, er peim finnast hafa verið svo óhagstæð;
pá verða pau árin svo mörg, er menn áttu ýmsu mót-
drægu að mæta, er ástæða pykir til að kenna árferðinu.
Sveitarbóndinn man pá eftir svo mörgu lieyleysisárinu,
og pá finnst honum, að veturinn hafi verið svo harður,
eða sumarið á undan hafi verið svo mikið grasleysissmn-
ar. Sjávarbóndinn man eftir mörgu ári, pegar fiskur-
inn lians gjörði lítið meira en hrökkva fyrir skuldinni
frá pví árið áður; »já, pað var svoddan fiskileysisár«,
segir hann. Eg hefi núna í nokkur ár, heyrt sama
manninn segja á hverju vori, um leið og hann hefir
verið að kvarta um heyleysið og vandræðin, að petta
væri nú að öllu samtöldu sá versti vetur, sem elstu
menn myndu eftir; og marga hefi ég heyrt tala nokk-
uð líkt pessu. Oftast inun mönnum íinnast árferðið
fremur óhagstætt og oft munu menn fúsir að taka und-
ir með gamla skáldinu:
„Frost og kuldi lsvclja ]»jóð,
koma nú sjaldan árin gó8;“
en hvað sem pví nú líður, pá er pað víst, að pau árin
eru fleiri, og jafnvel flest, sem eftir almenningsálitinu
eru óhagstæð, af pví árferðið í flestum árum er óhag-
hagstæðara en svo, að almenningur geti vel polað pað;
pað verða pví að eins mjög fá ár, sem ná pví að heita
meðalár; er pví auðsætt, að almenningur liugsar sér
meðalárið miklu betra en pað í raun og veru er.
J>etta hefir mjög skaðlegar afleiðingar, pví pegar menn
fara að gjöra áætlun um tekjur sínar fyrir eitthvert ó-
komið tímabil, pá miða peir náttúrlega við pað, sem
peir kalla miðalár, og búast pví við meiri tekjum, en
ástæða er til; við pessa tekjuvon miða menn aftur út-