Búnaðarrit - 01.01.1888, Síða 93
89
að lofa greiðasemina liér á landi. pá er þó óvíða eða
hvergi jafnleiðinlegt eða dýrt að ferðast sem hér. Allir
hljóta líka að sjá, hversu leiðinlegt er, að koma ókunn-
ugur á þá staði, sem eigi er talið að greiði sé seldur á.
Menn verða með þögn og þolinmæði að sætta sig við
allt, af því greiði er ekki talinn seldur; þótt »ýmsir
gefi« þessum mönnum »2 kr. fyrir næturgreiðannc.
Aftur á móti er svo frjálslegt að koma á þá bæi, þar
sem greiði er seldur, að það er eins og menn séu lieima
lijá sér, þrátt fyrir það, þótt þeir séu í öðrum lands-
fjórðungi. Meðan því almenn greiðasala kemst ekki á,
er mesti nauðungarkostur að þurfa að ferðast hér á
landi.
Ef allir fengju frían aðgang að lausamennsku þá
er hætt við, að margir kynnu eigi fyrst í stað að færa
sér það réttilega nyt; má því búast við, að ýmsir hefðu
í byrjuninni skaða á því. J>etta verður því ýtarlega að
skoða frá öllum hliðum. Eyrsta kastið er ef til vill
hætt við, að allt of margir vildu fara í lausamennsku.
Ekki væri því óhugsandi, að sumir bændur ættu erfitt
með að fá í ársvist þá menn, sem þeir þyrftu nauðsyn-
lega aðhafa fasta við fénaðargeymslu. En ef svo færi,
væri það skaði. Litlar líkur eru þó til, að slíkt kæmi
fyrir, því að breytingarnar mundu eigi verða svo miklar;
fjöldinn af fólki mundi ráða sig 1 ársvistir eftir sem
áður. J>ar á móti væri fremur að óttast, að sumir
bændur kynnu ekki réttilega að nota daglaunamennina;
það er að segja, að þeir gætu ekki ætíð matið rétt
notagildi vinnunnar gagnvart kaupgjaldi daglaunamanna.
Enn lremur má búast við því, að almenn greiðasala
kæmist ekki þegar á. Líkur eru því til, að sumir létu
að mestu eta sig upp, áður en þeir sæu að sér með að
fara að selja greiða. |>á er og sennilegt, að ýmsir af
hinum ráðminni og ónýtari lausamöunum yrðu fyrir