Búnaðarrit - 01.01.1888, Side 114
110
að alls elikert af næringargildi grassins missistvið purk-
inn, eða með öðrum orðum: J>eir segja fullsannað, að 1
pd. af purrum efnum í vel hirtu heyi sé alveg eins gott
til fóðurs og 1 pd. af þurrum efnum í grasinu, sem
heyið er úr. Hrá taða léttist auðvitað um 2/a við purrk-
inn eða meira, en pað, sem hún léttist um, er mest
vatn; að vísu missir taðan nokkuð af ílmefnum, cn pau
eru ekki talin með næringarefnum grasanna, pó pau að
vísu séu nytsöm, pau er fremur skoðuð sem kryddefni.
Hætt er líka við, að pau varðveitist ekki betur við súr-
heysverkunina en við purkun. Aftur á móti léttist súr-
lieyið mjög lítið, ef það verkast vel; pað léttist ekki
meira en um 5"/o eins og höfundurinn segir á 47. bls.
J>að, sem liöfundurinn getur um, „til samanburðar“ á
23. hls. og notar við reikninginn á 24. hls., nfl. að álit-
ið sé, að 20C0 pd. af grasi verði 1200 pd. af súrheyi,
hlýtur að standa í sambandi við illaverkun; grasið heíir
verið látið rennblautt niður og fargið verið fjarska þungt,
enda máske loft komist að, og samt er naumast skiljan-
legt, að súrhey léttist svona mikið. I súrheyinu eru
nærfelt 3U hlutar vatn og 'U hlutinn, sem eruföstefni,
heíir spillzt við sýringuna meira eða minna, en ávallt
nokkuð meira, en sama pyngd af purrum efnum í heyi
heíir spilizt við purkinn, ef hoyið nýtist vel.
Dæmið um súrheysverkunina í Engey, sem höfund-
urinn tilfærir á 48. bls. og sem eg einnig nýlega nefndi,
sannar ekkert með lionum, heldur þvert á móti. Fyrst
er nú dæmið rangt prentað hjá höfundinum. Kýrin
fékk eftir burðinn, segir skýrslan, 20 pd. af töðu og 14
pd. af súrheyi á dag (en ekki 10 og 14), og svo auka-
fóður, sem ekki sést hversu mikið var. Eg geri nú ráð
fyrir, að 31/2 pd. af ágætu súrheyi (eins og petta í
Engey sýnist hafa verið), sé jafnt 1 pd. af góðri töðu,
og verða pá 20 pd. af töðu og 14 pd. af súrheyi jafngildi