Búnaðarrit - 01.01.1888, Síða 142
138
vinni að upptökunni. Annar stingur skáhalt niður spaða
eða reku skammt frá liverri plöntu, og lyftir öllu kerf-
inu upp; hinn tekur utan um plöntustofninn og dregur
hann lempilega upp úr moldinni. Kártöflurnar koma
þá upp með og slítur hann pær frá og gáir vandlega
að, hvort ekkert hafi orðið eftir af peim í moldinni;
moldina strýkur hann af peim svo vel sem verður og
lætur pær varlega í ílát, sem hann hefir við hendina.
öeymsla kartaflanna. Ef veður er purt, pegar
kartöflurnar eru teknar upp, og moldin svo pur að hún
tollir ekki til muna við pær, er öþarfi að þurlca þœr,
heldur koma peim pá pegar á geymslustað. Séu pær
par á móti teknar upp í vætu, sem er neyðarúrræði,
skal bera pær í vindsvalt hús og breiða úr peim, en
ekki dyngja peim í hrúgur, og bera pær svo út til
perris við fyrsta tækifæri. Ef jörð er frosin, skal breiða
pura reiðinga, »mottur», segl, poka eða aðrar voðir
undir pær, pví ekki er hollt að pær liggi á frosinni
jörð, pað verður að dreifa vel úr peim og snúa peim
iðulega. svo pær porni semjafnast. J>egar pær eru orðn-
ar svo purrar, að engar blautar moldarklessur tolla við
pær, pá eru pær mátulega purkaðar.
Útsáðskartöflur skal jafnan velja, um leið og kar-
töflurnar eru teknar upp eða purkaðar, og geyma pær
sér yfir veturinn. Verður sérstaklega að vanda geymslu-
stað fyrir pær. Sumir hafa pann sið, að taka ávallt
útsáðskartöílur undan frjóvsömustu og proskamestu plönt-
unum, og setja peir merki við pær plöntur, sem eru
bráðproskaðastar og blómlegastar framan af sumrinu.
J>etta er mjög skynsamlegt. Kona eiu, sem eg pekkti
íReykjavík, hafði pessa reglu og féklc jafnan mjög mikla
uppskeru af vænum og góðum kartöfium.