Búnaðarrit - 01.01.1888, Síða 151
147
var, eins og flestum mun kunnugt, hinn alkunni fræði-
maður og ágæti búhöldur og garðjTkjumaður Björn pró-
fastur Halldórsson í Sauðlauksdal'. J>að var árið 17591 2 3 * * *
6. dag ágústmánaðar. pær náðu litlum proska, par sem
svo var orðið áliðið. J>ó notaði hann pær til útsæðis
árið eftir ásamt kartöflum, sem liann fékk um vorið
1760 frá Danmörku. — 8»J>etta ár fékk eg einnig kar-
töflur frá Ilöfn 4. júní. Eftir 14 daga til 3 vikur var
grasið komið upp, enda var pá öndvegistíð um vorið.
Eg hafði sett þær í ýmsan jarðveg. Flest af peim setti
eg í feita jörð, en pær urðu ekki stórar, en pó góðar
til útsæðis, sumar setti eg í sand, lítið eitt blandaðan
rnoldu, og urðu pær í meðallagi stórar, og nokkrar setti
eg í magra og lausa jörð, senivar helmingur sandur,
en lá vel við sólu; uxu pær bezt og náðu vanalegri
stærð». — Eftir petta stundaði séra Björn kartöfluyrkju
af miklu kappi ásamt annari matjurtarækt, og gjörði
allt, sem í hans valdi stóð, til pess að vekja eftirtekt
manna og áliuga á garðyrkjunni. Mágur lians, snill-
ingurinn Eggert Ólafsson, studdi hann í pví með ráðum
og dáð, meðan lians naut við. Séra Björn mun jafnan
verða talinn fremstur í flokki garðyrkjumanna hér á
landi, og að pví sem mér er kunnugt, hefir enginn,
hvorki fyr né síðar, ræktað her eins margar matjurtir
að staðaldri, eins og hann.
1) Sbr. íslonzk garðyrkjubók eftir M. H. Friðriksson. bls.
87. — pessa bók ætti liver bóndi að oiga. Einni kronu verður
ekki betur varið cn til pess að kaupa liana.
2) Ekki 1758 eins og víða hcflr staðið.
3) Korte Beretninger om nogle Eorsög til Landvæsenets og
især Ilaugcdyrkningens Forbedring i Island etc. — Breve fra
B j ö r n II a 11 d ó r s s o n til M a g n ú s OlafBson 1761.
Kbh. 1765.
10*