Búnaðarrit - 01.01.1888, Page 200
196
Árið 1887
var yíir höfuð ærið misjafnt, með betri árum á Suður-
landi, en aftur á móti eitthvert bið erfiðasta ár sum-
staðar norðanlands, austan og vestan.
Fiskveiðar voru yfir höfuð góðar á vetrarvertíðinni,
og á vor- og haustvertíðinni ágætur aili á Suðurlandi og
víðast hvar annarstaðar. Á Austfjörðum brást sumar-
ailinn sakir hafíssins. Síldaraíli varð par pó talsverður,
sömul. á Eyjaíirði. Laxveiði heldur rýr.
Verzlun var lík og næsta ár á undan, yfir höfuð
slæm. pó hækkaði saltíiskur lítið eitt í verði (í Rvík
skpd. af nr. 1 á 34 kr.), og hvít ull varð almennt á
60 a. pd.; aftur á móti lækkaði verð á harðfiski (skpd.
50—60 kr.), lýsi (15 kr. til 22 kr. 60 a.) og æðardúnn
(15 kr. pd.). Verð á sláturfé að haustinu var líkt og
árið áður (sjá Búnaðarrit I. bls. 169), sömuleiðis á lif-
andi fje og hestum, er Skotar keyptu til útflutnings.
Pöntunarfélög pau, er skiptu við Zöllner & Co. í New-
castle on Tyne, fyrir milligöngu Jóns Vídalíns, fengu
fyrir sauði sína frá 14 kr. 29 a. til 15 kr. 55 a. og
geldar ær allt að 11 kr., eftir vænleika fjárins, og var
pað betra verð, en annarstaðar fékkst fyrir fé. Útlend-
ar vörur voru í svipuðu verði og árið 1886 (s. st. bls.
169), nema kaffi, sem var í Reykjavík 95 a. pd., og sum-
staðar annarstaðar allt að 1 kr. 10 a. pd.
Tíðavfar. Árið byrjaði með hagleysum um land allt
að ætla má og fremur stirðri tíð, en rétt eftir miðporra
gerði góða hláku, svo að víða kom upp jörð. Skömmu