Búnaðarrit - 01.01.1888, Síða 205
201
Atliugasemdir við skýrslnrnar.
Amtsráöið hBÍir sýnt niér pann velvilja, aö láta mig fá at-
liugasenHlir þær, er það gjörði við skýrslur búnaðarfélaganna.
Verða því athngasemdir amtsráðsins sýndar hér, með þess góða
leyfi; svo að búnaðarfélögin geti franivcgis haft þær sér til hlið-
sjónar.
Búriaðarfélag Torfalœkjarhrepps.
a. Fjárrétt talin, som amtsráöið getur eigi mælt fram með; því
að það hefir eigi lngt til, að styrkur væri veittur til annars
en þcss, er lýtur að því að auka jarðarafurðir eða létta fyrir
heimflutningi þeirra.
b. Ofmörg dagsverk talin ganga til túnaslétfunar. Sérstaklega
finnur þó amtsráðið eigi ástæðu til að meta túnauka meira en
túnsléttu; cn á Blönduósi er 170 ferli. faðma túnauki talinn í
skýrslunni 45 dagsv., en amtsráðið getur eigi metið liann nema
cins og túnasléttu.
c. Skurðir óhaganloga grafnir, það er að segja of brattir, svo
sem þeir varnarskurðir, er voru taldir í skýrslunni 7 fet á
breidd að ofan, 4 fet á breidd í botninn og 3 fet á dýpt.
Varla gat þó átt scr stað, að skurðir þessir hefðu þurft að
vera breiðari í botninn en citt fet. Ef þeir hefðu líka að
eins verið eitt fct á breidd í botninn, en að öðru leyti eiu«,
þá hefði 100 dagsverkaskurður, moð því lagi, hlotið að jöfnu
hlutfalli að verða 137'/i dagsverk með sama lagi og í skýrsl-
unni stendur. Ailt fyrir það hoiði þó ódýrri skurðurinn orð-
ið tryggari. Amtsráðið verður því að álíta, að skurðir, sem
eru grafnir eins og í skýrslunni stendur, séu óþarfloga kostn-
aðarmiklir, einkum þegar þriggja feta háir garðar eru á
innri brún skurðanna, eiiis og í skýrslunni stondur. í sömu
skýrslu 8tondur einnig, að vörzluskurðir liafi vcrið 4 fet á broidd
að ofan, 3 fot á breidd í botninn og 1 ‘/a fot á dýpt. Amts-
ráðið getur auðvitað ekki álitið þessa skurði fullkomna til
vörzlu, en verður þó að álíta. að félagið muni hai'a talið þá
fullkorana, fyrst það setur þá í skýrslur sinar. í beinni sam-
kvæmni við þetta. virðist þ\í. að félaginu hafi alls ekki dul-
izt, að ofntikið verk vieri lagt í hina fyrtöldu sknrði. En
þótt amtsráðið vilji eigi leggja til, að verk séu styrkt af
landssjóði, sem eru óhaganlega unnin eða óþörf vinna látin
ganga til, þá vildi það eigi leggja á móti þvi, að styrkur