Dvöl - 01.01.1938, Qupperneq 53

D VÖL
47
áreiðanlegar draumsögur, sem
sýna, að sofandi mann getur
dreymt, og það mjög ljós-
lega, að hann verði fyrir því, sem
í raun réttri kemur fyrir einhvern
annan. Einfalt og óyggjandi dæmi
er það, e^r kunnur Kaupmanna-
hafnarbúi verður fyrir því slysi
í dýnagarðinum jþar snemma
morguns, að hvítabjörn bítur
hann, en á sömu stundu dreymir
vin hans, sem lá og svaf í husi
sínu ekki langt þaðan, einmitt það
sama sem hinn lifði. (Tidskr. f.
psykisk Forskning, Kbh. 1906, s.
14). Athuganir af þessu tagi eru
svo margar og ótvíræðar, að þar
getur ekki verið neitt um að vill-
ast, og það er óhætt að segja,
að ekki getur verið um skilning
á eðli drauma að ræða, fyrr en
slíkar athuganir eru rétt metnar.
II.
Það mun sannast, að um mik-
ilvægi þess, að menn skilji rétt
Þýðingu draumlífsins, hefi ég
ekkert ofsagt. — Dáist ég mjög
að því, hve vel skáldið borg-
firzka hefir látið sér þetta skilj-
ast. — Svo oft dreymir oss það,
sem ekki er til og ekki á sér stað
a jörðu vorri, að sú ályktun verð-
ur alveg óumflýjanleg, eða með
öðrum orðum, vér getum haft al-
Veg fulla vissu fyrir því, að sam-
band á sér stað milli vor og
Þeirra, sem aðrar jarðstjörnur
byggja. Lífið á stjörnunum er
vísindalega uppgötvað, og vér
þurfum ekki framari í þeim efnum
að una við ágizkanir einar. Vér
getum ennfremur gengið úr
skugga um það, að draumheimur
vor er það, sem nefnt hefir ver-
ið annar heimur, andaheimur og
dánarheimur, og er því máli enn
til stuðnings sá fróðleikur, sem
vér fáum fyrir miðils inunn. En
um þetta efni hefi ég allmikið rit-
að hér og hvar og mun þó meira
síðar. Og er ekki stórkostlegt til
þess að hugsa, að draumlífið má
rækta svo, að vér getum notað
tímann, sem vér sofum, til sam-
funda við látna ástvini vora og
aðra, og til þess að bæta vit vort
og fræðast stórlega. En til þess
að þetta geti orðið, þarf að vísu
hugarfarið að lagast stórmikið,
og það þarf að þekkja stillilög-
málið (Law of Determinants) og
kunna að færa sér þá þekkingu
í nyt. Virðist ekki ólíklegt, að
í þeim efnum gæti íslenzka þjóð-
in, þótt smá sé, orðið á undan
öðru fólki jarðar. Mun og með-
fram að því lúta spá þessa guð-
innblásna manns, A. Rutherfords,
um ljós það, sem frá íslandi muni
skína öllu mannkyni jarðar vorr-
ar. Væri betur, að hinn mikli spá-
maður og íslandsvinur Eefði rétt
fyrir sér um ljós það, að ljósi
því muni takast að vinna bug á
myrkrinu, því að öðrum kosti er
glötunin vís.
9. jan. 1938.
Helgi Pjeturss