Dvöl - 01.01.1938, Qupperneq 67

DVÖL
ei

Johnson gerðist kennari í lögum
við Illionis-háskólann (1926), hef-
ir hann einnig, sem vænta mátti
um jafn áhugasaman fræðimann
og ræktarsaman við íslenzkar
erfðir, tekið mikinn þátt í starfi
„Heimskringlu“ og jafnan valið
sér íslenzk efni til meðferðar í
erindum sínum á félagsfundum.
Hefir hann á þeim vettvangi flutt
eftirfarandi fyrirlestra: „íslenzku
byggðirnar í Norður Dakóta“
(1927); „Hin komandi Alþingis-
hátíð á íslandi (1929); „Alþingis-
hátíðin íslenzka (1930); „Jón Sig-
urðsson (1933); „Norræn áhrif á
eyjunni Man“ (1934); og „Hall-
grímur Pétursson (1937). Parf
ekki að draga í efa, að fyrirlestr-
ar þessir hafi verið bæði vel
samdir og fræðandi, og þess
vegna íslandi til sæmdar og nytja.
Prófessor Johnson er mörgum
íslendingum heimafyrir kunnur af
afspurn, og ýmsum persónulega,
síðan hann sótti Alþingishátíðina
sem einn af fulltrúum Bandaríkj-
anna. Hann er ýkjulaust einn af
ágætustu og allra merkustu son-
um Islands vestan hafs, en þangað
fluttist hann með foreldrum sín-
um barnungur.*)
Starf „Heimskringlu-félagsins í
vora þágu er þess vegna hreint
ekki ómerkilegt. Og starfsemi
þess í heild sinni þeim mun um-
*) Æfiágrip hans er í Árbók HásJcóla
Islands fyrir árið 1929—1930, Reykja-
vlk, 1931.
fangsmeiri og ávaxtaríkari, þar
sem námsmenn, sem tekið hafa
þátt í störfum félagsins á skóla-
árunum, hafa dreifzt í ýmsar áttir
sem kennarar eða forvígismenn
á öðrum sviðum.
En því hefi ég jafnframt dreg-
ið athygli íslenzkra lesenda að
umræddum félagsskap, að hann
er ágætt dæmi þess starfs í þágu
norrænna fræða og íslenzkra, sem
unnið er við eigi allfáar æðri
menntastofnanir í Vesturheimi,
innan veggja kennslustofunnar og
utan, þótt minna rúm skipi víðast
hvar, heldur en við Illionis-há-
skólann. Hefir það starf átt sér
fleiri skjól og vaxið fiskur um
hrygg á ýmsa lund hin síðari
ár, og benda öll himintákn til, að
svo verði framvegis.
Fyrst svo óheppilega tókst til,
að norrænum mönnum hélzt eigi
á Vínlandi hinu góða, eru það
nokkrar skaðabætur, að vínlenzkir
menn nútíðarinnar færa með ári
hverju út landnám sitt í ríki nor-
rænnar menningar.
Ég veit, að ég veit ekkert.
Sokrates.
Með pekkingunni vex efinn.
Goethe.
Það er gott að vita, en betra að
geta.
Enskur mdlsháttnr.