Dvöl - 01.01.1943, Side 62

Dvöl - 01.01.1943, Side 62
60 DVÖL II\ ii*li 1 \ iii«1 nriiin á Arafatvöllimi | Fcrðasaga Itliihaincðstrúarnianns | AÐ ER UPPHAF þessarar frá- sögu, a'ð Englendingur einn, sem var foringi í hernum í Sara- wak á Borneó, gekk af kristinni trú og gerðist Múhameðstrúar. Var hann með viðhöfn skírður til hins nýja átrúnaðar og gefið nafn- ið Abdúl Rahman. Verður hann hér nefndur því nafni. Abdúl Rahman hafði í mörg ár dvalið meðal Malaja á Borneó og haft náin kynni af lífi þeirra og háttum. Hann hafði séð mýmörg óræk dæmi þess, hvernig Múham- eöstrúin mótaði hugarfar fólksins, veitti því aukinn þroska og glæddi minn,“ sagði Niels Hansen dálítiö mæðulega — „þú heldur það. Það getur verið. ... Og ef það er Guðs vilji, þá. ...“ Svo dró hann úrið upp úr vestis- vasa sínum og leit á það. „Herra trúr!“ hrópaði hann. — „það er þá orðið svona áliðið. Við skulum fara inn að borða, drengur minn.“ Nokkrum árum seinna, þegar ég var kominn á allt annan lands- enda, frétti ég, að þau Inger og Karl væru gift, og hafði Niels Han- sen séð þeim fyrir staðfestu — keypt handa þeim . búgarð með allri áhöfn. dug þess og sannar dyggðir. Hann dáðist að frábærri þrautseigju þess, lítillæti þess, háttprýði þess, sjálfstjórn þess, gjafmildi þess við fátæka og umkomulausa og þeirri óbrigðulu virðingu, sem sérhver manneskja sýndi foreldr- um sínum, og hann undraðist stórlega meö hvílíku jafnaðargeði það tók hverju því, er að hönd- um bar, jafnvel sjálfum dauðan- um. Trú þess á hinn eina sanna Guð var svo bjargföst og vissan um sigurlaun allra, er trúir væru honum og sjálfum sér, unz sinn bana biöu, var svo óbifanleg, að trú kristinna þjóða í Norðurálfu varð sem dauður bókstafur og hjóm eitt í samanburði við það. En umfram allt annaö öfundaði hann þó þessa Múhameðstrúar- menn af hugró þeirra. Sjálfur var hann hverflyndur, iðulega kvíðinn og jafnvel bölsýnn, ef hann sætti andblæstri, en bjartsýnn úr hófi fram, þegar allt lék í lyndi. En Malajarnir, sem hann umgekkst, voru ávallt stilltir vel í gleði og æðrulausir í mótlæti. Allt, sem að höndum bar, var aö vilja Guðs, sögðu þeir. Honum duldist ekki, aö Mú- hameðstrúin mundi veita honum stórum aukinn styrk til að gegna
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Dvöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.