Valsblaðið - 01.05.1991, Side 19

— M hefur unnið mikið starf í félag-
inu fyrst í körfuknattleiksdeildinni og síð-
ar sem aðalstjórnarmaður og varafor-
maður Vals. Hvað finnst þér um þróun-
ina í félaginu undanfarin ár? Finnst þér
ungt fólk í félaginu fá næga fræðslu um
starfið í heild?
„Ég get ómögulega dæmt um hvort ég
hafi unnið mikið starf í félaginu. Pað
verða aðrir að gera. Pað er ljóst að
íþróttafélögin eiga í kreppu nú á tímum
og deildaskipting þeirra hefur sundrandi
áhrif. Á árunum 1984 til 1986 var, af hálfu
þáverandi aðalstjórnar, lögð mikil vinna í
að afla þeirri skoðun fylgis að leggja
deildirnar í Val niður, í þeirri mynd sem
þær eru, og reyna þannig að ná félaginu
beggja hliða á málinu. Eftir á að hyggja
held ég að sá bræðingur hafi verið slæm-
ur. Ég lærði þarna enn frekar að ef menn
líta ekki á Val sem heild heldur einbeita
orku sinni í einstakar deildir mun fara
fyrir félaginu eins og öðrum félögum sem
svona eru byggð upp — það mun heyra
sögunni til.“ Lárus segir að í kjölfar um-
ræðnanna um breytingartillögurnar hafi
augu manna innan félagsins opnast fyrir
nauðsyn endurskoðunar af þessu tagi og
að hann hafi orðið var nýs hugsunarhátt-
ar í félaginu. „Ég held að það sé bara
tímaspursmál hvenær „strúktúrbreyting"
verður gerð á félaginu varðandi daglegan
rekstur, s.s. á fjármálahlið og íþróttahlið.
Valur er að mínu mati að glata miklum
Lárus Hólm og Sverrir Traustason, yflrmaður Hlíðarendasvæðisins, ræða málin.
betur saman í eina heild. Pessi vinna
leiddi til þess að ég kynntist öllum deild-
um félagsins vel og Vali sem heild. Þarna
skynjaði ég að við erum ekki bara í körfu-
knattleiksdeildinni, handknattleikds-
deildinni o.s.f. heldur í gamla Knatt-
spyrnufélaginu Val.“ Lárus er hugsandi á
svip um stund en heldur síðan áfram. „Að
mínu mati er félagið allt of deildaskipt
meðal Valsmanna og ég var gott dæmi um
það í fyrri hálfleik mínum í Val þegar ég
sá og þekkti aðeins körfuna en ekkert
annað.“
— Hver voru viðbrögð manna við
þessum skoðunum?
„Á þessum árum var starfandi nefnd,
sem skipuð var af aðalstjórn, til að end-
urskoða lög félagsins," segir Lárus. „í
þessari nefnd voru fyrrverandi formaður
félagsins, Bergur Guðnason, Bjarni
Bjarnason, sem var varaformaður Vals
þá, Pétur Sveinbjarnarson þáverandi for-
maður og ég. Við sömdum tillögur að
nýjum lögum sem miðuðu að því að
leggja niður deildaskiptinguna. Þessar til-
lögur fóru aldrei fyrir aðalfund því Ijóst
var að töluverð andstaða var við hug-
myndirnar, einkum í knattspyrnudeild-
inni. Eftir miklar umræður fram og aftur
var samþykktur ákveðinn bræðingur
möguleikum varðandi nýtingu á Hlíðar-
endasvæðinu til tekjuöflunar, vegna
ósamstöðu á milli deilda."
Lárus vísar oft til fortíðar Vals og hve
nauðsynlegt það sé að fræða félagsmenn
um hana til þess að þeir geri sér fljótt
grein fyrir því hve víðtækt hlutverk fé-
lagsins er.
FRÁBÆR AÐSTAÐA
AÐ HLÍÐARENDA
Mikið verk hefur verið unnið í áranna
rás við uppbyggingu aðstöðunnar að
Hlíðarenda. „Hugsaðu þér,“ segir Lárus,
„hversu mikið starf þeir menn hafa lagt af
hendi sem reistu gamla íþróttahúsið að
Hlíðarenda í sjálfboðavinnu. Fyrir tveim-
ur árum, þegar ég var í forsvari fyrir hús-
nefnd félagsins, var skipt um gólf í gamla
húsinu. Þegar verið var að rífa upp gólfið
kom vel í ljós umhyggja þeirra manna
sem byggðu húsið fyrir Val. Þetta gamla
gólf, undirstöður þess og allt er því teng-
ist, var fyrsta flokks."
Við höldum áfram tali um Hlíðarenda
og þegar Lárus er spurður um framtíðar-
sýn sína varðandi þessa aðstöðu geislar
andlitið af áhuga. „Aðstaða okkar þarna
er eins og best verður á kosin. Við erum
vel staðsett í miðju borgarinnar í beinni
línu við Fossvogsdalinn og upp í Elliðaár-
dal. Mín sýn varðandi aðstöðuna hér er
að gamla félagsheimilið, svæðið við það
og kapellan, sem reist hefur verið í minn-
ingu séra Friðriks, myndi vissa heild, eins
konar torg þar sem menn geta drukkið í
sig sögu Vals. Þegar ég byrjaði að æfa
með Val var æfingaaðstaða hinna ýmsu
greina á vegum félagsins út um allan bæ
en núna æfa menn á einurn og sama
staðnum og bara það þjappar mönnum
saman.“
— Hvernig lýst þér á framtíð félags-
ins?
„Mér líst mjög vel á hana. Hugsjónir
séra Friðriks um íþróttauppeldi æskunn-
ar eru í fullu gildi og eiga sannarlega er-
indi til ungs fólks nú á tímum. Það er svo
mikil samkeppni í nútíma þjóðfélagi um
athygli barna og unglinga að félag, sem á
sér sögu og grundvöll eins og Valur, hefur
miklu hlutverki að gegna. Ég hef lært
mikið í Val, bæði í fyrri og seinni hálfleik,
og hef eignast marga af mínum bestu vin-
um þar. Þegar maður lítur um farinn veg
þá sér maður ýmislegt sem betur hefði
mátt fara en einnig margt sem gleður.
Með mikilli vinnu með góðum mönnum
og skilningi góðrar fjölskyldu hefur margt
áunnist en margt er enn ógert. Starf í
félagi eins og Knattspyrnufélaginu Val er
óþrjótandi en alltaf gefandi.“
ÚR VALSBLAÐINU 1984
Endurreisn
félagsheimilis
Nú þegar þessar línur birtast á
prenti er á lokastigi mikið endurreisn-
arstarf við félagsheimili okkar Vals-
manna. Húsið hélt hvorki vatni né
vindi, og var kornin leiðinda rakalykt
inn í það.
Ákveðið var af aðalstjórn að korna
húsinu í almennilegt stand svo hægt
væri að halda þar fundi og sinna fé-
lagsstörfum. Nú síðla sumars var þak
hússins endurbyggt frá grunni og sett-
ir nýjir gluggar í „stóra salinn“, glæsi-
legir „franskir", og gerðu þetta hinir
færustu smiðir aðkeyptir. Síðan tóku
við sjálfboðaliðar úr röðurn Vals-
manna, undir röggsamri stjórn Hrólfs
Jónssonar, Elíasar Hergeirssonar, og
Bjarna Bjarnasonar. Þetta vaska lið
skóf að innan allt húsið og málaði í
hólf og gólf.
Næsta verkefni er að setja dúk á
gólfin, gardínur fyrir alla glugga, nýja
eldhúsinnréttingu á að setja í eldhús-
ið, og síðast en ekki síst á að kaupa ný
húsgögn í húsið. Flott skal það vera.
Valskonur ætla að sjá um allar gardín-
ur og uppsetningu þeirra.
19