Valsblaðið - 01.05.1991, Blaðsíða 61

„Það er nú eðlilegur gangur lífsins að menn falli frá þegar þeir komast á efri árin,“ segir
Jón Eiríksson heiðursfélagi í Val.
„Þróunin hefur alltaf verið fram á við.
Það er nú yfirleitt tröppugangur í öllum
sköpuðum hlutum. Stundum sækist ferð-
in hratt en stundum hægt. Ég tel þó að
Valur hafi alltaf verið á uppleið og hefur
staðið framarlega í mörgum íþróttagrein-
um. Ég held að Valur verði að teljast með
einu af meiriháttar íþróttafélögum lands-
ins.“
— Áttirðu ekki son í Val og nú barna-
börn?
„Jú mikið rétt. Sonur minn, Siggi, lék
með meistaraflokki Vals í knattspyrn-
unni á árunum 1965-’75, en hann leikur
nú með Old-Boys. Hann á þrjá syni sem
hafa verið meira og minna í fótbolta og
handbolta í Val. Það virðist því erfast að
einhverju leyti að fara í Val. Ég fylgist
reglulega með því hvernig strákunum
gengur og samgleðst þeim innilega þegar
þeir koma til mín með verðlaunapeninga
eftir árangursríka keppni.
— Minnisstæðast?
Það er nú svo margt sem maður hefur
upplifað minnistætt í gegnum tíðina í Val.
íslandsmeistaratitillinn var náttúrlega
ógleymanlegur og einnig hafði ég mjög
gaman af utanlandsferðinni til Danmerk-
ur. Annars er ég alltaf að upplifa eitthvað
minnisstætt með Val — nú síðast bikar-
meistaratitlinn sem liðið vann síðastliðið
sumar.
BRÆÐURNIR JÓN OG ÓLAFUR
SIGURÐSSYNIR MINNISSTÆÐIR
Það er mér minnisstætt hvað liðið var
einstaklega vel samstillt og einnig eru eft-
irminnilegir margir Valsmenn sem ég hef
átt samskipti við, þá sérstaklega þeir
bræður Jón og Ólafur Sigurðssynir. Þetta
voru öndvegis menn sem unnu gríðarlega
vel fyrir félagið. Þeim er öðrum fremur,
að þakka að Valur er orðið að stórveldi í
íslenskum íþróttaheimi. Til dæmis var
Ólafur frumkvöðull þess að Hlíðarendi
var keyptur og það segir sig sjálft að það
þarf stórhuga menn til að ráðast í annað
eins þrekvirki.'1
— Eru sáttur við stjórnir Vals?
„Ég er nokkuð sáttur við þær stjórnir
sem starfað hafa í gegnum tíðina og þar
með talin núverandi stjórn félagsins.
Þetta er orðið allt svo umfangsmikið
núna og er eiginlega orðið „business“ að
reka íþróttafélag ef vel á að vera. Flest
félögin eru til dæmis komin með fram-
kvæmdastjóra sem sjá um daglegan rekst-
ur félaganna, þó svo að stjórnir þeirra eigi
alltaf síðasta orðið. íþróttahugsjónin er
þó alltaf númer eitt og er það vel.“
— Fylgist þú með íþróttafólki Vals í
kappleikjum?
„Ég geri það nú yfirleitt. Ég fer á flesta
Valsleiki sem ég kemst á og einnig fer ég
að sjá aðra meiriháttar leiki sem fara fram
hér, svo sem úrslitaleiki í bikarkeppnum
og landsleiki.“
— Er einhver draumur sem þú gekkst
með í maganum á þínum yngri árum fyrir
hönd félagsins, sem þú hefur séð rætast?
„Nei, ég átti mér engan sérstakan
draum á þessum árum annan en þann að
maður vonaði alltaf að Valur væri á
toppnum og stæði sig sem best í þeim
leikjum sem liðið lék í.“
MINN DRAUMUR ER AÐ VAL
GANGI VEL
— Áttu þér einhvern draum fyrir
hönd Vals?
„Minn draumur fyrir hönd félagsins er
að því eigi eftir að ganga sem best um
ókomna framtíð áíþróttavöllunum. Þetta
er félag sem mér þykir vænt um og mér
myndi til dæmis svíða það mjög í augum
sæi ég liðið falla milli deilda,“ segir Jón
með bros á vör. Staða Valsmanna í fyrstu
deildinni íknattspyrnu olli mörgum Vals-
mönnum vonbrigðum síðastliðið sumar.
„Það er töluverður munur að vera í fyrstu
deildinni og annarri. Það er einmitt eitt
þeirra atriða sem gerir lið að stór-
klúbbum og sker þá frá þeim liðum sem
minni eru að þau halda oftast sætum sín-
um í fyrstu deildinni.
Þegar ég kveð Jón sé ég hann fyrir mér
í anda á knattspyrnuvellinum á fyrri
helmingi aldarinnar. Þar hefur verið á
ferðinni mikill maður — útherji sem hef-
ur verið áræðinn á knattspyrnuvellinum
— útherji sem síðar varð að framherja í
stjórnarliði Vals og hefur ávallt borið hag
félagsins fyrir brjósti. Hér fer maður sem
unnir sínu félagi og vill því vel, maður
sem hefur skilað ómetanlegu starfi fyrir
félagið innan vallar sem utan. Það eru
einmitt svona menn sem segja stoltir með
blik í augum: „Ég er Valsmaður.“.
61