Valsblaðið - 01.05.1991, Blaðsíða 58

Stoltur faðir op afi með Sigga Jóns., syni sínum, og þremiir sonarsonum. Þeir eru Jón
Freyr 19 ára, Astvaldur og Valtýr — sá yngsti.
fylgist með Val og vona að liðinu gangi
sem best. Ég hef verið í fulltrúaráði Vals
allt frá því það var stofnað — það þarf
nefnilega meira heidur en orðin tóm að
slíta sig frá félaginu og þú sérð það að mér
hefur ekki tekist það enn! Þarna hitti ég
yngri og eldri félaga. Þetta gefur mér enn
mikið og heldur mér í stöðugu sambandi
við félagið.“
— En af hverju varð knattspýrna fyrir
valinu hjá þér en ekki einhver önnur
íþróttagrein?
„Ætli það hafi ekki verið af þeirri ein-
földu ástæðu að ég hafði mun meiri áhuga
fyrir sparkinu, heldur en því sem tengdist
öðrum íþróttagreinum.
Ég var svo að segja einungis í knatt-
spyrnunni ef frá er talin leikfimi, sem ég
stundaði um hríð hjá Armanni."
TOPPURINN ÞEGAR VIÐ
URÐUM ÍSLANDSMEISTARAR
— Hver var toppurinn á knattspyrnu-
ferlinum?
„Toppurinn hjá okkur var þegar við
urðum Islandsmeistarar, árið 1930, þegar
Valur varð íslandsmeistari í fyrsta skipti.
Ég lék hægri útherjastöðu í Islandsmeist-
araliðinu. Ætli megi ekki líkja því við
hægri kantmann nú til dags.“
— Hvernig tilfinning er það að verða
íslandsmeistari?
„Það var náttúrlega mikil gleði að ná
þessum árangri, sem stefnt hafði verið að
ljóst og leynt. Það má segja að gangan í
átt til Islandsmeistaratitilsins hafi byrjað í
öðrum flokki en margir þeirra sem voru í
þeim flokki með mér skipuðu síðan 1.
flokkinn sem varð íslandsmeistari."
KOM EKKI TIL ÞINGVALLA
FYRR EN UM TVÍTUGT
— Hvernig var með utanferðir
íþróttaliða á þessum árum?
„Það var nú ekki mikið um ferðir út
fyrir landsteinana í þá tíð. í fyrstu utan-
landsferð mína fór ég árið 1929, þegar ég
fór með úrvalsliði Reykjavíkur til Fær-
eyja. Ég fór síðan aftur árið 1931, þegar
Valsmenn fóru til Danmerkur þar sem
urðum að kosta ferðirnar að öllu leyti
sjálfir. Við leituðum ýmissa leiða til fjár-
öflunar. Meðal annars gaf séra Friðrik
Friðriksson okkur útgáfurétt bókarinnar
„Keppinautar" sem kom út árið sem við
fórum til Danmerkur. Við fengum prýði-
legar sölutekjur fyrir bókina og hjálpaði
það okkur rnikið. A þessum tíma gerði
maður það nú ekki víðreist og sem dæmi
þess má nefna að ég kom ekki á Þingvelli
fyrr en ég var í kringum tvítugt."
Danmerkurfari Vals árið 1931. „Á þessuni
tíma gerði niaður það nú ekki víðreist og
sem dæmi þess má nefna að ég kom ekki á
Þingvelli fyrr en ég var í kringum tvít-
ugt.“
Búningsaðstaðan var ekki upp á marga fiska á þessum árum. Hér sjást vaskir sveinar
hafa fataskipti í búningsklefa náttúrunnar.
við öttum kappi við fjögur dönsk lið inn-
an vébanda K.F.U.M. í Danmörku. Ég
var formaður Vals á þessum tíma en ég vil
samt ekki þakka mér einum það að við
fórum utan. Þar lögðust allir á eitt enda
hefði ekkert annað dugað."
— Var ekki mikið þrekvirki að legga í
utanlandsferð með íþróttalið á þessum
árum?
„Það var erfitt að mörgu leyti því við
SAKNA GÓÐRA TÍMA OG
GÓÐRAFÉLAGA
— Nú eruð þið einungis tveir eftir úr
liðinu sem varð Islandsmeistari árið 1930,
Jóhannes Bergsteinsson og þú. Saknarðu
þessara fyrrum keppnisfélaga þinna?
„Það er nú eðlilegur gangur lífsins að
menn falli frá, þegar þeir komast á efri ár.
Auðvitað saknar maður þessa tíma. Við
58