Valsblaðið - 01.05.1992, Qupperneq 31

IÞROTTIR OG
ÁFENGISNAUTN
Ur gömluVals-
blaði 1940
Iþróttahreyfingin og bindindishreyfingin
- þessar voldugu menningarhreyfingar
nútímans, eru tvær greinar á sama stofni.
Stefna beggja og höfuðtakmark er að
auka heilbrigði, þrek og þroska þjóðanna,
að vfkja frá þeim því, er dregur úr krafti
þeirra til að lifa sönnu menningarlífi.
Einn versti Þrándur í Götu allrar menn-
ingarviðleitni eráfengisnautnin. Húneyði-
leggur verðmætar gáfur og krafta, breytir
hinum geðprúðustu mönnum í glannalega
öskrandi ofstopa og gerir hina þróttmestu
menn að skríðandi læpum og lyddum.
Áfengið er hin mikla andstæða íþróttanna
og hættulegasti fjandi íþróttamannanna.
Áður fyrrr var það álitið, að áfengið gæti
verið kraftaukandi og nauðsynlegt „inn-
legg“ til snöggra átaka. Á þeim forsendum
var það byggt, að fylla veðreiðatruntur
undir lokasprettinn, á sömu forsendum
voru íþróttamenn áður fyrr hvattir til að fá
sér „snaps” áður en til úrslitaátaka kæmi
í harðri keppni. En nú er öld snúin í
þessum efnum. Nú er það samdóma álit
allra hugsandi manna og heilsufræðinga
um heim allan, að áfengi og íþróttir geti
aldrei undir neinum kringumstæðum átt
nokkra samleið, og að hver sá maður, sem
vill ná nokkrum árangri í íþróttagrein
sinni, verður að láta áfengið eiga sig.
íþróttaþjálfunogkeppnikrefstekki aðeins
kraftanna, sem vöðvarnir framleiða, heldur
og ljósrar hugsunar og öruggrar dóm-
greindar. Þetta á við íknattspyrnu, tennis,
hockey, skíða- og skautahlaupum o.s.frv.
Hinn minnsti skammtur áfengis dregur
úr ljósri hugsun, ruglar dómgreindina og
torveldar íþróttamanninum að ná hinum
besta mögulega árangri, hvort sem er í
keppni eða þjálfun.
Ungur og efnilegur íþróttamaður hafði
þjálfað sig vel og dyggilega til þátttöku í
stóru íþróttamóti. Möguleikar hans til að
ná góðum árangri voru miklir, svo miklir,
að aðrir þátttakendur voru vissir um að
hann myndi hljóta 1. verðlaun. En hann
hlaut ekki 1. verðlaun, heldur 3. Hvers
vegna? Vegna þess, sögðu félagar hans,
að kvöldinu fyrir mótið hafði hann
verið við skál, þ.e. margra vikna þjálf-
unartími eyðilagður á einni kvöld-
stund.
Þetta er því miður ekki einsdæmi.
Hversu oft er það ekki, að áfengisglasið
verðurofjarlíþróttamannsins,-eyðileggur
margra vikna, jafnvel mánaða starf hans
og gerir hann á úrslitastundu ófæran til
þess að framkvæma einmitt það, sem
hann ætlaði sér, og allt hans mikla starf
miðaði að?
Værum við staddir einhversstaðar úti
fyrir Norðurlandi.sólbjartan sumardag um
síldveiðitímann, sæjum síldina, þennan
glæsilega gullfisk, sem hefir meiri áhrif á
stjórnmál og fjárhag þjóðarinnar en flest
annað, vaðaþar í stórum torfum, og sæjum
sfidarskipin ausa henni upp stjórnborðs-
megin, en jafnhliða væri henni mokað út
bakborðsmegin, - mundum við ekki verða
hissa, já, falla í stafi yfir heimsku mann-
anna, að fara þannig með verðmætin? Á
því er engin vafi. Og það væri líka
frámunalega heimskulegt, að fara þannig
að ráði sínu.
En þið, áfengisneytendur meðal íþrótta-
manna, hvað gerið þið?
Með þjálfun ykkar og þátttöku í íþróttum
innbyrgið þið hreysti, kraft og kjark.
En með áfengisneyslu ykkar mokið þið
þessum verðmætum, sem þið hafið öðlast,
útaftur. Hafiðþiðathugaðþað? Sfldiner
dýrmæt. En dýrmætasta eign hverrar
þjóðar eru hraustir og stæltir þjóðfélags-
þegnar. Og það er hlutverk íþróttahreyf-
ingarinnar, að skapaþá. En hver áfengis-
neytandi íþróttamaðurersvikari viðstefnu
og tilgang íþróttanna, sjálfan sig og þjóð
sína.
Þess vegna, burt með áfengið úr íþrótta-
hreyfingunni.
íþróttamenn eiga að standa í fylkingar-
brjósti þess heilbrigða íslenska æskulýðs,
sem útrýma vill öllu áfengi úr íslensku
þjóðlífi og ann sér engrar hvfldar fyrr en
það er framkvæmt.
Einar Björnsson.
Við skulum vona að þessir keppnismenn hafi tekið orð Einars alvarlega
Valsblaðið 31