Fréttablaðið - 12.06.2010, Blaðsíða 30

30 12. júní 2010 LAUGARDAGUR
H
ans Óttar Tómas-
son er ef til vill
ekki nafn sem
margir þekkja.
Enda er hann
betur þekktur
sem Hans Lindberg og hann er
einn besti handknattleiksmað-
ur heims. Hann er lykilmaður í
danska landsliðinu og hjá þýska
stórliðinu HSV Hamburg.
Hans Lindberg á íslenska for-
eldra og er skráður í þjóðskrá sem
Hans Óttar Lindberg Tómasson.
Hann hefur þó búið alla tíð í Dan-
mörku og það kom í raun aldrei til
greina í huga hans að gefa kost á
sér í íslenska landsliðið. „Ég lít
ekki á sjálfan mig sem Íslending,“
segir hann í samtali við Fréttablað-
ið, en hann var staddur hér á landi
í vikunni þar sem danska lands-
liðið mætti því íslenska í tveimur
vináttulandsleikjum. „Ég fæddist í
Danmörku og hef búið þar allt mitt
líf,“ bætir hann við.
Æ já, þú ert víst Íslendingur
En hvort sem honum líkaði það
betur eða verr þá ólst hann upp
sem Íslendingur. Hann komst
að því þegar hann var átján ára
gamall og það kom honum í opna
skjöldu.
„Ég hafði sótt um skólastyrk hjá
danska ríkinu en fékk þau skilaboð
að hann fengi ég ekki þar sem ég
væri ekki danskur. Ég rauk beint
heim og spurði pabba hvernig
stæði á þessu. „Æ, já. Þú ert víst
Íslendingur,“ sagði hann.“
Hans fékk þó að velja hvort
hann vildi vera áfram skráður sem
Íslendingur eða fá löglegt danskt
ríkisfang. Foreldrar Hans eru
Sigríður Guðjónsdóttir og Tómas
Erling Lindberg Hansson, bæði úr
Hafnarfirði. Faðir hans á þó fær-
eyska foreldra og þaðan er ættar-
nafnið komið.
„Foreldrar mínir þrýstu aldrei
á mig og sögðu að ég mætti velja
sjálfur. Þau sögðu mér að það væru
ýmsir kostir við það að vera Íslend-
ingur, til dæmis að fá bílprófið
sautján ára. En ég er Dani og þess
vegna valdi ég það. Foreldrar
mínir studdu mína ákvörðun.“
Þegar Guðmundur Guðmunds-
son var landsliðsþjálfari í fyrra
skiptið hafði hann eitt sinn sam-
band við Hans. „Ég var þá að spila
með Team Helsinge og Sigursteinn
Arndal, sem lék þá líka með félag-
inu, hafði bent á mig. Þarna væri
Íslendingur á ferð. En það kom
aldrei til greina hjá mér að gefa
kost á mér í íslenska landsliðið af
sömu ástæðu og með ríkisfang-
ið. Ég er Dani og þetta var í raun
aldrei spurning í mínum huga.“
Foreldrarnir vilja jafntefli
Hann neitar því þó ekki að það sé
sérstök tilfinning að mæta íslenska
landsliðinu. „Sérstaklega fyrir for-
eldra mína sem vilja helst fá jafn-
tefli úr þessum leikjum,“ sagði
hann en Íslendingar og Danir hafa
einmitt oftar en ekki skilið jafn-
ir í leikjum sínum undanfarin ár.
„Það er líka gaman að fá að koma
til Íslands og spila hér. Ég á marga
ættingja hér á landi enda eiga for-
eldrar mínir fimm systkini hvort.
Það er gaman að spila fyrir framan
öll skyldmenni mín hér.“
Sárt að tapa fyrir Kiel
Talið berst næst að þýska boltanum
þar sem hann spilar með Hamburg.
Liðið háði æsispennandi rimmu
við Kiel um þýska meistaratitilinn
og hafði síðarnefnda liðið betur
eftir að hafa unnið nánast hreinan
úrslitaleik liðanna þegar þau mætt-
ust í síðasta mánuði.
„Vissulega voru vonbrigði að
vinna ekki titilinn en við spiluð-
um mjög vel yfir allt tímabilið. Við
töpuðum aðeins þremur leikjum og
gerðum eitt jafntefli. En við töp-
uðum mjög mikilvægum leikjum.
Fyrir Kiel í deildinni og svo Ciudad
Real í Meistaradeildinni. Við vorum
lélegir í þessum leikjum og úrslitin
voru sanngjörn,“ segir hann.
„Það var sérstaklega slæmt
að vinna ekki Kiel. Við vorum á
heimavelli og studdir af fjórtán
þúsund áhorfendum. En þeir spil-
uðu vel og við vorum lélegir. Þetta
var því sanngjarnt. En við reynum
aftur á næsta ári.“
Alfreð Gíslason er þjálfari Kiel
og Aron Pálmarsson leikur með
liðinu. Hann hefur mikið álit á
þeim.
„Alfreð þekki ég ekki persónu-
lega en mér finnst mikið til hans
koma. Ég held að hann sé góður
þjálfari. Handbolti er hans líf og
hann er mjög tilfinningaríkur og
stendur þétt við bakið á sínum
mönnum.“
Aron verður einn sá besti
Hann segir Aron einn efnilegasta
leikmann heims um þessar mund-
ir. „Hann er mjög góður og verður
einn besti leikmaður heims eftir
2-3 ár. Hann hefur sýnt að hann
getur þetta – það sáum við á EM
í Austurríki en hann spilaði mjög
vel gegn okkur.“
Hans varð Evrópumeistari með
Danmörku árið 2008 en Danir töp-
uðu titlinum til Frakka þegar EM
fór fram í Austurríki í janúar. Þá
varð Ísland í þriðja sæti eftir að
hafa unnið afar mikilvægan sigur
á Dönum í riðlakeppninni.
„Það voru mikil vonbrigði að
tapa titlinum. Þetta réðst á leikn-
um gegn Íslandi. Við hefðum kom-
ist í undanúrslit hefðum við unnið
hann. En Ísland vann sanngjarn-
an sigur í leiknum og spilaði mjög
vel á þessu móti, rétt eins og á
Ólympíuleikunum.“
Ísland getur tekið gullið
Ísland hefur burði til að taka næsta
skref og vinna gull á stórmóti, telur
Hans. „Það eru 5-6 lið í heiminum
sem geta unnið stórmót og Ísland
er eitt þeirra. Frakkar eru líklega
með bestu einstaklingana í sínu
liði en þeir eru líka manneskj-
ur sem tapa stundum. Króatar,
Spánverjar og Pólverjar eru mjög
sterkir. Við erum þarna líka en
við erum með nýtt lið og þurfum
meiri tíma saman.“
Hann segir Evrópumeistaratit-
ilinn árið 2008 án nokkurs vafa
hápunkt ferilsins hingað til. „Það
þarf allt að ganga upp til að vinna
svona mót og þannig var það hjá
okkur í það skiptið. Þetta snýst
allt um síðustu fimm prósentin.
Það þurfa allir ná fram sínu besta
en ef einn leikmaður klikkar er
vel hægt að tapa í undanúrslitum
á svona stóru móti.“
Hans er 28 ára gamall og á
eitt ár eftir af samningi sínum
við Hamburg. Hann á vafalaust
mörg ár eftir í keppni þeirra
bestu en skyldi það koma til
greina að spila á Íslandi áður en
hann hættir alveg – til dæmis í
Hafnarfirðinum þaðan sem hann
er ættaður?
„Hver veit,“ svarar hann kank-
vís. „Það er allt mögulegt.“
Íslendingurinn í danska landsliðinu
Hans Lindberg er einn besti hornamaður heims og lykilmaður í sterku landsliði Dana. Í honum rennur þó alíslenskt blóð enda
báðir foreldrar hans íslenskir. Honum stóð til boða að gefa kost á sér í íslenska landsliðið en valdi það danska – enda Dani að
eigin sögn. Eiríkur Stefán Ásgeirsson ræddi við hann um fjölskyldutengslin við Ísland og handboltalífið í Þýskalandi.
MEÐ AFA Hans Lindberg með afa sínum,
Sigurði Pálssyni. MYND/ÚR EINKASAFNI
ÍSLENSKI DANINN Hans Óttar Lindberg var staddur hér á landi í vikunni með danska landsliðinu. Hann þykir einn besti horna-
maður heims. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Báðir foreldrar Hans Lindberg eru íslenskir. Þau Sigríður Guðjónsdóttir og
Erling Lindberg hafa búið í Danmörku í 30 ár og fæddist Hans, sem er 28 ára,
því ytra. „Jú, hann lítur á sig sem Dana,“ sagði Erling um soninn. „Ég þekki
það sjálfur frá því ég var krakki. Mínir foreldrar komu frá Færeyjum og litu á
mig sem Færeying en ég hef alltaf litið á mig sem Íslending og geri enn. Það
er því skiljanlegt að hann geri slíkt hið sama og við höfum leyft okkar börnum
að ráða þessu alveg sjálf.“
Þegar móðurfjölskylda Hans fór til Þýskalands til að sjá leik Hamburg og
Kiel kom í ljós að Hans og Aron Pálmarsson, leikmaður Kiel, áttu sitthvað
sameiginlegt. Feður þeirra, Erling og Pálmar Sigurðsson, spiluðu saman körfu-
bolta í Haukum á sínum tíma. „Jú, ég var eitt ár í Haukum. Ég segi þó ekki oft
frá því enda er ég FH-ingur. FH er besta lið í heimi,“ segir Erling og hlær. „En
þetta er vissulega lítill heimur.“
Foreldrarnir eru vitanlega stoltir af stráknum. „Jú, það hefur verið gaman
að fylgjast með honum. Það var til að mynda einstakt að fylgjast með þeim
þegar Danmörk varð Evrópumeistari árið 2008. Þá vorum við á Ráðhústorg-
inu í Kaupmannahöfn og upplifðum einstaka stemningu. Við erum auðvitað
mjög stolt.“
Pabbarnir saman í körfubolta í Haukum
VITA er lífið
Alicante
VITA | Skútuvogi 13a | Sími 570 4444 | VITA.is
Kynntu þér ferðamöguleikana og
skráðu þig í netklúbbinn á VITA.is
Flugsæti
Verð frá 29.900 kr.
26., 28. og 30. júní.