Fréttablaðið - 01.10.2010, Side 54

34 1. október 2010 FÖSTUDAGUR
BAKÞANKAR
Bergsteins
Sigurðs-
sonar
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
krossgáta
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
LÁRÉTT
2. umrót, 6. íþróttafélag, 8. ringulreið,
9. kk nafn, 11. hljóm, 12. komumst,
14. lífhvati, 16. frá, 17. rá, 18. þangað
til, 20. bor, 21. krot.
LÓÐRÉTT
1. niður, 3. ólæti, 4. lengdareining,
5. mak, 7. óunnið efni, 10. starf, 13.
suss, 15. lita, 16. drulla, 19. vöru-
merki.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. rask, 6. fh, 8. tjá, 9. ari, 11.
óm, 12. náðum, 14. ensím, 16. af, 17.
slá, 18. uns, 20. al, 21. riss.
LÓÐRÉTT: 1. ofan, 3. at, 4. sjómíla, 5.
kám, 7. hráefni, 10. iðn, 13. uss, 15.
mála, 16. aur, 19. ss.
Ókei, eitthvað
nýtt! Mig
langar að
skella vélinni á
hausinn á þér!
NEI! Ég vil
bara halda
venjulegu
klipp-
ingunni
minni,
lubbanum
mínum!
Bull! Enginn
lubbi en ég
skal sleppa
vélinni!
Smá
lubbi og
þú mátt
stytta smá
að aftan!
Enginn lubbi
og þú færð
að halda smá
hári að aftan!
Örlítill
lubbi og
smá að
aftan!
Ég fékk
smá
lubba!
Hver ert þú?
Uss! Ekki
skemma
kúlið mitt!
Þetta er engin
kaldhæðni, þú
fílar þetta lag!
Takk
Palli!
Alveg kaldhæðinn
lagalisti pabbi!
Geð-
veikt!
Þú ert
hann!
Síma-
klukk.
Það skýrir
af hverju
ég finn
ekki gems-
ann minn.
Þessi handklæði
voru svo þykk
og glæsileg að
ég gat varla
lokað ferðatösk-
unni minni!
Móttaka
Herra!
Munið þið eftir því þegar brandarakall-inn í Seðlabankanum líkti starfslok-
um sínum við aftöku Jesú Krists? Það féll
í frekar grýttan jarðveg. Meira að segja
samflokksmenn hans – fyrrverandi læri-
sveinar – voru ekki alveg reiðubúnir að
fallast á þennan málflutning, þorðu auð-
vitað ekki að púa en hummuðu þetta svona
fram af sér og biðu eftir að hann færi af
sviðinu. Nú grípur fjármagnsfrelsarinn
aftur til nærtækustu samlíkingarinnar og
segir að svik þingheims séu slík að sjálf-
ur Júdas hefði hengt sig tvisvar. Og nú fær
hann barasta merkilega góðar undirtektir.
EFTIR að hafa verið föst í heldur úldnu
og fyrirsjánlegu fari undanfarin tvö
ár, er gusturinn sem fylgir þeirri stig-
magnandi geggjun sem hlaupið hefur
í þjóðfélagsumræðuna á undanförnum
dögum næstum því hressandi. Það er að
segja ef hann væri ekki svona daunill-
ur. Fólk sem fyrir tveimur árum sagði
„rólegan æsing“ og lýsti yfir vandlæt-
ingu á skrílnum og fólki afmynduðu
af bræði, á nú í hreinustu vandræð-
um með að finna nógu ljót orð yfir
blóðþyrsta ógeðs viðbjóðsgraftar-
pakkshyskið sem vill færa fyrr-
verandi forsætisráðherra fyrir
landsdóm.
AÐ mínu mati var óspak-
legt að fara landsdómsleið-
ina. Það leikur enginn vafi á því að í rík-
isstjórninni sem var við völd í hruninu, að
ekki sé minnst á í þeirri sem ríkti á undan,
sátu stjórnmálamenn sem bera mikla pól-
itíska ábyrgð á því ófremdar ástandi sem
varð. Fyrir það ættu þeir allir að þurfa að
svara með einum eða öðrum hætti. Það
mátti hins vegar vera ljóst löngu fyrirfram
að landsdómsleiðin væri ekki vel til þess
fallin – allra síst ef markmiðið var ein-
hvers konar uppgjör og réttlæti.
NÚ hefur einmitt komið á daginn að lands-
dómsleiðin hefur þvert á móti haft þau
áhrif að Geir H. Haarde er smám saman
að verða álitinn eina fórnarlamb hrunsins,
vandræðabakarinn sem á að hengja fyrir
hrákasmiðinn. Gott ef það eru ekki farn-
ar að kvisast út sögur um að sést hafi til
þeirra Marðar Árnasonar og Atla Gíslason-
ar troða Geir ofan í íþróttatösku og sparka
honum á milli sín.
ÍSLENSK stjórnmálaumræða siglir nú
hraðbyri í þá átt að verða krumpaðri en
hún hefur verið lengi. Í stað þess að nota
tækifærið og henda óhreina tauinu bein-
ustu leið í þvottavél, með góðum skammti
af ofnæmisprófuðu auðmýkingarefni, var
reynt að þrífa það með gamla laginu og
sjóða það upp úr keitu. Afraksturinn verð-
ur eftir því og umræðunni hefur verið loks-
ins verið lyft upp á þetta umbeðna „hærra
plan“. Til hamingju.
Á hærra plani