Morgunn - 01.12.1941, Qupperneq 42

140
MORGUNN
fjarlægum sýnum eða viðburðum; þegar margir saman
sjá svipi eða tvífara fyrirbrigði, þá hlýtur að vera eitt-
hvað sýnilegt, því að aðra skýringu getur heilbrigð skyn-
semi ekki sætt sig við.
Með þessu er þá lokið þessari fyrstu grein dr. Gartons,
þar sem hann gjörir grein fyrir þessari hugmynd sinni
eða starfstilgátu til að fá skýringu á fyrirbrigðunum.
Þetta er auðvitað ekki sannað og rannsóknum ekki komið
svo langt, að hægt sé að gizka á hvort það sé sannanlegt.
En óskynsamlegt virðist það ekki, enda hefir annar eins
maður og Oliver Lodge sett fram líka tilgátu, en kallar
„annars-heims efnið“ „eter“, og „efnisaukann" ,,líkama“
eða þá eterlíkama, og hugsar það vera sama eterinn, sem
vísindamenn halda að sé til, þótt þeir viti það ekki, en
hafa haft mikið gagn af tilgátunni, þótt sjálf sé hún
ósönnuð, eins og gagn er að rafmagninu, þótt ekki sé vit-
að, hvað það eiginlega er.
1 hinum greinunum er höf. að útlista þetta meira og
heimfæra til ýmsra tegunda af fyrirbrigðum. Á næstu
grein er fyrirsögnin: „Starf annars heims efnisaukans",
á 3. greininni: „Vandamál svipsýnanna“ og hinni 4.:
„Stuðningur tilgátunnar við sannanir framhaldslífsins“.
Þó að ég geti nú ekki farið lengra út í þetta, þá munuð
þér skilja hér um bil hugsun höfundar, að það sé þessi
annars-heims efnisauki, sem veldur birtingu hinna dul-
rænu fyrirbrigða, það er það, sem verður sýnilegt, þegar
skyggn maður eða stjórnandi miðils í dái lýsa því, sem
þeir sjá, eða annað sem birtist og sannar sambandið við
látna vini, og þar með framhaldslífið.
Þannig brjóta vísindamennirnir heilann, halda áfram
að leita og reyna að skýra hið dulræna. Þetta er ágætt og
sjálfsagt, þó að þeir séu þegar sannfærðir og því ekki að
leita að því, sem fundið er, sjálfum sönnununum fyrir
framhaldslífi. Verri eru hinir, sem fyrir fram telja allt