Morgunn - 01.12.1941, Blaðsíða 93

MORGUNN
191
fjárhagslega varðaði miklu fyrir þau, að sú afstaða væri
rétt. Þau sátu öll saman við borð og fóru að rökræða
málið, en höfðu þó enga hugmynd um hvernig snúast
skyldi við því. Þá var allt í einu hringt í símann og Denis
svaraði. Kvenmannsrödd í símanum sagði: „Ég bið af-
sökunar, en mig langar til að spyrja hvort þið sitjið öll
saman við borð og eruð að ráðgast um eitthvað, sem
skiptir alla fjölskylduna rnjög miklu máli“. Denis játaði
því, og þóttist nú viss um, að faðir hans væri búinn að
ná sambandi við þau. „Sir Arthur kom til mín rétt í þessu
— hélt kvenmannsröddin áfram — og hann bað mig að
hringja til ykkar strax. Ég á að segja ykkur, að hann
fylgist með í þessu vandamáli ykkar, og að hann viti, hvað
það er, sem veldur ykkur örðugleikum. Hann bað mig að
segja ykkur, að þið ættuð ekki að undirskrifa skjalið,
sem þið eruð að tala um, því að það mundi valda ykkur
miklum erfiðleikum“.
Denis bætir því við, að þau hafi ekki undirskrifað
skjalið, og að síðar hafi komið í ljós, að á þennan hátt hafi
faðir sinn bjargað þeim út úr vandræðum, sem bæði hefðu
orðið langvarandi og örðug.
„ .... í tilefni þess, að nú í haust voru liðin 700
bturlungaold.
ár frá vígi Snorra Sturlusonar, var hins
mikla sagnaritara, skálds og höfðingja minnzt með há-
tíðahaldi bæði í Reykholti og í Háskólanum í Reykjavík,
og auk þess með fjölda af blaðagreinum og ritgerðum í
tímaritunum. Af skiljanlegum ástæðum leggur MORGUNN
ekkert til þeirra mála, almennt. En vegna þess að Sturl-
ungaöldin hefir af þessum ástæðum verið ofarlega í hug-
um fólks, væri skemmtilegt ritgerðarefni fyrir einhvern
fróðan mann, að skrifa um hin margvíslegu sálrænu
fyrii'brigði Sturlungaaldarinnar, sem Sturlunga er
auðug að. Mundi MORGNI vera ánægja, að flytja les-
endum sínum slíka ritgerð. Bæði í sambandi við Snorra
sjálfan og aðra fyrirferðarmestu samtíðarmenn hans á