Morgunn - 01.12.1941, Qupperneq 64

162
MORGUNN
skoða, þegar ég féll í þetta undarlega ástand, var vikin
af himninum fyrir sólinni, sem búin var að vera margar
klukkustundir á lofti.
í ellefu klst. hafði vitrunin staðið yfir.
Ég segi blátt áfram frá þessum atvikum, eins og þau
komu raunverulega fyrir. Öðrum læt ég eftir að dæma
þau, eins og þeir álíta að réttast sé. En enginn getur
sannfært mig um, að þetta hafi verið blekking eða skyn-
villa og endurminningin er lifandi og ófölnuð í huga mín-
um enn“.
MORGNI er ánægja að geta flutt þessa frásögn Mr.
Homes. Ekki vegna þess eins, að hún styður þá reynslu,
sem fjölda margir miðlar og sálrænir menn hafa fengið,
eftir hans dag, heldur einnig vegna þess, að öll frásögn-
in, og þó einkum fyrri hluti hennar, er algerlega hliðstæð-
ur þeirri reynslu, sem fjöldi af dulsinnum kirkjunnar og
heilögum mönnum og konum hefir fengið á öllum öldum.
Það efni, sami’æmið í reyslu dulsinnanna fyrr á öldum og
miðlanna á vorum dögum, er stórmerkilegt viðfangsefni,
sem allt of lítið er rannsakað enn. En kaþólska kirkjan
vissi hvað hún var að gera, þegar hún var að sækjast
eftir að ná Mr. Home undir áhrifavald klausturhugsjóna
sinna, en við það voru fulltrúar hennar að glíma árum
saman. Ef Mr. Home hefði látið undan, sem hann hafði
ríka tilhneigingu til um eitt skeið ævinnar, að ganga í
klaustur, væri vitranamunkurinn nú sjálfsagt í heilagra
manna tölu. Því að ekki var að eins vitrana- og krafta-
verkagáfa hans frábær heldur einnig hæfileiki hans til
að lifa heilögu lífi. Flest virtist verða ójarðneskt og
heilagt, sem hann kom nærri.
Fjöldi sálrænna manna og kvenna, sem náð hafa að
skyggnast á bak við fortjald dauðans, og einnig margir
framliðnir, sem vér höfum náð sambandi við, munu á einu
máli um það, að þessi reynsla Mr. Homes sé forsmekkur