19. júní - 19.06.1984, Qupperneq 21

Helga Jónsdóttir aðstoðarmaður forsætis-
ráðherra. (Ljósmynd Anna Gyða Gunn-
laugsdóttir).
Mörg þeirra erinda, sem honum ber-
ast eru afar tímafrek, en hann hefur að
sjálfsögðu mörgu að sinna, þannig að
það kemur sér vel að geta vísað til að-
stoðarmanns alls kyns undirbúnings-
vinnu og upplýsingaöflun. Á skrifstofu
forsætisráðherra leitar oft fólk, sem
telur sig hafa verið beitt rangindum af
ríkisvaldinu, m.a. af dómskerfinu,
kveðst eiga bótakröfur á hendur opin-
berum aðilum, o.fl. Þetta fólk hefur
yfirleitt reynt öll önnur úrræði, áður en
það ber upp erindi á skrifstofu forsætis-
ráðherra og telur að þar eða hjá forseta
hljóti þrautalendingin að vera. Því
miður er sjaldan hægt að greiða fyrir
því, þótt stöku sinnum takist að finna
einhverja smugu. Mér líður ekki bein-
línis vel, þegar ég sit fyrir framan ntenn
og finn að þeir telja ntig hafa brugðist
sér og að fokið sé í flest skjól. En þetta
er hluti af starfinu og ég verð að hugga
mig við að hafa reynt til þrautar að
finna úrlausn.
Af öðrum verkefnuni má nefna
undirbúning lagafrumvarpa, fundar-
setur og nefndarstörf. Ég sit ekki ríkis-
stjórnarfundi fremur en aðrir aðstoðar-
menn ráðherra. Þó hefur það komið
fyrir í forföllum ritara. Vinnudagurinn
er ekki í föstum skorðum heldur afar
fjölbreytilegur og á sinn þátt í að gera
starfið heillandi.
Svo er ég tengiliður ráðherra við póli-
tíska samstarfsmenn hans og þar nýt ég
þess, að ég er eiginlega alin upp í Fram-
sóknarflokknum. Faðir minn sat lengi
á þingi fyrir flokkinn, maðurinn minn
hefur verið í framboði fyrir hann og
fyrir bragðið hef ég kynnst mörgum
áhrifamönnum þar, störfum og stefnu-
miðum, þótt ekki hafi ég tekið beinan
þátt í flokksstarfinu. En vegna þess hve
náið ég tengdist stjórnmálum og stjórn-
málamönnum í uppvextinum hefur mér
aldrei komið til hugar að álíta stjórn-
málamenn eitthvað merkilegri en
annað fólk, eins og mér virðast sumir
gera. Og stjórnarráðshúsið er enginn
fílabeinsturn.“
Að skipuleggja
„Að sjálfsögðu er starf mitt pólitískt.
Á hinn bóginn lít ég alls ekki á það sem
stökkpall út í pólitík. Það virðist heldur
ekki duga vel sent slíkt,“ segir Helga
glettnislega og bætir við, að í og með
hafi það ábyggilega verið hugsað sem
góður skóli fyrir verðandi stjórn-
málamenn, - „a.m.k. kom það sjónar-
mið fram í þingræðum hjá ýrnsunt,
þegar fjallað var um fruntvarp til gild-
andi stjórnarráðslaga," segir hún. „En
reyndin hefur orðið sú, að aðstoðar-
menn ráðherra hafa almennt ekki ílenst
í stjórnmálum, heldur snúið sér að allt
öðrum verkefnum, hvernig svo sent á
því stendur. Ekki get ég þó sagt að
starfið hafi fælt mig frá þátttöku í
stjórnmálum, því að ég var ákveðin í að
fara ekki þá braut löngu áður en ég kom
hingað. Ég hef lengi litið svo á, að
stjórnmálamenn þurfi að framselja
sjálfa sig til kjósenda, sem líti svo á að
þeir eigi kröfu á þá hvenær sem er.
Og það er þáttur í að viðhalda kjörfylg-
inu að verða við þessunt kröfum. Líf
stjórnmálamanna er áreiðanlega ögr-
andi og skemmtilegt á rnargan hátt, en
ntér finnst þeir þurfa að fórna of miklu
af sínu einkalífi og það er ég alls ekki
reiðubúin að gera. Kannski eiga konur
erfiðara rneð það en karlar, cn auðvitað
þurfa bæði konur og karlar að skipu-
leggja líf sitt þannig að ekki verði
eilífðar togstreita milli starfs og einka-
lífs. Ég hef þá trú að það sé vel hægt.
Við verðum bara að gæta þess að hvor-
ugur þátturinn komi niður á hinum.“
„Þessi ríkisstjórn verður ekki eilíf
fremur en aðrar. Ég geri þó frekar ráð
fyrir að hún sitji út kjörtímabilið og
miða mínar áætlanir við það. Hvað svo
tekur við veit ég ekki. Kannski kemur
eitthvað annað upp í hendurnar á ntér,
sem ég get ekki hafnað. Þó á ég nú
frekar von á að ég fari út í almenn lög-
fræðistörf, því að til þess hefur hugur
minn staðið lengi. Svo langar mig til að
eignast fleiri börn. Það er eiginlega
fremst í forgangsröðinni.“
21