Sólskin - 01.07.1936, Page 98

STEINDEPILL
En eg kynntist við hjón, og sú kynning var Jöng,
er í kotinu mínu eg var.
Uppi um lambhúsa burstir þau buðu upp á söng,
því þau bjuggu inn í kampinum þar.
Og þau sungu þar vor eftir vor eins og ný;
þó það væri ekki klappað, þau skeyttu ekki því.
Margt eitt kvöld söng hann aleinn sinn óð,
og hún ein átti að heyra þau ljóð.
Þ.essi ljóð, þessi hljóð
voru vökudreng góð.
Mér er vel við þau steindepilshjón.
Þorsteinn Erlingsson. ,
96