Búfræðingurinn - 01.01.1946, Qupperneq 120

1)8
BÚFRÆDINGURINN
geymist ísinn í honum langt fram á surnar og getur þá veitt
ómetanlegan stuðning við mjólkurkælinguna.
ískofarnir geta verið með ýmsu fyrirkomulagi, en beztir
munu þeir reynast, ef liægt er að koma fyrir einangrunarlagi
úr þurru torfi í veggjum þeirra og þaki. Fordyri þarf að vera á
þeim og tvennar hurðir.
A lientugum tíma að vetrinum, þegar færi er gott, er ís brot-
inn á tjörn, læk eða áveituhólfi, og ekið í kofann.
Á sumrin er svo ísinn sóttur í kofann og notaður tiil kælingar
á því vatni, sem mjólkin er kæld í.
Bræðsluhiti íssins er mikill. I}að þarf ekki nerna 10 kg af ís til
að kæla 80 1 af 10° heitu vatni í 0°. Ef vatnið er 5° heitt,erhægt
með 10 kg af ís að kæla 160 1 af vatni í 0°. Þá er liægt að fram-
leiða frost með því að blanda saman 1 hlut af salti og 3 hlutum
af ís. Þegar ís er notaður við mjólkurkælingu, eru mjólkur-
brúsarnir látnir standa í kassa með vatni í, og er ísinn látinn
í vatnið umhverfis brúsana. Þess skal ávallit gætt, að vatnið um-
Iiverfis brúsana standi hærra en mjólkin í þeim, þv.í að vatnið
kælir mjólkina aðeins í þá hæð, sem það nær. Það mjólkurlag,
sem stendur ofan við vatnsborðið, kælist ekki.
Með því að taka ís á veturna og geyma til sumarsins, er liægt
að skapa sér möguleika til Jress að geta haft vald á mjódkúrkæl-
ingunni þann tíma ársins, sem erfiðast er með kælinguna, en
mest þörf fyrir hana.
K. Karlsson.
Myndir af bæjum.
Bóndi nokkur liafði sléttað tún sitt allt, og aukið það mjög,
svo það var bæði mikið og fagurt. Þó var eftir kargþýlður blett-
ur, aðeins nokkrir tugir fermetra, er lá við götuna heim að
bænum. Alls lieyfengs var aflað með vélum, nema af þessum
litla bletti. Mörgum þótti mikið lýti að þessurn þúfnakraga
og skildu ekki, liverju það sætti, að hann var skilinn eftir.
Bóndi lét þar hvern ræða um sem vildi og lagði fátt til. Þá bar
þar gest að garði. Hann var langt að korninn og hafði ekki
komið þarna lengi, en var æskuvinur bónda. Bóndi bauð hon-