Morgunn - 01.06.1971, Qupperneq 67

UM DÁIÆIÐSLU OG SEFJUN
61
áhrif á barnið. Skortur á sérhæfðum mönnum veldur bví, að
fremur er lítið af bessu gert.
Enn er ótalið hið furðulegasta við dáleiðslu, enda hefur það
ekki gerzt nema tiltölulega sjaldan.
1 dáleiðslu í lækningaskyni er sjúklingurinn stundum dá-
leiddur alldjúpt og í því ástandi er hann „færður til í tíma“,
látinn endurlifa atburði, sem áttu sér stað fyrir löngu. Og svo
er að sjá sem allt, sem maðurinn hefur lifað, sé honum tiltæki-
legt ef rétt vitundarástand næst í dáleiðslunni. Dulvitundin
virðist engu gleyma.
Þannig er hægt að láta manninn skynja sjálfan sig og lifa
upp allt, sem á daga hans hefur drifið, allt frá fæðingu — og
meira til. 1 dáleiðslu geta sumir líka gefið til kynna livað fyrir
þá kom í móðurkviði og jafnvel greint frá hugsunum móður-
innar meðan hún gekk með barnið.
Svo virðist sem upphaf sumra taugaveiklana sé að finna i
fósturlífi. Miklar líkur eru til þess, að barn, sem skynjar sig
óvelkomið meðan það er í fósturlífi, fæðist með svo rótgróna
tortryggni gagnvart því, að lífið eigi ljós, yl og kærleika handa
því, að heil mannsævi nægi ekki til að lækna. Móðirin stuðlar
að andlegri heilbrigði barns síns með þvi að hugsa til þess með
kærleika meðan bað er enn ófætt.
Ekki er öll saga úti enn. Það hefur komið fyrir, þegar lækn-
ar hafa reynt að flytja sjúklinginn aftar og aftar i tíma, að
skyndilega kom ný persóna til sögunnar, sem sagðist vera
sama mannveran í öðru lífi. Reynt hefur verið að ná frásögn-
um af f}'rri ævi slíkra persóna og ganga úr skugga um, hvort
sögulegar heimildir væru til, sem sönnuðu tilvist þeirra. Ár-
angur slíkra rannsókna hefur verið nægilega jákvæður til
þess, að rannsóknum er haldið áfram af kappi, þó að enn hafi
ekki náðst sannanir, sem vísindin vilja telja fullgildar. Strand-
ar einkum á því, að skráðar heimildir um alþýðufólk eins og
það, sem segist tala fram af munni hins dáleidda, eru oftast
mjög af skornum skammti.
Einnig eru til aðrar skýringar, sem ekki virðast óhugsandi,
eins og t. d. sú, að aðrir persónuleikar komi í gegn líkt og á sér