Morgunn - 01.12.1981, Qupperneq 53

SAMTALSÞÁTTUR UM STJARNLÍFIÐ
147
1. Draumgjafaskipti.
2. Missýnisdraumar.
3. Sambandsskynjanir draumgjafans.
4. Sambandsskynjanir dreymandans geta samtímis verið
til annarra en draumgjafans.
5. Þegar dreymandinn er á milli draums og vöku, skynjar
hann umhverfi sitt að einhverju leyti gegnum svefn-
inn. Einnig getur hugur hans blandast inn i drauminn.
6. Stillilögmálið. Hver sem er getur verið stillir dreym-
andans, ættingjar, vinir, ókunnugir eða hann sjálfur.
Stillirinn veit sjaldan sjálfur þegar hann stillir dreym-
andann inn á ákveðinn draum. Hugsunin og geislunin
frá stillinum hefur náð áhrifum á tilvonandi dreym-
anda þannig, að hann stillir hann inn á ákveðinn draum.
Það þarf ekki annað en að maður gangi framhjá öðr-
um til að stilla hinn inn á ákveðinn draum, sem hann
síðan dreymir þegar hann sofnar. Dreymandinn getur
einnig stillt sjálfan sig inn á ákveðinn draum, ef það
er eitthvað, sem liggur honum á hjarta. Þá stillist hann
inn á svipaðan draum, sem draumgjafi uppfyllir, —
það sem hugur dreymandans stefnir til.
7. Djúpur og laus svefn.
Að lokum vil ég geta þess sem stendur í Ennýal, bls. 186.
Dr. Helgi Pjeturss segir: „Þó að sumum kunni að koma
það undarlega fyrir sjónir, þá er það víst, að vissan er
stórum vísindalegri en efasemdin, og eintómar efasemdir
hafa áldrei leitt til stórra uppgötvana. En það sem muninn
gerir er, að hve miklu leyti menn hafa hœfileikann til að
vera ekki vissir fyrr en rétt er að vera það.“