Morgunn - 01.12.1981, Side 56

150
MORGUNN
1 athyglisverðu leikriti Valgarðs Egilssonar „Dags hríðar
spor“, sem undanfarið hefur verið sýnt í Þjóðleikhúsinu
undir snjallri stjórn Brynju Benediktsdóttur og Erlings
Gíslasonar, var lífið til umræðu, líf einstaklingsins, líf
mannsins, saga og erfðir. Arfur aldanna og lokkandi nýja-
brum líðandi stundar keppa um hugi manna og hylli, og
vandséð er hvar í milli öfga íhaldssemi og umbyltinga
ráðlegast er að vera.
Tíminn líður, sumt breytist ört og annað stendur í stað.
Til er aðferð í hagnýtri stærðfræði, sem kölluð er tíma-
raðagreining. Röð mælinga sem gerðar hafa verið með
vissu millibili er greind sundur í ótal sveiflur eða bylgjur
með mismunandi tíðni, hátíðnibylgjur og lágtíðnibylgjur og
allt þar á milli. Það fer eftir eðli ferilsins sem kannaður
er með mælingum hvaða tíðni ræður ríkjum á kostnað
hinna.
Saga lífsins á jörðinni er fjölbreytilegur ferill og sömu-
leiðis saga mannfélagsins, stundum skella á ærandi hátíðni-
timar og þá gætir lágtíðninnar síður: menn gefa ekki gaum
að minningum aftan úr öldum — skoðunum og skynjun
forfeðra sinna, sögu þeirra sem skráð er í bókum og erfð-
um ættanna mann fram af manni. Jafnvel í draumum enn
þann dag í dag má að sumra dómi greina þrotabrot úr
minningum steinaldarmannsins. — En hvort sem okkur
líkar betur eða verr reynist óhollt til lengdar að gleyma
því, að við erum milljón ára og vel það.
En frá þessum áminningum um lágtíðnina eða hið frum-
læga í eðli mannsins er nú steinsnar yfir í eilífðarmálin.
Fer vel á því að láta þau lesendum eftir í tilefni jólanna
— til íhugunar, þ.e.a.s. ef þeim gefst tími til! Gleðileg jól.
19. desember 1980.