Morgunn - 01.12.1989, Blaðsíða 41

MORGUNN
AF FUNDUMM OG NÁMSKEIÐUM
um mig — en þú ert svo næm — sagði hún — að þú átt að finna
til þeirra, og framvegis ætti ég að gæta þess að hafa ekki svo
mikið að gera — að ég mætti ekki vera að því að gá að svona
löguðu.
„Þú skalt fá þér handavinnu, meðal annars skaltu prjóna —
þú hefur unnið svo mikla handavinnu og hefur haft mikla á-
nægju af því.
Mundu það að flýta þér aldrei eins mikið og þú gerðir í dag
þegar þú varst að koma hingað.“
Hér lýkur frásögn konu minnar. Hún talaði þetta efnislega
svona — strax og við komum heim — inn á segulbandsspólu.
Hér á eftir fer frásögn mín af fundinum með Gladys
Fieldhouse 19. mars 1989.
Fyrstur kom faðir minn og Gladys spurði mig hvort hann
hefði verið alvörugefinn og fálátur maður. í fyrstu var ég ekki
alveg viss um svarið — enda langt síðan hann dó, en ég áttaði
mig fljótt og svaraði því til að hann hefði ekki verið fálátur í
þess orðs fyllstu merkingu — heldur mjög prúður, hæggerður
og dagfarsgóður. Næst komu fram bræður mínir — Björn,
Jósef og Haraldur er farnir voru yfir — eða strákarnir eins og
Gladys sagði. Hér varð túlknum á að segja systkini — en auð-
vitað voru það strákarnir, því systur hef ég því miður aldrei
eignast, en við bræðurnir urðum fimm.
Gladys spurði hvort einn hefði dáið mjög ungur, annar sem
ungur maður, en hinn þriðji væri ný farinn? Ég kvað það allt
rétt vera..
Miðillinn var búinn að spyrja hvar ég væri í röðinni og taldi
ég mig hafa verið næst elstan. Þetta var rangt ég var í miðið —
ég hafði í augnablikinu gleymt þeim næst elsta, senr dó fyrir
mitt minni — þessi rangsögn mín ruglaði Gladys því miður svo-
lítið, því hún á mig ekki sem hinn næstelsta.
Þessu næst kom móöir mín og miðillinn sagði að allt þetta
39