Morgunn - 01.12.1991, Qupperneq 72

Leiðin til baka í ljósi framtíðarinnar
MORGUNN
verið til staðar fyrir utan þekkingarsvið okkar, þar til að
við loks komumst svo langt í þróuninni að viska okkar
náði að skilja þau á nokkurskonar betrunarferli, gæti
maður sagt.
A sama hátt verður menntun sálarinnar að batna.
Manneskjan getur haft mjög háa greindarvísitölu en t.d.
vegna fæðingarskaða, átt í miklum, já og oft á tíðum
óyfirstíganlegum erfiðleikum við að tjá sig. Á sama hátt
hjálpar það ekki mikið andlega þroskaðri sál ef hún
hlýtur líkama með óþroskuðum heila, aö tjá innsýn sína
til umhverfisins. Við verðum að þroska heila okkar og
æfa svo hann starfi betur. Vísindin hafa líka staðfest að
við notum aðeins lítinn hluta hans. Honum er greinilega
ætlað að nýtast í miklu meiri mæli en nú er raunin.
Nú skyldi maður ætla að þegar heilar okkar hafa
verið þjálfaðir til þess að nota t.d. svo þróaða tækni að
við getum smíðað og sent geimför til tunglsins þá ætti
það ekki að vera útilokað að manneskjan nýtti eithvað
af þekkingu sinni í þágu andlegu sviðanna. Það mun
örugglega verða þannig, smám saman, svo augum verði
upp lokið fyrir því hversu óendanlegir möguleikar bíða
okkar þar. Já, það er einmitt þroski okkar á andlega
sviðinu sem gefúr okkur möguleika á að ráða algjörlega
því efnislega.
Það er erfitt, hér á meðal okkar, að fá það viðurkennt
ef maður segir frá því að maður hafi reynslu frá fyrri
lífum og jafn erfitt ef maður er svo kallaður miðill í
þokkabót. I báðum tilfellum er það talið vera einhver
andleg bilun. Huggun okkar er þó sú, að við eigum
tæplega á hættu að verða brennd á báli eins og tíð-
kaðist fyrr á öldum. Það er alltaf til ljós í myrkri.
En samt sem áður, alveg eins og við höfum raforku
á efnissviðinu þá er hún líka til á því andlega. Hún er
sístreymið frá hinni skapandi skynsemi, kærleikanum,
Guði sjálfum. Sérhver, sem meðvitað hefur komist í
samband við þennan raunveruleika, tekur undir með
Páli postula um að það sé í Honum sem við lifum,
70