Lindin - 01.01.1946, Síða 55

LINDIN
53
Frá þessum stað var stúlkan, og hún var trúlofuð
jafn óþekktum manni, trésmið að nafni Jósef. Hennar
ætt er hvergi rakin í hibliunni heldur Iians, þótt
undarlegt megi virðast, þar sem það sj'nist koma
harla lítið málinu við, hvað Krist snertir, hvort Jósef
þessi var af ætt Davíðs konungs eða ekki, út frá
gömlum kristnum dómi.
Sem sagt, hin unga María var einungis sem hver
önnur vanaleg og ótigin unglingsstúlka. Hennar ætt
virðist ekki hafa þótt taka því að rekja. Þegar Jósef
kemur svo til ættborgar sinnai’, Betlehem, með unn-
ustu sína, átti hvorugt þeirra neina ættingja þar eða
vini, að þau gætu fengið inni hjá þeim, heldur urðu
þau, líkt og ókunnugra manna er siður, að leita til
gistihússins. Og þar varð heldur enginn til að rýma
fyrir þcim, þótt illa stæði á fyrir þessari blessaðri
manneskju eins og kunnugt er. Nei, stúlkan, sem
kjörin var móðir guðs á jörð, var hvorki af ætt né
átti að neina höfðingja þessa heims.
Og að öðru leyti mun hún einnig hafa verið öðr-
um stúlkum lík á þessum tíma, sennilega hvorki
menntuð né margfróð. Hún skildi ekkert í sínum
mikla syni. Hún reyndi að koma í veg fyrir að hann
hlýddi köllun sinni. Fyrir skyggni móðurástarinnar
mun hún hafa séð, að slíkt starf hlaut að enda með
skelfingu og eins og beitt sverð nísta. hennar sál.
Enda þótt sú tilhugsun væri of sár til að afbera fyrir
móðurhjartað, varð hún einmitt þessvegna að þola
aðra raun og hana kannske ekki minni að verða af-
neitað af þessum syni, er hún vildi fá hann burt úr
samkundunni.
Hún skildi ekki hvílíkt starf hans var, að hann gat
hvorki látið sonarást né umhyggju né neinar aðrar