Dropar - 01.01.1927, Page 23

ttiskup var á byrðingnum
og byrjaði svo tal:
„Nú veit enginn okkar,
hvað afráða skal.
Jeg vil því biðja drottin
að vísa okkur leið.
Hann hefir aldrei synjað mjer
um sína hjálp í neyð“.
Biskup fjell á knje sín
og bað til Drottins hátt:
„Sýndu okkur hjálparþurfum
miskunn þína og mátt“.
Heyrðu þeir þá brimhljóð
og bárusogin há.
Vissu því, að land var ekki
langt þarna frá.
Lífsvonin lifnaði,
en lamaði þrótt
myrkrið og rokið
um miðja vetrarnótt.
Sáu þeir þá í myrkrinu
leiftrandi ljós,
sem vísaði þeim leið
inn á vík, eða ós.
Engil þeir í víkinni
undurfagran sjá.
Lagði af honum ljómann
leiðina á.