Ársrit Stjörnufélagsins - 01.01.1929, Side 88

SANNLEIKSHOLLUSTA
ST.TARNAN
86
þjer getið svalað hinum brennandi þorsta og sefað sorgir allra,
sem á vegi yðar verða.
Hvað er það, sem þjer öll óttist? Hvi eruð þjer öll svo
áhyggjufull? Það orsakast af því, að þjer eruð að reyna að
samrýma trú yðar því ósamrýmanlega, sem er sannleikurinn;
þjer eruð að reyna að finna griðastaði, þar sem engir griðastaðir
eru, þjer eruð að reyna að finna von, þar sem enga von er að
finna. Sannleikúrinn gefur enga von, en hann gefur skilning, og
samstundis og þjer öðlist skilning verður alt annað lítils virði og
tapar smám saman öllu verðmæti fyrir yður. Og þar eð þjer
verðið að hverfa hjeðan að fundinum loknum og tvístrist um
víða veröld, þá mun efasemdaóveður veraldarinnar evðileggja
j)að, sem þjer hafið bygt upp j>enna stutta tima, nema j)jer hafið
af eigin ramleik fundið sannleikann, í stað þess að byggja skiln-
ing jTðar og þekkingu á kenningum annara. Mig langar þvi til
þess að þjer grafið með mjer þann brunn, sem svala mun öll-
um þeim i veröldinni, sem að vatni lians drekka. Hið eina nauð-
svnlega í lifinu, hið eina, sem miklu varðar, hinn eini, sanni
tilgangur lifsins er, að finna lausn á yðar eigin vandamálum,
grafa í djúpi sálar yðar eftir sannleiksuppsprettu lífsins, í stað
þess að drekka af annara manna grunnfæru brunnum, eða af
upjTsprettu ])eirri, sem í mjer býr. Þetta er alvarlegra mál en
svo, að þjer ættuð lengur að láta yður nægja að gera yður leik-
föng úr verkfærum, sem grafa má með brunninn. .Teg vona að
j)jer hugsið öll með mjer, því ef þjer einungis hlustið eftir
orðunum náið þjer eigi meiningunni, sem á bak við þau er.
Frvst og fremst ættuð þjer að ná anda þeim, sem felst að baki
orðanna og hinni andlegu merkingu ])eirra. Jeg vil ráða yður til
að einangra yður þenna stutta tíma, sem þjer dveljið þjer í tjald-
búðunum — leita einveru, sem þjer þó óttist. Hlýðið eigi á
aðra menn, hve djúpar og viturlegar sem skýringar þeirra á
sannleikanum kunna að vera. Hafið fult taumhald á tilfinning-
um yðar og hugsunum. Haldið fullkomnu jafnvægi, svo þjer
öðlist fullan skilning á sannleikanum. Og þegar þjer einangrið
vður frá efasemdaskvaldri annara, spurningum, áhyggjum og
imyndunum, og ef þjer þá sjálf hjóðið efanum heiin, þá munuð
þjer finna þá sannleikslind, sem svalað getur þorsta allrar ver-
aldarinnar.
Og þar eð menn eru þannig gerðir, að þeir hera mesta um-
hyggju fyrir sjálfum sjer, vildi jeg ráða yður til að bera nú
meiri umhyggju fvrir yður sjálfum en nokkru sinni áður, svo að
sjálfsumhyggja vðar megi verða svo máttug, svo hrein og
fölskvalaus, að þjer finnið sannleikann, að þjer hrekið burt
skuggana og hreinsið alt illgresi úr hugum yðar og hjörtum,