Ársrit Stjörnufélagsins - 01.01.1929, Blaðsíða 99

STJARNAN
UPPSKERUTÍMI LÍFSINS
97
Frið og fullsælu finnið þjer í sjálfum yður. Ef þjer eigið að geta
öðlasl frið og fullsælu, verðið þjer að eiga brennandi elsku og
tilbeiðslu. Þjer verðið að eiga máttinn til að reisa þá byggingu,
sem stendur stöðug. Þjer hafið lagt til efni í þá bvggingu, það er
sorg yðar og gleði. Hún er yðar handaverk. Og það sem þjer
byggið með yðar eigin höndum, varir ætíð, en það, sem þjcr lát-
ið aðra byggja, það lirynur þegar (il grunna. Sje bygging yðar
vönduð, þurfið þjer ekki framar að fálma í myrkrinu og leita
sannindanna.
Þegar rignir, vaxa lækir, og árnar flæða yfir bakka. Flóð
þetta leitar til sjávar. Þessu líkt er það, þegar Ástvinurinn kem-
ur til yðar. Uppsprettur hjartna yðar og huga aukast, og lind-
irnar strevma að hafi, hafi frelsis og fullsælu. Sje hugur yðar og
iijarta opið fvrir áhrifunum, nálgist þjer Ástvininn. Hann er með
yður, og þótt undirbúningstíminn verði á stundum langur, þá
náið þjer þó markinu að lokum: frelsi og fullsælu. Sá, sem er
máttvana, verður styrkur ger, og máttkum manni eykst
þróttur. Sá, sem átti kærleika, öðlast liann dýrðlegri og meiri.
Sorgum hlaðnir menn munu gleði hljóta. Þeir geyma liuggun-
ina og gleðina í sjálfum sjer. Vegna þess, að Ástvinurinn er með
yður, getur þetta gerst. Og hafið þjer fundið Ástvininn og geym-
ið hann i huga og lijarta, þurfið þjer ekki að óttast sorg nje
kvíða. En hæfileikana eigið þjer sjálfir, ásl og tilbeiðslu. Af
þvi að Ástvinurinn er með yður, eins og liann er með mjer
eilíflega, af því að þjer liafið fundið hann þessa líðandi stund,
eigið þjer að elska sannleikann, því að sannleikurinn er Ást-
vinurinn. Sannleikurinn er það eina, sem liver inaður verður
að leita. Sjerliver maður verður að finna hann og leggja alt í
sölurnar. Hann verður að eignast ljósið, sem lýsir veg friðar-
ins að markinu.
Jeg hefi opnað hjarta mitt fvrir yður í ræðum mínum, svo
að þjer getið tekið móti hamingju minni, en sú hamingja er
hamingja Ástvinarins. Mig langar til að gefa öðrum það sem
jeg á. Ástvinur minn hefir fylt lijarta mitt með kærleika. Þess
vegna hefi jeg ekki af að segja baráttu, deilum, efagirni og
fáhni. Jeg held veginn ánægður og óliikað. Yður vil jeg miðla
af ást minni, öllum vil jeg gefa af kærleika mínum. Nóg er af
sorgum meðal vor. Þeir, sem hafa öðlast kærleikann og varð-
veita liann i hjarta sínu, munu öðrum gefa. Þeir eiga kærleika
Ástvinarins og hugga hrelda, stjækja veika og ljetta þjáningar
bágstaddra manna.
Þjer hafið verið með mjer í fullar sex vikur hjer i kastal-
anum, og það liefir verið ásetningur minn og ætlun mín að
sýna yður öllum hjörtu sjálfra vðar, sýna vður hugskot vðar,
7