Ársrit Stjörnufélagsins - 01.01.1929, Qupperneq 108

10(5
MARKMIÐ STJÖRNUFJELAGSINS
STJARNAN
frelsi, til hvers er lionum þá nýtt búr, hvert gagn er liinu fjötr-
aða lífi að nýjum böndum.
Undir yður er það komið, livort sannleikurinn verður svik-
inn enn einu sinni, fjrrir tilraunir jrðar að draga hann svo langt
niður, að fjöldinn geti skilið hann; en þetta er það, sem trúar-
brögðin og dýrkendur þeirra hafa æfinlega gert. Þjer segið:
„Af því að fólkið getur ekki skilið sannleikann, verðum vjer að
klæða liann í þann búning, sem er við þess hæfi“. .Teg segi yður,
að þetta er ógerningur, því sannleikurinn er frjáls, takmarka-
laus og ofar hugsunum yðar, óháður öllum tegundum trúar-
I)ragða og skrauti þeirra og viðhöfn. Hvorki lifið nje sannleik-
urinn þolir hönd; en með því að fullkomna lífið, sem er sann-
leikur, finsl hamingjan. Ef þjer skiljið það í raun og veru, að
það er alls ekki hægt að þynna sannleikann út, draga úr krafti
hans eða binda hann skilyrðum, þá munuð þjer hvetja fólk til
j)ess að leita hans, en ekki reyna að draga sannleikann niður
til þess. Ef þjer eruð vitrir foreldrar, þá komið þjer ekki í veg
fjrrir að barnið detti, þegar það er að byrja að læra að ganga,
heldur látið þjer það safna kröftum og reynslu við að lirasa.
Þjer getið ekki flutt útsýni fjallstindsins niður á sljettuna, nje
horið vindinn i lófunum; ekki getið þjer heldur geymt vatn i
hripum. Þess vegna skuluð þjer segja við þá, sem staddir eru
i þrengingum og sorgum, en sem eru að reyna til að skilja lifið:
„Leitið sannleikans, herjist og brjótið niður allar hindranir á
milli hans og vðar; reynið ekki að takmarka hann og gera hon-
um mynd, sem hæfir skilningi yðar“. Sorgin fylgir öllum tak-
mörkunum og' fjötrum; með því að brjóta af vður fjötrana og
leysa lífið öðlist þjer fullsæluna.
Því endurtek jeg þetta: afbakið ekki það sem jeg segi. svo
það geti fallið saman við liugmyndir yðar. Jeg tala um það,
sem er eilíft, óumbreytanlegt og takmarkalaust. Því er það, að
ef hugir yðar eru takmarkaðir og hjörtu yðar fjötruð, þá mun-
uð þjer aðeins endurtaka orð mín, án þess að skilja þau. Ef
þjer eruð ekki leitandi sálir, reiðuhúin að fórna öllu, til þess
að finna sannleikann, þá munuð þjer aðeins endurtaka orð
mín, án þess að skilja, hvað í þeim felst.
Flugmaðurinn hugsar um flugvjelina sína og hvernig
hann eigi að ná sem mestri leikni í fluginu. Ef maður á lijól-
liesti kæmi til hans og spyrði hann, hvernig hann ætti að
ferðast á hjólhestinum í loftinu, þá mundi flugmaðurinn svara:
„Það er ckkert samband á milli flugvjelar og hjólhests, annað
en það að bæði hreyfast, en bygging þeirra og tilgangurinn með
þeim er gerólíkur.
Áður en þjer getið gefið öðrum mönnum skilning, verðið