Morgunblaðið - 28.03.2009, Blaðsíða 43

✝ Jón Óskar Guð-mundsson fæddist
á Ytri-Hóli í Vestur-
Landeyjahreppi í
Rangárvallasýslu 30.
mars 1912. Hann and-
aðist á hjúkr-
unarheimilinu Lundi
17. mars 2009. For-
eldrar hans voru hjón-
in Guðmundur Ein-
arsson, útvegsbóndi í
Viðey í Vest-
mannaeyjum, f. 1885,
d. 1943 og Pálína
Jónsdóttir, f. 1880, d.
1963. Foreldrar Guðmundar voru
Einar Guðmundsson, bóndi í Bjólu í
Djúpárhreppi, f. 1860, d. 1948 og
Guðrún Jónsdóttir, f. 1857, d. 1945.
Foreldrar Pálínu voru Jón Jónsson,
bóndi í Norður-Nýjabæ í Þykkvabæ,
f. 1849, d. 1945 og Þórunn Páls-
dóttir ljósmóðir, f. 1851, d. 1934.
Systkini Jóns Óskars voru 15. Látin
alsystkini eru: Pálína, Jónína Þór-
unn, Karl Óskar, Ármann Óskar,
Guðrún Ágústa, Ingibjörg, Sig-
urður Óskar, Geir Óskar, hálfsystk-
ini samfeðra eru Helgi, Aðalheiður,
Ólafía og Guðbjörg Svava. Eftirlif-
andi alsyskini eru Guðríður, Þór-
unn, Kristinn Óskar og uppeld-
isbróðir, Ragnar Hafliðason.
Jón Óskar kvæntist 8. janúar
1938 Sigurbjörgu
Ingvarsdóttur frá
Skipum á Stokkseyri,
f. 1910. Hún er dóttir
Ingvars Hannessonar,
bónda á Skipum, f.
1878, d. 1962, og Vil-
borgar Jónsdóttur frá
Sandlækjarkoti í
Gnúpverjahreppi, f.
1878, d. 1916, Bjarna-
sonar. Börn Jóns Ósk-
ars og Sigurbjargar
eru: Ragnheiður, f.
1933, (kjördóttir,
dóttir Sigurbjargar)
maki Hafsteinn Ingvarsson. Þór-
unn, f. 1939, maki Steinn Þór Karls-
son. Elísabet Vilborg, f. 1940, maki
Steinar Þór Jónasson. Pálína, f.
1941, maki Björgúlfur Þorvarðsson.
Gísli Ingvar, f. 1943, d. 2003, maki
Margrét Fjeldsted. Jóna Borg, f.
1948, maki Ludvig Guðmundsson.
Dóttir, fædd andvana 1955. Afkom-
endur Jóns Óskars og Sigurbjargar
eru nú 115.
Jón Óskar ólst upp í Norður-
Nýjabæ hjá móðurafa sínum og
ömmu, við gott atlæti og mikla
manngæsku. Hann tók við búinu er
þau hættu búskap, annaðist þau og
systur Þórunnar, Sólrúnu og Guð-
rúnu, til andláts.
Jón Óskar og Sigurbjörg stund-
uðu búskap í Norður-Nýjabæ þar til
þau fluttu til Reykjavíkur 1953 og
bjuggu á Langholtsvegi 44. Árið
1984 fluttist Jóna Borg og hennar
fjölskylda á Langholtsveginn og bjó
með þeim til ársins 2007, er þau
fluttu að Hrafntóftum til Björgúlfs
og Pálínu dóttur sinnar. Nutu þau
góðrar umönnunar þeirra systra og
fjölskyldna þeirra. Jón Óskar lærði
ungur á bíl og var með ökuskírteini
númer 18. Hann var rammur að afli,
mikill hagleiksmaður og bryddaði
upp á mörgum nýjungum við bú-
skapinn. Hann var, ásamt Óskari í
Hábæ, frumkvöðull að kartöflurækt
í stórum stíl í Þykkvabænum og
keypti fyrstu kartöflu-upptökuvél-
ina þangað. Hann fékk dráttarvél
og smíðaði ýmis tæki og tól fyrir
hana til að auðvelda alla vinnu. Eft-
ir að þau hjónin fluttu til Reykjavík-
ur, vann hann hjá Áburðarverk-
smiðju ríkisins, síðar við smíðar,
húsaflutninga, ýmsa verkamanna-
vinnu, lengst af í Gúmmívinnustof-
unni og Barðanum. Jón Óskar hafði
mikla ánægju af ferðalögum og lax-
veiðum og vildi þá gjarnan hafa
börnin og maka með. Á meðan hann
gat, skar hann í tré og eiga ætt-
ingjar og vinir margan kjörgripinn,
sem hann hefur smíðað og skorið út.
Jón Óskar verður jarðsettur frá
Oddakirkju í dag, 28. mars, kl. 13.
Ég kom á heimili Jóns Óskars og
Sigurbjargar að Langholtsvegi 44
fyrir rúmu 41 ári. Þar var gott að
koma og mér vel tekið.
Þessi fyrstu kynni urðu undanfari
langrar og góðrar samveru okkar á
Langó, eða samtals 30 ár. Heimili
Jóns og Sigurbjargar var alla tíð
mjög líflegt. Hjá þeim hafa flest
barna þeirra og mörg barnabörn
hafið búskap og átt innhlaup hve-
nær sem þörf krafði. Þar var alltaf
pláss. Þau voru ættstór, vinmörg og
gestir því margir enda gott að
sækja þau heim. Þegar ég kom í
fjölskylduna vann Jón hjá Gúmmí-
vinnustofunni, aðallega við dekk af
stærstu vinnuvélum, mannhæðarhá
og þung eftir því. Þau vöfðust lítið
fyrir honum enda með sterkustu
mönnum, afar verklaginn og lag-
hentur. Grunar mig að öðrum hafi
ekki verið treyst til þessara verka.
Jón var fámáll en sagði það sem
segja þurfti, jafnan glaðvær með
góða kímnigáfu. Börn voru mjög
elsk að honum og laumuðu þau sér
gjarnan í kjöltu hans svo lítið bar á.
Vetrarskemmtun var skák og
bridge. Við tengdasynirnir tefldum
oft við hann, en mest var fjörið þeg-
ar Óskar mágur kom. Þeir tefldu til
að hafa gaman en ekki endilega til
að vinna. Í stað þess að innbyrða
vinninginn fór sá sem fékk betri
stöðu út í alls kyns tilraunir. Þær
leiddu oftast til þess að skákin tók
ótrúlegustu sviptingum og skelli-
hlógu þeir kumpánar að þessu og sá
mest sem að lokum tapaði.
Jón var góður handverksmaður
og þegar um hægðist fór hann að
skera út og smíða skrautmuni hvers
konar. Hann kom sér upp allgóðri
aðstöðu til þess í bílskúrnum og
dvaldist þar langtímum saman. Er
margt af því sem hann gerði hinar
mestu gersemar. Hann gaf þær all-
ar vinum og ættingjum.
Á sumrin kvað við annan tón. Þau
Sigurbjörg voru mjög dugleg að
ferðast og fóru víða um land með
tjaldið, prímusinn og rauðu töskuna.
Jón var með veiðidellu allt frá því
hann dró á í Djúpósnum í æsku.
Hann var góður veiðimaður og
aflakló. Ég fór með Jóni í margar
ánægjulegar veiðiferðir. Seinustu
veiðiferðirnar fór hann fyrir 4-5 ár-
um en þá var jafnvægið, sjónin og
heyrnin farin að gefa sig svo ekki
gekk sem skyldi.
Jón var lengst af ágætlega heilsu-
hraustur en fór snemma að kenna
ættarkvillans, heyrnarskerðingar,
og var hann alveg heyrnarlaus síð-
ustu tólf árin. Seinna tók sjónin að
versna verulega, sem og jafnvægi
og styrkur. Hann bjó því við tals-
verða einangrun síðustu árin. Þrátt
fyrir þetta fylgdist hann ótrúlega
vel með fjölskyldunni og landsmál-
um fram á síðasta dag.
Síðustu 4-5 mánuði ævinnar
dvaldist hann á hjúkrunarheimilinu
Lundi þar sem hann fékk mjög góða
umönnun og þar leið honum vel.
Með Jóni er genginn alþýðumað-
ur sem kunni þá list að njóta lífsins,
nýta vel það sem gafst og velta sér
ekki upp úr hinu. Þannig er lífinu
vel varið.
Það voru mikil forréttindi fyrir
okkur að búa með Jóni og Sigur-
björgu. Þau voru einstaklega þægi-
leg í allri umgengni og samveru. Í
húsinu bjuggu lengi vel 4 ættliðir,
fyrirkomulag sem kemur öllum til
góða.
Við söknum hans öll. Kærar
þakkir fyrir þann góða tíma sem við
áttum saman.
Ludvig og Jóna Borg.
Elsku afi. Við vorum svo heppin
að búa í sama húsi og þið amma í
mörg ár og áttum margar góðar
stundir saman. Þú varst aldrei mað-
ur margra orða, en því meira mark
var tekið á því sem þú sagðir. Setn-
ingar eins og „svona gerir maður
ekki“ eru ennþá greyptar í minnið.
Amma sagði okkur margar sögur
af þér frá þínum yngri árum. Þú
varst myndarlegasti maðurinn í
Þykkvabænum, leystir úr deilumál-
um með stóískri ró, en stundum
með stálkrumlunum þínum. Þú
varst besti dansherrann í sveitinni
og eins manns víkingasveit ef þurfti
að stilla til friðar á sveitaböllum.
Kaupstaðarferðir þínar tóku oft
óvænta stefnu eins og þegar þú
fórst til að kaupa svín en komst til
baka með forláta hrærivél. Sögurn-
ar voru allar í þessum dúr og alltaf
skein dugnaðurinn í gegn. Allir sem
þekktu þig vita hversu handlaginn
og duglegur þú varst. Alla tíð
vannstu erfiðisvinnu, en hafðir samt
alltaf tíma til að skera út og búa til
hina ýmsu muni. Það var ævintýra-
ferð að fara í vinnustofuna þína úti í
skúr sem var eins og heilög vé. Þar
var hlýtt, lyktin svo notaleg og mun-
irnir fallegir og sniðugir. Þú varst
með öflugustu hendur sem við höf-
um séð, þrátt fyrir að búið væri að
stytta nokkra fingur. Þú gast haldið
allt að fjórum krökkum föstum með
annarri hendi og það var alltaf gam-
an að reyna að losa sig úr greipum
þínum. Þrátt fyrir styrk þinn átt-
irðu eina veika hlið sem var ólækn-
andi hræðsla við lækna. Að draga
sjálfur úr sér tennur ódeyfður og
fjarlægja risafleyg úr eigin hendi
þótti þér mun vænlegri kostur en að
leita til læknis. Amma grasalæknir
mátti þó bera á þig grasaáburð og
með fortölum tókst henni að fá þig
til að taka inn margs konar seyði.
Fátt vakti jafn mikla kátínu eins og
að fylgjast með þér og ömmu horfa
á hasar- og grínmyndir. Þú veltist
um af hlátri og amma hélt úti beinni
lýsingu af atburðum. Það var alltaf
gaman að taka við þig skák eða spila
svo sem eina rúbertu en á þeim
stundum losnaði um málbeinið.
Þegar árin liðu fór ellin óhjá-
kvæmilega að hrífa á heljarmennið
eins og aðra. Þrekið og heyrnin
minnkaði en þrátt fyrir það var allt
reynt til þess að komast í veiði sem
þú hafðir yndi af alla þína ævi. Í síð-
ustu ferðunum var útbúinn sérstak-
ur veiðistóll svo þú gætir reynt við
þann stóra.
Nokkrum dögum áður en þú end-
anlega kvaddir okkur þá fórstu að
tala um að dánu fólki liði vel. Við
vonum að þér líði vel núna og
kannski ertu farinn að heyra og sjá.
Það er mikill missir að þú skulir
vera horfinn á braut. Við sömdum
við þig um að andi þinn yrði áfram á
Langholtsveginum og nú bíðum við
spennt eftir að finna aftur fyrir ná-
vist þinni. Við eigum ótal minningar
um þig sem við munum geyma vel
og segja börnum okkar frá. Við er-
um mjög þakklát fyrir þá umönnun
sem þú fékkst á Lundi og á Hrafn-
tóftum hjá Pálínu og Björgúlfi síð-
asta árið, þar sem þér leið mjög vel.
Við vitum að þú varst sáttur við að
kveðja þennan heim.
Elsku afi, minning þín lifir ávallt
með okkur.
Þín barnabörn
Guðmundur, Guðbjörg Kristín,
Sigurbjörg Jóna, og Njörður.
Genginn er Jón Ó. Guðmundsson,
gætinn var hann og býsna slyngur,
sæi hann forðum veiðivon,
að venju lék þá við hvern sinn fingur,
ætlunin var að veiða lax,
vopnaður stöngum, girni og sökkum,
mætti þá strax að morgni dags,
magnaður þótti á Rangárbökkum.
Lundin var alltaf ljúf og góð,
þótt lítið væri um málin talað,
vakandi ætíð á verði stóð,
við öll börnin í næði hjalað.
Loksins á himni fær nú frið,
að fullu sáttur við almættið.
(Bj.Þ.)
Far þú í friði, kærleiki Guðs um-
vefji þig, elsku ástvinur okkar, í nýj-
um heimkynnum. Hafðu þökk fyrir
samfylgdina.
Sigurbjörg, Pálína,
Björgúlfur og fjölskylda.
Jón Óskar Guðmundsson
 Fleiri minningargreinar um Jón
Óskar Guðmundsson bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Minningar 43
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. MARS 2009
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegrar systur okkar og
mágkonu,
SIGRÍÐAR GUÐBJÖRNSDÓTTUR,
hjúkrunarheimilinu Skógarbæ,
áður til heimilis að
Reynimel 92.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hlíðarbæjar,
deildar L1 Landspítala Landakoti og hjúkrunarheimilisins Skógarbæjar
fyrir góða umönnun.
Gyða Guðbjörnsdóttir, Stefán Björnsson,
Sigurlaug Guðbjörnsdóttir.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÁRNI LÁRUSSON,
áður Hvammi, Dalvík,
Lindasíðu 4,
Akureyri,
lést á Kjarnalundi, Akureyri fimmtudaginn 26. mars.
Útförin fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn
3. apríl kl. 13.30.
Jóhann Páll Árnason, María Jansdóttir,
Guðmundur Árnason, Snjólaug Gestsdóttir,
Óskar Þór Árnason, Elísabet Hallgrímsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐRÚN BJÖRNSDÓTTIR,
Lágholti 19a,
Stykkishólmi,
lést á St. Franciskusspítalanum, Stykkishólmi
fimmtudaginn 26. mars.
Sveinn A. Davíðsson,
Birna Sveinsdóttir, Árni Árnason,
Sesselja Sveinsdóttir, Sigurður Kristinsson,
Hilmar Sveinsson, Pála Annalísa Vilhjálmsdóttir,
Davíð Sveinsson, Anna María Rafnsdóttir,
Vignir Sveinsson,
Hera Sveinsdóttir, Haukur Lárus Hauksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar elskulegi faðir, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
HÁKON ÞORSTEINSSON,
Lindargötu 57,
Reykjavík,
andaðist á Landspítala Landakoti, deild K2,
fimmtudaginn 26. mars.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju föstudaginn
3. apríl kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim vilja minnast hans
er bent á Umhyggju, félag langveikra barna, s. 552 4242.
Guðrún R. Ingibergsdóttir, Baldvin Einarsson,
Sigþór Hákonarson, Lilja Bragadóttir,
Hákon Hákonarson, Kristín Kristjánsdóttir,
Margrét Hákonardóttir, Eyjólfur Jóhannsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærs eiginmanns,
föður, tengdaföður og afa,
ÞORVALDS ÞORVALDSSONAR,
Arnarkletti 30,
Borgarnesi.
Sérstakar þakkir til áhafnarinnar á Vestmannaey
Ve 444 og Magnúsar Kristinssonar fyrir alla þá
hjálp sem þeir veittu okkur.
Guð blessi ykkur öll.
Sigríður Björk Þórisdóttir,
Svanhildur Margrét Ólafsdóttir, Jón Þór Þorvaldsson,
Þórir Valdimar Indriðason, María Hrund Guðmundsdóttir,
Anna Heiðrún Þorvaldsdóttir, Samúel Helgason,
Þorvaldur Ægir Þorvaldsson
og afabörn.