Morgunblaðið - 28.03.2009, Blaðsíða 41

Minningar 41
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. MARS 2009
✝ Guðrún Hallgríms-dóttir frá Bjarn-
arstöðum fæddist á
Dalvík 2. september
1919. Hún lést á dval-
arheimilinu Dalbæ á
Dalvík 22. mars 2009.
Hún var dóttir
hjónanna Hallgríms
Gíslasonar sjómanns,
f. 12.10. 1880, d. 21.6.
1964 og Hansínu Jóns-
dóttur, f. 12.9. 1888, d.
15.7. 1956. Systkini
Guðrúnar, 7 að tölu
eru: Stefán sjómaður,
f. 1.3. 1911, d. 15.12. 2003, kona Dag-
björt Pálsdóttir frá Siglufirði, f. 2.9.
1905, d. 25.11. 1988, þau áttu dreng
sem lést ungur af slysförum, Jónas
sjómaður, f. 14.11. 1912, d. 12.11.
2002, Gísli bílstjóri, f. 8.11. 1914, d.
9.9. 1996, kona Sigríður Guðlaugs-
dóttir frá Bessastöðum, Dalvík, f.
16.6. 1918, d.16.6. 1992, börn þeirra
voru 7, en eitt þeirra, drengur, lést
af slysförum, Kristinn, f. 22.2. 1922,
búsettur á Eskifirði,
kona Jóhanna Guðna-
dóttir úr Vaðlavík, f.
22.11. 1928, d. 11.7. 1991,
börn þeirra eru 5, Guð-
laug, f. 16.11. 1924, var
gift Haraldi Tryggva-
syni bónda á Svertings-
stöðum í Eyjafirði, f.
23.9. 1921, börn þeirra
eru 8, Rósa, f. 3.11. 1926,
búsett í Bandaríkjunum,
gift Charles M. Haag, f.
20.4. 1925 d. í október
1999, þau áttu 2 dætur,
og Maríanna f. 2.12.
1928, d. 24.9. 1980, gift Jóni Krist-
inssyni skólastjóra, f. 17.5. 1925, d.
24.12. 1997, börn þeirra eru 4.
Guðrún giftist ekki en eignaðist 2
syni, þeir eru: 1) Stefán Þórólfur Sig-
urðsson, f. 12.2. 1942, kvæntur Guð-
rúnu Helgu Ágústsdóttur frá Vest-
mannaeyjum, f. 18.9. 1944, þau eru
búsett í Hafnarfirði og eiga 3 börn, a)
Aldísi Hörpu leikskólastjóra, f. 8.10.
1967, gift Ásbergi Magnússyni prent-
ara, f. 8.5. 1967, þau eru búsett í
Sannidal í Noregi og eiga 3 börn,
Magnús Ísak, f. 18.9. 1983, Helgu Dís,
f. 23.1. 1987, og Yrsu, f. 17.9. 1996. b)
Ásgeir Örvar verslunarmaður, f.
19.1. 1976, kvæntur Dagbjörtu Óm-
arsdóttur, f. 25.3. 1972, þau eru bú-
sett í Hafnarfirði og eiga 3 börn, Dag
Ómar, f. 22.5. 2000, Hákon Hrafn, f.
1.3. 2005, og óskírða dóttur, f. 15.1.
2009. c) Oddný Guðrún, f. 2.8. 1980,
eigandi hárgreiðslustofunnar Moha-
ir í Kópavogi, maki Valdimar Ólafs-
son verkstjóri, f. 3.5. 1973, þau eiga 2
börn: Valdísi Von, f. 12.9. 2000, og
Evu Dís, f. 12.1. 2007. Með fyrri
manni sínum átti Guðrún Helga dótt-
urina Hafdísi Vilborgu Georgsdótt-
ur, f. 26.10. 1964, hún lést af slysför-
um 1981. 2) Hallgrímur Kristinsson,
f. 19.9. 1944, maki Sigrún Ármanns
Reynisdóttir, f. 7.9. 1947, búsett í
Reykjavík.
Guðrún bjó síðustu árin á dval-
arheimilinu Dalbæ á Dalvík.
Guðrún verður jarðsungin frá Dal-
víkurkirkju í dag, 28. mars, kl. 13.30.
Það á að jarða mömmu í dag, hana
Gunnu í Bjarnarstöðum og óneitan-
lega er ég með kökk í hálsinum, því að
maður missir móður sína bara einu
sinni á ævinni og sér hana aldrei upp
frá því. Minningin ein verður eftir og
hún er góð.
Mamma veiktist alvarlega í desem-
ber sl. og fór ekki úr rúmi eftir það.
Fyrir okkur sem þekktum hana var
það eitthvað svo óraunveruleg til-
hugsun að vita af henni liggjandi í
rúminu, hún var aldrei veik. Meðan
ég var heima í Bjarnarstöðum man ég
aldrei eftir að hún væri eitthvað lasin
og lægi í rúminu.
Lífshlaup móður minnar hófst á
Dalvík, því lauk á Dalvík og allt milli-
spilið fór þar einnig fram. Foreldrar
hennar voru fyrstu búskaparárin á
nokkrum hrakningi með húsnæði
bjuggu t.d. í Höfn, á Jaðri og í sjóbúð
Jóns í Nýjabæ. En snemma á þriðja
áratug tuttugustu aldar tókst þeim að
koma höndum yfir lítið kot sem Björn
Friðriksson skipstjóri hafði reist í
landi Miðkots og nefndi Bjarnarstaði.
Hansína amma hefur eflaust verið
sátt við þann gjörning því hún var
dóttir þeirra Miðkotshjóna Önnu
Björnsdóttur og Jóns Hanssonar,
enda bjuggu þau í Bjarnarstöðum til
æviloka. Mamma tók ekki neinar erf-
iðar ákvarðanir í lífinu, hún þurfti
þess ekki, tók því bara eins og það
kom fyrir, hélt áfram að búa í Bjarn-
arstöðum ásamt Jónasi bróður sínum
eftir daga afa og ömmu. Hún skipti
heldur ekki um vinnustaði, síldar-
planið hjá Agli Júl. á sumrin, Frysti-
húsið á haustin og veturna, ekkert
vesen. Þetta gangverk harmoneraði
fullkomlega og þurfti ekkert að vera
að hrófla við því.
Ég veit að henni fannst Stalín vera
vondur maður og ef hún kallaði ein-
hvern mann kommúnista var það
skammaryrði, en ómeðvitað var hún
einhver sannasti kommúnisti sem
hægt var að hugsa sér, án þess að það
kæmi pólitík nokkuð við. Hún kærði
sig ekki um óþarfa, aðeins það nauð-
synlega. Og skóna sína hefði hún hik-
laust látið af hendi fyrir einhvern skó-
lausan og gengið sjálf berfætt. Hún
leyfði sér þó stundum á haustin ef hún
hafði eignast einhverja síldarpeninga
að fara með okkur bræðurna til Ak-
ureyrar og bruðla smá, kaupa ein-
hverjar flíkur og ögn af gotti til
jólanna.
Árið 1996 yfirgaf hún sitt gamla
heimili og fór á Dvalarheimilið
Dalbæ. Þar er frábærlega hugsað um
vistmenn og henni leið virkilega vel.
Ég og fjölskylda mín erum afar þakk-
lát fyrir þá umönnun sem hún varð
aðnjótandi þar.
Nú er orðið kyrrlátt í Bjarnarstöðum
og farið að gróa yfir gömul spor, engin
Gunna að hlusta eftir skóhljóði strák-
anna sinna eða horfa upp í Grímuhnjúk
sem hún notaði fyrir barómet. Ég veit
ekki hvað er langt upp að Gullna hliði,
kannski er hún þegar komin þangað og
Pétur búinn að opna og líklega hefur
hann heilsað og sagt „jæja, Guðrún mín,
ætlar þú að dvelja eitthvað hérna hjá
okkur?“ og hún svarað „já það var nú
meiningin en heyrðu heldurðu að ég
hafi ekki gleymt prjónunum mínum“.
Guð blessi minningu Guðrúnar frá
Bjarnarstöðum.
Stefán Sigurðsson.
Elsku Gunna amma, nú hefur þú
kvatt okkur og lokið þinni vegferð hér
meðal okkar. Þegar pabbi hringdi í
mig á sunnudaginn og sagði mér að
þú værir farin, kom auðvitað sorg upp
í hugann en líka ákveðinn léttir því að
þó að líkaminn hefði nú gefist upp var
sál þín í raun farin fyrir nokkrum
mánuðum.
Við Dagbjört fundum það svo
sterkt í sumar þegar við heimsóttum
þig að þér leið ekki vel því þú treystir
þér ekki að koma á Bjarnastaði og
drekka með okkur kaffi og hitta alla
sem voru í húsinu. Árin áður hafðir
þú svo gaman af því að koma í húsið
þitt kæra og hitta alla og labbaðir
stundum frá Dalbæ inn á Bjarnastaði
komin hátt á níræðisaldur, eða var
það niður á Bjarnastaði? Við höfðum
svo gaman af því þegar þú talaðir um
framfrá, innfrá, oneftir og inneftir.
Við vissum aldrei hvað var hvað.
Eftir að þú fluttir á Dalbæ höfum
við heimsótt Bjarnastaði á hverju ári
og með okkur hefur yfirleitt komið
vinafólk og nú síðustu árin hafa Jón og
Eva og fjölskylda komið með. Þau
senda þér saknaðarkveðjur og þakka
fyrir samverustundirnar með þér.
Hann Nonni gat nú oft kallað fram hjá
þér bros og hlátur með sprellinu sínu
á góðum stundum á Bjarnastöðum.
Við skynjuðum það mjög sterkt
þegar við byrjuðum að venja komur
okkar til Dalvíkur að þú varst svo
stolt af bænum þínum og hvað allir
bæjarbúar eru samheldnir. Allir
þekktu Gunnu á Bjarnastöðum og
þegar þú fréttir að við værum að
koma hringdir þú bara í einhvern hjá
bænum og þá mætti bæjarvinnan og
var búin að slá allt í kringum Bjarna-
staði. Það er alltaf svo vinalegt að
heimsækja Dalvík því maður fær bros
hjá öllum sem maður mætir.
Á hverju sumri bíða strákarnir
óþreyjufullir eftir Dalvíkurferðinni og
spyrja reglulega hvenær við förum.
Það verður því sárt að geta ekki heim-
sótt þig á Dalbæ og boðið þér á
Bjarnastaði eins og alltaf. Eins er
leiðinlegt að þú fékkst ekki að hitta
prinsessuna sem bættist í fjölskyld-
una okkar í janúar. Við munum samt
halda áfram að koma til Dalvíkur og
heimsækjum þig í kirkjugarðinn í
staðinn.
Ég man sem lítill drengur að það
var svo sérstakt að koma að heim-
sækja þig og Jónas og vera hjá ykkur.
Það var eitthvað svo mikil ró og kyrrð
hjá ykkur og þægilegt andrúmsloft.
Þú varst svona hin klassíska amma
sem prjónaðir, bakaðir og sagðir gó-
urinn, væni, klappaðir manni á kollinn
og klæddist peysufötum við hátíðleg
tækifæri. Á hverju áru komst þú til
okkar um jólin. Í jólapökkunum voru
oftast heimaprjónaðir vettlingar,
sokkar eða peysur og þó að aðrir
pakkar innihéldu eitthvað með ljósum
og tökkum var maður alltaf svo þakk-
látur, þá sérstaklega þegar ég komst
meira til vits.
Seinna gafst þú mér og Dagbjörtu
alltaf eitthvert punt sem þú hafðir
föndrað eða málað á Dalbæ.
Þín verður sárt saknað amma og
tómlegt að koma til Dalvíkur og hitta
þig ekki. En þú ert búin að eiga góða
ævi og bjóst alltaf þar sem þér leið
best og nú mun Guð geyma þig og
leyfa þér að fylgjast með okkur.
Saknaðarkveðja,
Ásgeir Stefánsson, Dagbjört
Ómarsdóttir og fjölskylda.
Elsku amma. Við kveðjum þig núna
með söknuði en samt með ákveðnum
létti því að við vissum að þú værir á
förum. Þú varst alltaf dugleg að koma
á Hvammabrautina og síðar til okkar
í Lækjasmárann um jólin og var alltaf
mjög gaman að fá þig í heimsókn,
auðvitað með grænu ferðatöskuna.
Það var alltaf gott að fá frá þér ull-
arsokka og vettlinga fyrir veturinn og
svo varstu svo dugleg að föndra alls
kyns muni sem eiga allir sinn stað hjá
okkur, þér fannst alltaf betra að gefa
en þiggja.
Við höfum nú verið dugleg að fara á
Bjarnastaði og notið þess vel. Gaman
að fara yfir verslunarmannahelgina
og fiskidaginn og gaman að koma til
þín á Dalbæ og sjá þig í glugganum að
taka á móti okkur. Maður man líka
sterkt eftir því að sjá þig í peysuföt-
unum í gegnum öll þessi ár og tekið
eftir því að þú breyttist aldrei neitt!
Þú varst alltaf dugleg að vera í fé-
lagsstarfi og í útiveru sem var þér svo
mikilvægt. Það hefur verið virkilega
gaman að vera með þér þann tíma
sem við vorum á Dalvík og þegar þú
komst til okkar og við kveðjum þig
elsku amma.
Hvíl í friði, kveðja
Oddný, Valdimar og stelpurnar.
Meira: mbl.is/minningar
Guðrún Hallgrímsdóttir
✝ Hrafnhildur LiljaGeorgsdóttir
fæddist í Reykjavík
28. mars 1979, en
ólst upp á Ólafsfirði.
Hún lést í Dóminíska
lýðveldinu 21. sept-
ember 2009 og var
jarðsungin frá Ólafsfjarðarkirkju 4.
október.
Meira: mbl.is/minningar
Hrafnhildur Lilja
Georgsdóttir
✝ Guðmundur Rún-ar Júlíusson
fæddist í Keflavík 13.
apríl 1945. Hann lést
af völdum hjartaáfalls
á bráðamóttöku
Landspítalans föstu-
daginn 5. desember
2008 og fór útför hans fram frá Kefla-
víkurkirkju 12. desember.
Meira: mbl.is/minningar
Guðmundur
Rúnar Júlíusson
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir og amma,
SOFFÍA JÓNSDÓTTIR,
Álftamýri 37,
Reykjavík,
lést á Droplaugarstöðum föstudaginn 20. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Snorri Jónsson,
Jón Snorri Snorrason,
Tryggvi Jónsson,
Hildur Jónsdóttir,
Snorri Jónsson.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
SVANLAUG ÞORGEIRSDÓTTIR,
Árskógum 8,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 26. mars.
Útförin fer fram frá Laugarneskirkju föstudaginn
3. apríl kl. 13.00.
Sigurþór Magnússon,
Svana Guðlaugsdóttir, Andrés Elísson,
Sunna Guðlaugsdóttir, Snorri Ingimarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar,
FJÓLA BJARNADÓTTIR,
Kirkjuvegi 5,
Reykjanesbæ,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja fimmtudaginn
26. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Stefán Haraldsson,
Guðrún Haraldsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
NIKOLAI SOKOLOV,
Sunnuvegi 1,
Þórshöfn,
andaðist á sjúkrahúsinu á Húsavík mánudaginn
23. mars.
Útför hans fer fram frá Þórshafnarkirkju
þriðjudaginn 31. mars kl. 14.00.
Guðrún Kristjánsdóttir,
Dmitrii Sokolov.
✝
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur samúð,
hlýhug og vináttu við andlát og útför elskulegrar
HULDU EINARSDÓTTUR
frá Eyrarlandi,
Eyjafjarðarsveit.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki dvalar-
heimilisins Kjarnalundar fyrir góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Einar Benediktsson.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför ástkærs eigin-
manns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
JÓNS B. GUÐJÓNSSONAR
járnsmíðameistara,
Sundstræti 36,
Ísafirði.
Geirþrúður Charlesdóttir,
Ólöf Jónsdóttir, Jóhann Á. Gíslason,
Guðjón Davíð Jónsson, Brynja Margeirsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir, Torfi Einarsson,
afabörn og langafabörn.