Embla - 01.01.1949, Page 70

Embla - 01.01.1949, Page 70
Svd að lítið bar á, hafði Sigríður frá Gróf undirbúið sig dálítið meðað taka á móti þessum ókunna manni. Hugboð hennar spáði gíiðu um hann. Hún var svo einkennilega barnslega glöð, eins og hún væri ung og ætti sjálf að mæta h'finu í fyllingu þess. Aldrei þessu vant var Svala eitthvað angurvær. Það myndi verða undarlegt að sjá Bill Jjarna inni hjá Jjeim, í hermannabúningn- um. Það myndi ekki freista hennar, eins og að vera með honum einum úti; eða inni á skemmtistöðunum. Það var eitthvað ófrjálst við þennan búning hans, svona í heimahúsum, — eins og hann væri fangi, eða ófrjáls að einhverju öðru leyti. — Hann var lier- maður, sem réð engu um sjállan sig. Þeir gátu sent hann á hverri stundu.. eitthvað út í heiminn, til vígvallanna, — út í stríðið. — Þetta merkti búningur Iians, — og allt í einu gerði það hana hrædda, einmitt-i þetta, sem þó hafði freistað hennar áður. — Hentri fannst liún vera einmana,. sú tilfinning hafði ekki átt heima hjá henni fyrr. Hvar var mamma hennar? — Svala opnaði dyrnar, og kallaði á mömmu sína. — En hvað var langt síðan Svála hafði kallað svona. — Sigríði lilýnaði um hjartaræturnar, og flýtti sér inn til dóttur sinnar. Þegar ekkjan hafði lagt á eltir sér hurðina, féll Svala grátandi um háls hennar. - 3. Sigríður strauk blítt með þreyttri hendi um hár dóttur sinnar. — Hvað hefur nú komið fyrir þig, elsku barn? — Eiginlega ekki neitt, mamma mín. En hann er eins og fangi í þessum hermannabúningi. Ég meina, að Iiann sé ekki algjörlega frjáls maður. — Hresstu þig nú upp, Svala mín. Ég hef hugboð um, að þetta verði.’aHt saman svolítið öðruvísi en við búumst við. Ég fæ mig ekki til að trúa öðru. Svala hresstist við orð móður sinnar, án þess hún gæti lagt nokkurn fastan skilning-í þau. En það var nú svo gróinn vani, að orð liennár læknuðu, að það brást ekki einu sinni nú, undir þess- um alýarlegu kringumstæðum. Lo'ksVoru öll systkinin komin lieim frá vinnu sinni. Þau voru afskiptalaus óg óvenju þögul, eú þó bar mest á dapurleik Svölu. Það hafði allt í einu vaknað .upp fyrir henni á’.þessari örfaga- m
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118

x

Embla

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Embla
https://timarit.is/publication/759

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.