Morgunblaðið - 21.06.2009, Blaðsíða 39

Umræðan 39
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. JÚNÍ 2009
NÚ HEFUR Net-
anyahu, forsætisráð-
herra Ísraels, flutt
ræðu sem verður að
skoðast sem svar við
ræðu sem Obama
Bandaríkjaforseti
flutti í Karíó fyrir
skömmu (sjá blogg
mitt þ. 6. júní).
Tengslin við Banda-
ríkin eru spurning um
líf og dauða síonismans, stefnunnar
sem ráðamenn Ísrael aðhyllast.
Forsætisráherra Ísraels verður því
að haga orðum sínum þannig að þau
tengsl slitni ekki.
Vandamál Netanyahu felst í því
að stefna hans er fullkomlega úr
takti við allt sem getur talist til eðli-
legrar stjórnmálastarfsemi meðal
siðaðra manna í dag.
Stefna Ísraelsstjórnar hefði getað
gengið á tímum gamaldags ný-
lendustefnu og kynþáttakúgunar.
Stjórnendur Ísraels hefðu fundið
samhljóm með landnemum „villta
vestursins“, sem litu á indíána sem
réttlausar skepnur, og kunnað vel
við sig hjá stjórnendum Apartheid-
stefnunnar í Suður-Afríku. En þeir
eru eins og nátttröll meðal þeirra
þjóða sem fylgja alþjóðasáttmálum
um mannréttindi og þjóðarétt.
Í ræðu sinni reynir Netanyahu að
friða Obama en jafnframt verður
hann að halda snarvitlausum fylgj-
endum Liebermans utanrík-
isráðherra og nokkurra öfgaflokka
sæmilega ánægðum. Þessi línudans
gengur ekki, Obama segir að það
verði að stöðva landtökumennina og
viðurkenna rétt Palestínumanna til
eigin ríkis. Lieberman og landræn-
ingjarnir vilja ekki hætta fyrr en
þeir hafa náð að reka alla Palest-
ínumenn burt frá Ísrael, Vest-
urbakkanum og Gaza.
Nethanyahu er sama sinnis og
landræningjarnir, en hann verður
að finna orðum sínum búning svo
ekki hægt sé að mis-
skilja þau og rang-
túlka. Þess vegna seg-
ist hann geta
samþykkt tilveru ríkis
Palestínumanna ef það
ríki hafi engan her og
enga lofthelgi. Hann
útskýrir veru Palest-
ínumanna í landi þar
sem þeir hafa búið í
þúsundir ára með þeim
hætti að á þá beri að
líta sem gesti í landi
gyðinga: „Sannleik-
urinn er sá að á því landi sem er
okkar, í hjarta heimalands okkar
gyðinga, býr nú fjöldi Palest-
ínumanna.“
Er hægt að tala skýrar um kjarn-
ann sem býr í stefnu Ísraela. Ísr-
aelsstjórn krefst þess að Palest-
ínumenn viðurkenni tilverurétt
Ísraels. Á sama tíma líta þeir á sig
sem réttmæta eigendur alls landsins
og þar af leiðir sú stefna að Palest-
ínumenn séu í raun réttlausir og
komnir upp á náð gyðingaríkisins.
Þetta sýnir skýrt að þeir viðurkenna
engan rétt Palestínumönnum til
handa meðan þeir setja viðurkenn-
ingu þeirra á rétti Ísraela sem skil-
yrði fyrir frekari viðræðum. Það má
nefna stefnu Ísraela ýmsum nöfn-
um, meira að segja er hún stundum
kölluð „friðarferli“. En slíkar grín
nafngiftir geta aldrei falið hinn bitra
sannleika: Þetta er stefna landráns
og kynþáttakúgunar.
Lieberman og
landræningjarnir
Eftir Hjálmtý V.
Heiðdal
»Nethanyahu er sama
sinnis og landræn-
ingjarnir en hann verð-
ur að finna orðum sínum
búning svo hægt ekki sé
að misskilja þau og
rangtúlka.
Hjálmtýr V. Heiðdal
Höfundur er kvikmyndagerð-
armaður.
ÞAÐ ER ánægjuleg
staðreynd að rúmlega
300 starfsmenn
Reykjanesbæjar hafa
ekki misst dag úr
vinnu á fyrsta fjórð-
ungi þessa árs en alls
starfa hjá Reykja-
nesbæ um 700 starfs-
menn.
Þetta kemur fram í
upplýsingum frá trún-
aðarlækni sem tók til starfa hjá
Reykjanesbæ um síðustu áramót en
markmiðið með ráðningu hans er að
stuðla að aukinni andlegri og lík-
amlegri vellíðan starfsfólks. Við telj-
um að með bættri líðan starfsfólks
megi enn betur nýta þann auð sem í
því býr, fækka veikindadögum og
bæta þjónustu við íbúa bæjarfélags-
ins.
Þessi niðurstaða er mjög jákvæð
og stefnum við að því að auka þetta
hlutfall enn frekar hjá Reykjanesbæ.
Unnið er markvisst eftir heilsu-
stefnu Reykjanesbæjar sem endur-
skoðuð er reglulega en markmið
hennar er að stuðla að aukinni and-
legri og líkamlegri vellíðan starfs-
fólks og auka lífsgæði þess.
Meðal markmiða er að bæta vinnu-
umhverfi, stuðla að auknu fé-
lagsstarfi innan stofnana, að leitast
við að auka heilbrigði starfsmanna og
draga þannig úr veikindum og fjar-
vistum sem orsakast af vinnutengdu
álagi, að auka fræðslu til starfs-
manna um þætti sem stuðla að góðri
heilsu og að gera starfs-
menn meðvitaðri um
réttindi sín.
Þessu mætum við
með ýmsum hætti en í
heilsuhóp starfa fulltrú-
ar frá öllum fram-
kvæmdasviðum og set-
ur hann fram markmið
og verkáætlun. Heilsu-
hópurinn kynnir reglu-
lega starf sitt á starfs-
mannafundum og
hvetur aðra starfsmenn
til heilbrigðs lífernis auk þess að vera
í góðu samstarfi við trúnaðarmenn.
Einn liður í heilsustefnu Reykja-
nesbæjar er forvarnar- og heilsuvika
sem haldin er árlega en þar er boðið
upp á fræðslu um heilsutengd mál-
efni svo sem atvinnutengda sjúk-
dóma, vinnustellingar, mataræði og
fleira auk þess sem boðið er upp á
ýmsa viðburði.
Við hvetjum alla starfsmenn til
þess að taka þátt í þessu sem og fyr-
irtæki, samtök og félög sem vinna að
heilsutengdum málefnum. Hægt er
að skrá sig á netfangið heilsuvik-
a@reykjanesbaer.is.
Markviss heilsu-
stefna skilar árangri
Eftir Guðrúnu Þor-
steinsdóttur
Guðrún Þorsteinsdóttir
» Við teljum að með
bættri líðan starfs-
fólks megi enn betur
nýta þann auð sem í því
býr …
Höfundur er starfsþróunarstjóri
Reykjanesbæjar.
HINN 28.5. sl. voru afleiðingar
einkavæðingar í ólíkum þjóð-
félögum til umfjöllunar í sjónvarp-
inu.
Þar sást að græðgin, miskunn-
arleysið og mannfyrirlitningin sem
fylgdi í kjölfarið, var líkast hroll-
vekju. Miðaldir jafnvel mann-
vænni. Ekki er langt síðan mis-
kunnarlaus stjórn hvíts minnihluta
Suður-Afríku drottnaði yfir marg-
földum meirihluta þjóðarinnar
sem er blökkufólk. Þegar Afríska
þjóðarráðið náði loks völdum með
aðstoð alþjóðasamfélagsins, var
þjóðin talin hólpin. Þá skeði það
sem engan óraði fyrir. Einkavæð-
ing hóf innreið í sinni óhugnanleg-
ustu mynd. Menn geta hugleitt
hvað ekki var selt, fyrst miskunn-
arlausum gráðugum bandarískum
auðmönnum var seld einkavæðing
vatns. Þar til var vatnið öllum
frjálst eins og verið hefur um ald-
ir. Rigningarvatn varð líka eign
útlendinga og öllum bannað að
safna því án greiðslu. Nú bölva fá-
tæklingarnir Afríska þjóðarráðinu.
Fyrir utan að einkavæða flestar
eigur þjóðarinnar, eins og sjáv-
arauðlindina og bankana, lagði
Framsóknarflokkurinn, með sam-
þykki samstarfsflokksins, ofur-
kapp á að breyta vatnalögunum en
með breytingunni væri útlend-
ingum gefið færi á vatninu. Harð-
asti talsmaður þess var Valgerður
Sverrisdóttir og varð henni ekki
þokað í því frekar en fleiri vond-
um málum fyrir þjóðina.
Ný ríkisstjórn er komin til
valda. Brýnasta áhugamál hennar
og það sem skyggir á öll önnur,
líka skelfilega stöðu tugþúsunda
heimila, er umsókn um inngöngu í
ESB. Það er ekki á hreinu hvort
aðeins er verið að óska eftir við-
ræðum sem varða kosti og galla
við inngöngu. Undarleg er ferð ut-
anríkisráðherra um Evrópuríki til
að afla umsókn Íslands um aðild
að ESB fylgis. Ráðherra sem læt-
ur ógnarvanda þjóðar sinnar víkja
fyrir svo hættulegu einkaáhuga-
máli, býður mistökum heim. Menn
bera ekki virðingu fyrir þing-
mönnum sem gæta ekki að sinni
eigin. Valdamestu samfylking-
aráðherrarnir göslast áfram í
blindu ESB-æði og er málflutning-
urinn eftir því. Fullyrðing þeirra
um að innganga sé síðasta
hálmstrá okkar Íslendinga og vit-
urlegasta bjargráðið er ógeðfelld í
meira lagi. Alþjóðagjaldeyrissjóð-
urinn er okkur andsnúinn og
hættulegur. Ríkisstjórnin telur
hann bjargræði en hann hvetur
hvarvetna til einkavæðingar og er
undir sterkum áhrifum breskra
óvina okkar. Núverandi stjórnvöld
eru að dæma þjóðina í áratuga
þrældóm, með því að samþykkja
að borga útlendum skuldir sem
engin leið er að greiða án veru-
legra affalla. Það er glæpur gagn-
vart þjóðinni að semja um meiri
vexti af láni til að borga skuldir
óreiðumanna, en 1 til 2%. Það er
ekki réttlát stjórn sem lætur
banka sína stela þriðjungi af
slysabótum fatlaðra og annarra
sem farið hafa að ráðum ráðgjafa
sem enn eru starfandi við sömu
iðju í bönkum og sem gefur fjár-
glæframönnum tíma til að koma
stolnum milljörðum frá þjóðinni í
skattaskjól. Stjórnvöld láta sér
sæma að borga bankastjórum og
öðrum háttsettum embætt-
ismönnum 13 til 1800 þúsund kr. á
mánuði, en almenningur er hlunn-
farinn. Það er ljóst að jafnrétti
hentar ekki núverandi stjórn-
arflokkum.
Ógæfa okkar Íslendinga er
ónothæfir stjórnmálamenn. Sá eini
sem er sjálfum sér samkvæmur er
Ögmundur Jónasson. Fólk er ekki
lengur öruggt á heimilum sínum
fyrir glæpalýð sem engin lög ná
yfir. Eins ógna erlendir glæpahóp-
ar og gengur öllum þessum
óþverrum allt í haginn því lögin
eru þeim hagstæð. Þeir stela,
ógna, berja menn og hóta fjöl-
skyldum. Þeir nást og þeim er
sleppt. Engum er vísað úr landi.
Lögreglumönnum er fækkað, kaup
þeirra lækkað og þeim gert erfitt
að vernda samborgara sína. Inn-
flytjendur geta flutt eigin lög og
siði inn í landið og ógnað okkar.
Stjórnmálamenn sem þora ekki að
setja lög til varnar þjóð sinni eru
nú í meirihluta á alþingi. Spilltir
fjármálamenn hafa valdið þjóðinni
ómælanlegum skaða. Eins er mikil
ógæfa hve margir óhæfir embætt-
ismenn eru á jötunni og ætt-
arklíkur.
ALBERT JENSEN,
trésmíðameistari.
Ógæfa okkar Íslendinga
Frá Alberti Jensen
FYRIR um áratug fluttist rekstur
grunnskóla frá ríki til sveitarfélaga.
Þá sömdu kennarar og sveitarfélög
um 10 daga lengingu á skólaárinu í
tengslum við kjarasamninga. Þessa
daga átti að nota til óhefðbundins
skólastarfs og skemmtilegheita sem
tilheyra hinum bjartari árstíðum.
Fyrir ári eða svo færði Alþingi þessa
10 daga lengingu í lög, svo nú er hinn
opinberi vetur 180 skóladagar í stað
þeirra 170 sem ríkið stóð straum af á
sínum tíma. Engir viðbótarfjár-
munir fylgdu, enda eru engir pen-
ingar til og skólarnir verða að spara.
Sveitarfélögin hafa hug á að draga í
land og stytta skólaárið aftur en
Kennarasambandið berst á móti.
Þar held ég að veifað sé röngu tré.
Það hlýtur að vera markmið allra
að verja það góða starf sem unnið er
í skólunum. Hvernig verður það best
gert við núverandi aðstæður? Við
getum farið í flatan niðurskurð og
kneprað fjármuni til hvers sem vera
skal. Eða stytt skólaárið. Flatur nið-
urskurður mundi þýða uppsagnir. Á
öllum almennilegum vinnustöðum er
reynt að verja störfin til að fólk missi
ekki vinnuna. Skólaliðar og stuðn-
ingsfulltrúar yrðu sendir heim. Sér-
kennsla og önnur stuðningsúrræði
drægjust saman. Þeir nemendur
sem síst skyldi fengju minni þjón-
ustu og staða kennarans gæti orðið
óbærileg.
Grunnskólarnir eru orðnir að dag-
vistarstofnunum fyrir 6-16 ára börn
og margir foreldrar treysta á þessa
vistun. Samt hafa skólarnir leyfi til
að taka sér vetrarfrí, allt upp í 5
daga hvenær sem er að vetrinum, án
nokkurs samráðs við foreldra-
samfélagið. Þetta hef ég aldrei skilið.
Sleppum vetrarfríunum og rekum
samfelldan skóla frá ágústlokum til
20. maí. Það hefur heldur aldrei ver-
ið hlutverk sveitarfélaga að reka
ókeypis dagvistun fyrir grunn-
skólabörn. Enda eru skólarnir farnir
að seilast dýpra í vasa foreldranna til
að standa straum af 10 daga viðbót-
inni. Þá styttist í að börnum verði
mismunað inni í skólunum sjálfum
eftir efnahag. Má það?
Kennarasambandið er að verja
réttindi kennara. En réttindi eru
fleira en kaupið. Ég vil að kenn-
arasambandið verji réttindi mín til
bærilegrar vinnuaðstöðu. Réttindi
mín til að hafa þau úrræði sem þarf
inni í skólanum. Réttindi mín til að
vera ekki notuð sem barnapía. Rétt-
indi mín til að njóta virðingar í sam-
félaginu. Réttindi mín til að vera
ekki ætlað að gera hið ómögulega.
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
kennari í Grunnskóla Blá-
skógabyggðar.
Verum skynsöm – styttum skólann
Frá Sigríði Jónsdóttur
ÞAÐ var ákveðið
með löngum fyr-
irvara að fara til
Patreksfjarðar
um hvítasunnu-
helgina. Það var
mikil tilhlökkun
því margt er að
skoða á þessari
fallegu leið.
Við fórum af
stað frá Reykjavík og ókum sem leið
lá yfir Bröttubrekku, vá, það var
meiriháttar! Það var bara gaman að
aka yfir hana. Þvílík breyting! Kom-
inn nýr vegur og malbikaður.
Að aka um Reykhólasveitina er
magnað, þar er svo mikil náttúrufeg-
urð. Þegar við komum í Bjarkarlund
sáum við að þar eru miklar fram-
kvæmdir í gangi. Þar er bjartsýnt
fólk sem á heiður skilinn fyrir að
trúa á framtíðina. Þar er verið að
endurbyggja upp ferðaþjónustuna.
Enda með eindæmum fallegt þar.
Gaman að stoppa og gista.
Ferðinni var haldið áfram og
stoppað víða, enda náttúrufegurðin á
þessu svæði alveg einstök. Allir
þessir löngu firðir, skógivaxnir,
klettabelti út í sjó, eyjar og fjöllin.
Þetta er dásamlegt. Víða er búið að
endurgera vegina og malbika en
malarvegir á milli.
Þegar farið er að nálgast bæinn
Fossá á Hjarðarnesi þá heldur fólk
að það sé að villast af leið, þetta get-
ur ekki verið þjóðvegurinn. Jú þarna
er veghefill staðsettur á Hörgsnes-
inu. Nú fer þetta að lagast, ef við
komumst svo langt. Nei, það fór í
verra hefillinn mosavaxinn og nið-
urryðgaður. Bara uppá punt og veg-
urinn versnaði til muna. Eftir góða
stund renndum við inn á malbikið í
Vatnsfirði og mikið var það gott.
Háttvirtur samgönguráðherra
ætti að fá sér bíltúr um Vestfirði,
ekki á jeppanum sínum, heldur fá
lánaðan bíl hjá börnum eða barna-
börnum og nokkur varadekk, já
nokkur varadekk.
Við urðum vitni að því á þessari
ferð okkar að það var unga kyn-
slóðin sem erfir landið sem var á
ferðalagi um þetta svæði þessa
helgi. Þau voru ekkert að fá lánaðan
jeppann hjá pabba, hann skuldar svo
mikið í honum. Þau fóru bara á sín-
um litla bíl. En þeim datt ekki í hug
að þau hefðu þurft að hafa með sér
kerru fulla af varadekkjum og fleiri
tegundir af felgujárnum.
Nú stefnir allt í það að Íslend-
ingar leggi land undir fót. Hvaða
hring fara þau? Stóra hringinn eða
þora þau að taka litla hringinn um
Vestfirði ? Ég vona það svo sann-
arlega. Og þau gefi sér tíma til að
stoppa og líta í kring um sig, Barða-
ströndin, Breiðafjörðurinn, Rauði-
sandur, Látrabjargið, Selárdalur,
Dynjandi, Haukadalur, Núpur, og fl.
þetta er bara byrjunin. Norð-
anverðir Vestfirðir eru eftir og þar
er hver náttúruperlan a eftir annarri
og aka svo inn Ísafjarðardjúp til
baka.
Háttvirti samgönguráðherra ég
skora á þig að gefa út skipun um að
rykið og ryðið verði nú dustað af
græjunum og þær mannaðar til að
gera STÓRA hringveginn akfæran
fyrir alla bíla.
Ég óska öllum landsmönnum sem
ætla að ferðast um landið í sumar, og
fara að sjálfsögðu „stóra hringinn“,
góðrar ferðar og komið heil heim.
HJÖRDÍS KARLSDÓTTIR,
skrifstofumaður.
Náttúruperlan Vestfirðir
Frá Hjördísi Karlsdóttur
BRÉF TIL BLAÐSINS