SunnudagsMogginn - 17.01.2010, Blaðsíða 49
17. janúar 2010 49
svo sem þykkir, gegnheilir bygging-
arhlutar og náttúruleg efni. Hvergi
sjást annarleg tískufyrirbrigði sem svo
oft bera ofurliði það sem talið er
„djarfar“ nýbyggingar um allan heim. Í
Berlínarsafninu hefur tekist að skapa
tímalausa og háleita kyrrð sem ramma
fyrir þá hluti sem sýna á í húsinu.
Sýningarmunir eru með öðrum orð-
um hluti af heildinni. Þetta atriði er
þveröfugt við flest nútímasöfn og næg-
ir það eitt til að gera húsið að einstakri
perlu.
Með „nýja safninu“ hefur tekist að
stórbæta safneyjuna í Berlín. Allt um-
hverfi eyjarinnar hefur verið verndað
gegn framandi, afkáralegum bygg-
ingum. Til fyrirmyndar, ekkert síður
fyrir borgir eins og Reykjavík.
Perlur Reykjavíkur
Álíka tillitsemi í umhverfismyndun við
þær örfáu byggingaperlur sem Reykja-
vík státar af er sjaldan sýnileg. Til
dæmis var þjóðleikhúsi Guðjóns Sam-
úelssonar sýnd mikil óvirðing þegar
borgaryfirvöld samþykktu að reist yrði
afkáraleg bílageymsla svo til andspænis
því við Hverfisgötu.
Norræna húsi Aaltos, sem var hugsað
sem hluti af fjalladýrð í fjarska, var
sýnd ámóta ónærgætni með mikilli há-
skólatröllskessu sem hlussað var niður
við hlið þess. Enn er ráðgert að þjarma
að annarri perlu Guðjóns Sam-
úelssonar, Landspítalanum, með því að
skella henni í bakröð fyrir aftan ný-
byggingar háskólasjúkrahúss. Þar að
auki verður með þessu þrengt að einu
af örfáum hverfum borgarinnar sem
einhvern sjarma hefur, Þingholtunum.
Nær væri, eins og þjóðmálin standa nú,
að styrkja sálarlíf borgaranna með því
að láta í friði þær perlur sem græða
sálarlíf okkar.
Heildarsýn á Reykjavíkurborg
Ofangreind meðferð á nokkrum af
perlum Reykjavíkur, og mörg önnur
tiltæk dæmi sýna að yfirvöld og stjórn-
málamenn borgarinnar, hið nafnlausa
0,1% „fulltrúavald“ okkar, hefur ekk-
ert lært af reynslunni og auk þess er
auðséð að ekki er á borðinu nein heild-
arsýn til viðmiðunar þegar mikilvægar
ákvarðanir í skipulagsmálum eru
ræddar.
Ef samþykktur heildarvilji um ásýnd
og gerð borgarinnar væri til hefði trú-
lega mátt komast hjá því á und-
anförnum árum að einkaframtak haldið
stjórnlausri „útþenslugræðgi“ fengi
tímabundið skipulagsvald. Forðast
hefði mátt dæmi eins og Höfðatorg eða
Sæbraut.
Löngu er orðið tímabært að yfirvöld
og stjórnmálamenn geri sér grein fyrir
ábyrgðinni sem á þeim hvílir varðandi
umhverfismótun og viti að minnsta
kosti sjálfir og útskýri fyrir borg-
urunum hverju þeir treysta sér til að
skila í hendurnar á kynslóðum fram-
tíðarinnar.
Stigagangur í miðri byggingunni. Nýr stigi settur inn í eldri hluta hússins.
Ljósmyndir/Candida Höfer. Birtar með leyfi Verlag Koenig.
Í hinu svokallaða egypska rými er teflt saman nýjum og gömlum formmeðulum.
Myndirnar voru teknar í Neues Museum áður en safnið var formlega opnað. Beiting ofanljóss undistrikar hluta af svokölluðum miðaldasal.