SunnudagsMogginn - 17.01.2010, Blaðsíða 24

24 17. janúar 2010
núna en fyrir tuttugu árum. Þetta er örugglega
harðari heimur og nú fara stelpurnar í alls kyns
lýtaaðgerðir sem voru bannaðar þegar ég tók
þátt í fegurðarsamkeppnum. Svo eru sam-
keppnir eins og þessar ekki sami stökkpallur
og áður var.“
Þú sérð ekkert eftir því að hafa tekið þátt í
fegurðarsamkeppnum?
„Ég sé ekki eftir neinu. Þetta var bara fínt og
skapaði mér ótal ný tækifæri. Samt er ég ekki
týpan sem flestir ímynda sér að fari í fegurðar-
samkepnni. Besta vinkona mín hlær að því að
ég skuli hafa náð svona langt í þeim bransa af
því ég er fremur feimin að eðlisfari, er ekki
hrókur alls fagnaðar í stórum hópi og finnst
best að vera heima í rólegheitum.“
Aftur orðin ein
Sú frétt kom á forsíðu Séð og heyrt fyrir
stuttu að þú værir komin með kærasta, Þor-
gils Óttar Mathiesen. Hvernig gengur það
samband?
„Ég er aftur orðin ein. Þetta samband er búið
og entist ekki lengi. Það gekk einfaldlega ekki
upp.“
Hvernig finnst þér að vera ein?
„Það er óskaplegta gott að vera ein. Ef sam-
bönd eru ekki í lagi þá á maður ekki að vera í
þeim. Ég nenni einfaldlega ekki að standa í
einhverju veseni í einkalífi og taka að mér
vandamálapakka. En ef maður er með manni
sem á vel við mann og er góður félagi þá hlýtur
það að vera frábært. Ég hef ekki verið í þannig
sambandi lengi. Ég hef búið ein í meira en
fimmtán ár. Ég er sjálfstæð og veit hvað ég vil.
Ég hef haft hlutina eftir mínu höfði og það hef-
ur hentað mér vel. Ég er afskaplega lítið að
stressa mig á því að eiga ekki mann.“
Hvernig finnst þér að lesa í blöðum vanga-
veltur um einkalíf þitt?
„Mér finnst miður að mega ekki hitta karl-
mann án þess að það sé komið á forsíðu Séð og
heyrt að ég sé komin með kærasta, sérstaklega
þegar sambandið er glænýtt og ég rétt að
kynnast viðkomandi og sambandið gengur svo
ekki upp.“
Trúirðu á stóru ástina?
„Já, ég geri það. Ég er mjög rómantísk og bíð
eftir prinsinum á hvíta hestinum. Það skiptir
ekki svo miklu máli hvenær hann kemur, betra
er seint en aldrei.“
Hver heldurðu að sé grunnurinn að traustu
og góðu sambandi?
„Gagnkvæm virðing. Vinskapur skiptir líka
miklu máli. Svo verður karlmaðurinn að hafa
húmor. Það er lykilatriði að geta hlegið saman.
Annað er hundleiðinlegt. Maður á ekki að tala
um Icesave alla daga heldur hafa gaman af líf-
inu og njóta þess.“
Þú ert ekki kona sem verður auðveldlega
ástfangin?
„Nei, það er mjög langt síðan það hefur
hreinsun. Ég varð laus undan fargi fortíðinnar.
Ég dró ekkert undan í bókinni og þannig losaði
ég mig líka við kjaftasögurnar. Þegar bókin
kom út öðlaðist ég frið í sálinni.
Ég hef upplifað minn skammt af mótlæti og
erfiðleikum. En það er liðin tíð. Í næsta mánuði
eru átta ár síðan ég hætti að drekka. Þegar ég
hugsa um manneskjuna sem fór í gegnum þetta
allt saman, alkóhólismann og vonlaus ást-
arsambönd, þá finnst mér hún eiga afskaplega
lítið sameiginlegt með mér. Þetta gæti alveg
verið einhver allt önnur manneskja. Ég er fegin
að þetta er búið.“
Það mun alltaf fylgja þér að hafa orðið
aheimsfegurðardrottning. Finnst þér erfitt að
hafa þann stimpil?
„Ég var í viðtali um daginn og þá var ég
kynnt sem alheimsfegurðardrottning. Ég hugs-
aði með mér: Æ, það þýðir ekkert að segja við
þessu, þetta fylgir mér. En ég er orðin fertug
og mér finnst allt í lagi að ég sé kynnt sem
framkvæmdastjóri Baðhússins eða móðir, eða
bara eitthvað annað. En titillinn á alltaf eftir að
loða við mig. Mér finnst ekkert sérstaklega
smart að vera alltaf titluð alheimsfegurð-
ardrottning. En það gæti verið verra.“
Finnurðu að fólk horfir á þig og er að mæla
þig út?
„Sem betur fer tek ég lítið eftir því en þegar
ég er með vinum mínum taka þeir eftir þessu.
Mér er alveg sama þótt það sé glápt á mig.“
Hvernig finnst þér að eldast?
„Mér finnst það frábært. Ég er nýorðin fer-
tug og er hæstánægð með það.“
Sé ekki eftir neinu
Þú ert einstæð móðir, er það erfitt?
„Nei, það er ekkert erfitt en ég þekki auðvit-
að ekkert annað. Ég fæ mikla hjálp frá for-
eldrum mínum. Ísabella stjórnar afa sínum og
hefur gert frá fyrstu stundu og hann hlýðir
henni. Hún notar annan tón á hann en alla
aðra. Ísabella er fjögurra ára og á þeim aldri er
allt að gerast. Hún er skapgóð og mikil rólynd-
isstelpa. Hún er gríðarlega skipulögð og henni
finnst að allt þurfi að vera í röð og reglu. Hún
er líka mikil pjattrófa, er farin að vilja mála sig
og samsetningin er ekki alltaf eins og ég myndi
sjálf kjósa.“
Hefurðu ekkert dekrað hana?
„Jú, alveg örugglega en mér finnst það líka
allt í lagi. Ég hef vissan aga í uppeldinu og vil
að Ísabella sé kurteis og hlýðin. Ég vil líka að
hún verði sjálfstæð og leyfi henni þess vegna
að reyna hlutina sjálf.“
Ef hún myndi vilja fara í fegurðarsam-
keppni myndirðu hvetja hana eða setjast nið-
ur með henni og útlista allar hætturnar?
„Ég myndi reyna að hafa einhver áhrif og
kysi fremur að hún færi í nám. Ég myndi ekki
vilja að fegurðar- og tískubransinn væri efst á
blaði hjá henni. Sá bransi er líka allt öðruvísi
L
inda Pétursdóttir stofnaði heilsurækt-
arstöðina Baðhúsið fyrir sautján árum.
Hún rak fyrirtækið í mörg ár en seldi
það síðan þegar hún fluttist til Van-
couver í Kanada þar sem hún stundaði nám í
grafískri hönnun. Í ágúst síðastliðnum keypti
Linda svo Baðhúsið aftur og einbeitir sér að
rekstri þess, auk þess að sinna uppeldi dóttur
sinnar, Ísabellu, sem er fjögurra ára.
„Ég stofnaði fyrirtækið í kreppu og keypti
það aftur í kreppu,“ segir Linda. „Ég tek eftir
því að kauphegðun viðskiptavina er mjög
breytt. Það er minna um skráningar á dýrari
námskeið og konurnar kaupa sér ódýrari kort
sem gilda lengur. Ég þarf að hafa gríðarlega
mikið fyrir öllu og verð alltaf að vera vakandi
og tilbúin að gera ráðstafanir og breytingar í
hverjum mánuði. En reksturinn hefur gengið
vel. Ég hef ákveðna séstöðu á markaðnum því
staðurinn er eingöngu fyrir konur. Við erum
með mikið úrval af hóptímum, auk hinna
venjulegu styrktar- og brennslutíma. En svo er
líka ýmislegt óvenjulegt í boði, eins og afrískir
dansar þar sem afrískir strákar og íslenskar
mæðgur spila á bongótrommur. Svo er hægt að
fara í salsa, magadans og meðgöngujóga og
margt annað skemmtilega óvenjulegt.“
Ertu mikil bisnesskona?
„Já, ég held það. Það eru tveir ólíkir pólar í
mér, það er annars vegar bisnesskonan og svo
er konan sem vill vera ein í friði og sinna
hönnun og skrifa. Ég hef gaman af viðskiptum
og sérstaklega þessum rekstri enda ætti ekki
öðruvísi að vera eftir öll þessi ár. Ég myndi
aldrei nenna að reka heilsustöð fyrir bæði kyn-
in. Konum finnst líka þægilegt að hafa enga
karlmenn á svæðinu og hér er afar gott and-
rúmsloft.“
Hvernig skynjar þú andrúmsloftið í þjóð-
félaginu?
„Maður kemst ekki hjá því að finna fyrir
neikvæðni, þreytu og uppgjöf í umhverfinu.
Margir eiga mjög erfitt. Vinur minn sem er
með sálfræðiráðgjöf sagði mér að í dag þyrfti
hann að hafa þrisvar sinnum meirra fyrir
hverju viðtali en fyrir tveimur árum. Í flestum
tímum brotnar fólk niður hjá honum.
Staðan er erfið en ég nenni ekki að velta mér
of mikið upp úr því. Það breytist ekkert við
það að ég sé að hugsa of mikið um ástandið eða
taka það inn á mig. Ég reyni að vera jákvæð og
gera eitthvað skemmtilegt. Í lífinu hef ég farið í
gegnum svo mikinn og þungan pakka að nú-
verandi efnahagsástand hefur lítil sem engin
áhrif á mig.“
Laus undan fargi fortíðar
Ævisaga þín kom út árið 2003 og þar var ein-
mitt fjallað um mikla erfiðleika, alkóhólisma
og vægast sagt erfitt ástarsamband. Eru öll
þessi vandræði að baki?
„Þessi ævisaga var eins og góð meðferð eða
Viðtal
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
Bíð eftir ástinni
Linda Pétursdóttir einbeitir sér að fyrirtækjarekstri og uppeldi dóttur sinnar. Hún segist
vera laus undan fargi fortíðarinnar. Linda hefur ekki enn fundið stóru ástina og segist
kunna vel við að vera ein. Hana langar til að ættleiða barn frá Indlandi.