SunnudagsMogginn - 14.11.2010, Síða 42

42 14. nóvember 2010
Þ
að er fátt eins dásamlega ljúf-
fengt og alvöru amerísk osta-
kaka. Hún er þétt, rjómakennd
og svo mettandi að yfirleitt
verður maður að láta eina sneið nægja. Því
er nú verr. Það hefur ekki verið hlaupið að
því hingað til að fá slíkar ostakökur í
verslunum hér á landi og því eflaust
margir ostakökuaðdáendur sem leita á
náðir matreiðslubóka og veraldarvefjarins
til að finna uppskrift að hinni fullkomnu
ostaköku. Þeir komast þó fljótt að því að
það eru margar meiningar um það hver sé
hin eina rétta uppskrift.
Hjúkrunarfræðingurinn Ragna Björg
Ársælsdóttir er mikill matgæðingur og
bloggar reglulega um mat á heimasíðu
sinni ragna.is en hún hefur verið dugleg
við að taka myndir af því sem hún hefur
verið að fást við í eldhúsinu og setja á
bloggið. Á meðal þeirra uppskrifta sem
hún hefur sett á vefsíðuna er uppskrift að
ekta bakaðri New York ostaköku en Ragna
er einmitt ein þeirra sem hafa lagst í mikla
leit að réttu uppskriftinni.
„Já, ég var einmitt búin að googla upp-
skriftir að ostaköku fram og til baka en
þær eru svo ótrúlega fjölbreyttar að það er
ómögulegt að ætla að segja að eitthvað eitt
sér réttara en annað,“ segir Ragna og bæt-
ir því við að þó að innihaldið sé oftar en
ekki svipað séu hlutföllin, t.d. syk-
urmagnið, mjög mismunandi. Ótrúlegur
munur getur líka verið á uppgefnum bök-
unartíma, sem sveiflast frá því að vera 45
mínútur og upp í 6 klukkustundir.
„Margar uppskriftirnar leggja það líka til
að kakan sé bökuð í vatnsbaði. En ég
hreinlega nennti ekki að standa í þessu
vatnsbaðsveseni og komst að því að það er
alveg eins gott að setja álpappír utan um
formið. Svo baka ég ostakökuna á 200
gráðum í 50 mínútur í staðinn fyrir að
hafa ofninn á 100 og kökuna inni í 4 tíma.
Það virkar alveg jafnvel.“
Langbest daginn eftir
Ragna bakaði ostakökuna fyrir útskrift-
arveisluna sína þegar hún kláraði námið í
hjúkrunarfræðinni og var þá að fram á
miðnætti að baka en kökurnar voru born-
ar fram seinnipartinn. Hún segir að það sé
um að gera að gera ostakökuna með góð-
um fyrirvara, bæði komi það sér auðvitað
vel að vera ekki stressi á síðustu stundu og
svo verði ostakakan betri eftir sólarhring í
ísskáp.
„Það er mjög sniðugt að baka þessa
köku fyrir saumaklúbb eða afmæli þegar
þú ert að gera annað líka sem þarf að búa
til bara rétt áður en það er borið á borð. Þú
setur ostakökuna bara í ísskápinn og
gleymir henni þar og hún verður bara
betri, bæði þéttari og bragðmeiri. Ég mæli
hiklaust með því að gera hana daginn áð-
ur.“
Ragna samsinnir því að þó svo að það sé
kannski ekki til hin eina fullkomlega rétta
uppskrift þá hljóti þessi að vera ansi nærri
lagi, enda séu hlutföll hráefnanna og bök-
Ragna Björg heldur úti skemmtilegu bloggi á slóðinni ragna.is. Þar má meðal annars læra að djúpsteikja
Alvöru New
York ostakaka
Ragna Björg Ársælsdóttir er hjúkrunarfræðingur
og mikill matgæðingur. Hún bloggar reglulega
um mat á ragna.is og kann að baka syndsamlega
góða ameríska ostaköku.
Hólmfríður Gísladóttir holmfridur@mbl.is
Ekta New York ostakaka er best ef hún er borðuð daginn eftir að hún er bökuð.
Matur
Í
október og nóvemberbyrjun er
sennilega mesta neysla Íslendinga á
villibráð fyrir utan jól og áramót.
Veitingastaðir keppast um að bjóða
upp á villibráð af hlaðborði eða matseðlum.
Veiðiklúbbar hittast og elda afrakstur
haustsins saman, margir líta á þetta sem
undanfara jólahlaðborðanna.
Rjúpnaveiði er mikið í umræðunni bæði
þegar hjálparsveitamenn leita að týndum
rjúpnaskyttum, eins eru aðrar skyttur sak-
aðar um að veiða of mikið. Ég er ennþá sár-
svekktur fyrir hönd okkar veitingamanna
eftir að okkur var kennt um ofveiði og sölu-
bann sett á rjúpur. Það liggur ljóst fyrir að
ekki voru rjúpurnar að fara inn á veitinga-
staðina, þær voru vissulega á leiðinni heim á
jólaborð landans og seldar fram hjá skatti.
Í haust var mikið talað um grimmd gæsa-
veiðimanna, þá skutu þeir hundruð fugla og
skildu hræin eftir í hrúgum á víðavangi eftir
að hafa hirt aðeins bringurnar úr þeim.
Þetta er ástand sem við megum ekki sætta
okkur við. Sem betur fer eru flestir skot-
veiðimenn mjög faglegir og vanda til verka,
enda er það alveg nauðsynlegt að líta á
bráðina eftir á sem hráefni og umgangast
það af virðingu og tryggja gæðin. Það má
t.d. benda veitingamönnum á að óheim-
ilt er að kaupa hreindýrakjöt sem ekki
er stimplað af viðurkenndum kjöt-
verkanda og með merkispjöld um
uppruna og veiðileyfi.
Um leið má benda skotveiðimönnum á
það að við veitingamenn kaupum hráefni
og borgum stykkja- eða kílóverð, en ekki
eftir kostnaði við veiðarnar. Það yrði nú
hálfskrýtið að þurfa að velta fyrir sér
kostnaðinum við veiðileyfi í fínu laxveiði-
ánum þegar maður kaupir villtan lax.
Mér finnst það algjör frumregla að menn
beri virðingu fyrir hráefninu og leitist við
að nýta allt, líka bein, skinn og horn. Ef
þeir geta ekki nýtt það sjálfir eiga þeir að
koma því í réttar hendur. Það er mik-
ilvægt að hlúa vel að þessum skemmtilegu
hefðum og siðum sem eru í kringum villi-
bráð hér á Íslandi enda gerir þetta haustið
ennþá skemmtilegra fyrir okkur mat-
aráhugamenn. Það er þá við hæfi að gefa
hér á eftir tvær léttar uppskriftir að hrein-
dýri.
Morgunblaðið/Kristinn
Villibráðarveisla
Matarþankar
Friðrik V