Skólablaðið - 01.03.1987, Qupperneq 43

SKÓLABLAÐIÐ 43
svo að auðveldara sé fyrir þann, sem í hlut á, að þróa
eitthvað jákvætt. Að baki gagnrýni verður að liggja
fræðilegt mat. Gagnrýni á keramik er yfirleitt ekki góð.
Það er kannski vegna þess, að mikill hluti gagnrýn-
enda hér á landi er málarar og skortir þá kannski tilfinn-
ingu fyrir leirlistinni."
D.: Hvað um yfirvöld, veita þau listinni nógu mikla
athygli?
G.:„Nei,“ segir hún ákveðið, „til dæmis er mjög mikil
húsnæðisekla hér í skólanum og ekki hægt að bæta
við 5. árinu sem er í rauninni nauðsynlegt. Einnig eru
heilbrigðisaðstæður mjög lélegar. Yfirvöld mættu
kaupa fleiri verk af ungum listamönnum, sem taka oft
upp nýjar stefnur í listinni, sem sumar vara í stuttan
tíma, og vantar því oft sýnishorn af þessum tíma-
bundnu stefnum. Það er sem sagt ekki feitan gölt að
flá í sambandi við fjárveitingar ríkis til listamála.
Algengt viðhorf hjá fóiki er að telja listamenn afætur
í þjóðfélaginu, sem er náttúrulega alveg út í hött. Sumir
virðast gleyma að það er þó menningin sem gerir
okkur að þjóð.“
D.: Hverjar eru framtíðarvonir þínar í tengslum við
listina?
G.: „Mig langar til að eignast verkstæði, kannski með
öðrum, og hafa þetta sem lífsstarf," segir hún dreymin
á svip. „Annars geng ég ekki með listamannsdraum í
maganum, en það er gott að hafa næði til að þroskast
sjálfur og fá það besta út úr sjálfum sér og vera ekkert
að flýta sér að öðlast frama."
D.: Að lokum: Ráðleggur þú fólki að leggja út á listab-
rautina?
G.: „Já, ef það hefur sannfæringu til þess.“