SunnudagsMogginn - 21.08.2011, Blaðsíða 23

21. ágúst 2011 23
þar sem ofbeldið læsti
blóðugum klóm
í stálhjarta byssumanns
Þ
að er átakanlegt ljóðið Noregi blæðir eftir Matthías Johannessen skáld og rit-
stjóra sem birt er í Lesbók Sunnudagsmoggans í dag. Atburðirnir sem ort er
um vöktu samúð og sorg um alla heimsbyggðina. Verknaður fjöldamorðingj-
ans í Noregi er hryllilegur og óverjandi með öllu.
Nokkuð hefur borið á því að álitsgjafar hafi ætlað að nýta sér þennan hörmulega atburð
málstað sínum til framdráttar eða til að ófrægja skoðanir annarra. Það dæmir sig sjálft.
Ein af sjálfsprottnum réttlætingum fjöldamorðingjans var að hann væri að verja kristna
menningu og að ólíkir menningarheimar hlytu að takast á. Eins og Olav Fykse Tveit,
norskur prestur og framkvæmdastjóri Alkirkjuráðsins, skrifar í blaðið í dag, þá er slíkt
glæpsamlega rangt. Slíkar ályktanir hafa einfaldlega ekkert með kristin gildi að gera, sem
boða kærleika og samhygð.
Fjölmenning er veruleiki nútímans. Mikilvægt er að umræðan sé opinská en um leið
nærgætin um þau efni. Þessi þróun er ekki ný af nálinni; öll eigum við ættir að rekja til
innflytjenda og landnámsmanna. Og skáldið hefur ef til vill hugsað til þess í orðum sínum:
þar sem farfuglar syngja
við lyng og blóm,
þangað sem landnámsmenn
festu hug sinn
og hjarta
við heimaslóð nýja
Eina svar siðmenntaðs samfélags við fjöldamorðunum í Ósló og Útey er dregið saman í
orðum Tveits: „Fólkið í Noregi hefur sýnt, að friðsamlegt andsvar við ofbeldi er öflugasta
og hugrakkasta svar sem hægt er að veita.“
Það má ekki nota slíkan grimmdarverknað til að ala á frekara sundurlyndi og hatri. Þá
rötum við í öngstræti á tímum sársauka og dauða. „Við sjáum þörfina á gagnkvæmu
faðmlagi; faðmlagi ástar og virðingar í samfélaginu,“ skrifar Tveit. „Við sjáum hve mikið
við þörfnumst boðorðsins um að elska þegar við horfumst hreinskilnislega í augu við þá
miklu áskorun sem felst í breytingum á samfélagsmynstri vegna innflytjenda og vaxandi
fjöltrúarlegs samfélags.
Hinn mannlegi harmleikur 22. júlí er mikilvæg viðvörun fyrir okkur öll.“
Það geta allir tekið undir einlæg orð skáldsins:
hefjum íslenzka fánann
í hálfa stöng
og sendum hryggð okkar
austur um höf.
Mikilvæg viðvörun
„Ég held meira að segja að fjöldinn sé
þriggja stafa tala.“
Erna Hrund Hermannsdóttir á orðið „nokkuð mörg
skópör“, sem hún kaupir helst á Ebay. Í sumar
stofnaði hún síðuna ReykjavikFashionJourn-
al.com, þar sem notendur geta kaypt föt af Ebay.
„Menn biðja opinberlega um reglur
sem þeir vilja innst inni ekki fá.“
Jón Daníelsson hagfræðingur við LSE er
ekki trúaður á að tillaga Merkel og Sar-
kozy um skatt á fjármagnshreyfingar
verði að veruleika.
„Fólk var vant að
segja við mig að
Ilmur væri karl-
mannsnafn, af
því að það er
„hann ilm-
urinn“, en
ég man
eftir því
þegar ég
var fimm
ára í Sund-
höllinni að
útskýra fyrir sundlaugarverði að
Ilmur beygðist eins og Auður og það
væri kvenmannsnafn.“
Ilmur Kristjánsdóttir um nöfnin Ilmi og Auði. Hún
skírði dóttur sína Auði.
„Mourinho er að
rústa spænskri
knattspyrnu.“
Gerard Pique varn-
armaður Barcelona
um José Mourinho,
þjálfara Real Madrid,
eftir að upp úr sauð í
viðureign liðanna.
„Myndirnar
tala sínu máli.
Við verðum að
fara varlega, því
einn daginn
völdum við skaða,
ekki á vellinum, heldur
utan hans, og við ber-
um öll svolitla ábyrgð á
því.“
Pep Guardiola þjálfari Börsunga
af sama tilefni.
Ummæli vikunnar
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal
unarviðræðna sem þjóðinni var svindlað í,
tóku menn þann kost að setja upp undr-
unarsvip. Það væri ekkert sérstakt að gerast
í Evrópu. „Eigið þið við þessa „markaðs-
panik“?“ spurði einhver. Utanríkisráðherr-
ann, sem hefur stært sig af því að vita ekk-
ert í sinn haus um efnahagsmál, kannaðist
að vísu við umræðu um einhvern óróleika á
evrusvæðinu, en sá myndi bara gera evr-
unni gott. Björgvin Sigurðsson, sem Sam-
fylkingin hafði bannað að fylgjast með
bankamálum, þótt hann væri viðskiptaráð-
herra, birtist og staðfesti hina fræðilegu
greiningu Össurar leiðtoga síns á óróleik-
anum á evrusvæðinu. Þegar tveir slíkir,
Einstein og Njáll nútímans, höfðu í dúett
sagt upp úrskurðinn hefði auðvitað verið
við hæfi að minni spámenn þegðu. En þeir
kunnu sig ekki frekar en fyrri daginn.
Barrosso, æðstistrumpur framkvæmda-
stjórnar ESB, skrifaði þannig bréf til leið-
toga álfunnar og sagði að þeir mættu öngv-
an tíma missa ætluðu þeir að bjarga
evrunni og þar með Evrópu. Þjóðaleiðtog-
arnir Merkel og Sarkozy hittust á neyð-
arfundi í París, sjálfir leiðtogar stórríkja
Evrópu, og strengdu þess heit að þau
myndu gera allt sem í þeirra valdi stæði til
að bjarga sameiginlegu myntinni. Því var
ekki að neita að þetta yfirgengilega þekk-
ingarleysi og ofmat á evruvandanum var
auðvitað pínlegt í ljósi þess að þá þegar lá
fyrir álit þeirra Össurar og Björgvins. En
það var þó hvað þungbærast af öllu að Jac-
ques Delors, sjálfur æðsti páfi Evrópuhug-
sjónarinnar, skyldi þrátt fyrir það hlaupa
illilega á sig og segja í viðtali að evran væri
á hengiflugi og það væru síðustu forvöð að
bjarga henni. „Opnið augu ykkar,“ sagði
Delors, „evran og ESB standa á brún hengi-
flugs.“ Hvernig mun honum verða við þeg-
ar hann loks fær þýddar upplýsingarnar og
úrskurðinn frá þeim sem best þekkja til?
„Pant“ þurfa ekki að horfa upp á það.
Morgunblaðið/Kristinn
Njáll?