SunnudagsMogginn - 21.08.2011, Blaðsíða 25

21. ágúst 2011 25
Inní þessum fljúgandi börum urðu víst ýmis ástarævintýri á gullaldarárum flugsins áður en farið var að troða farþegum í vélarnar einsog sardínum í dós og loka fyrir.
Einsog sést á þessari mynd þá voru þessar flugvélar fljúgandi veitingahús, barir og þægileg
veitingahús. Næturlífið í háloftunum hefur verið fjörugt.
Í Boeing 377 vél einsog þessari flaug Gunnar sem flugþjónn um árabil. Hann flaug einnig
með vélunum DC-6 og DC-7 en var hættur þegar þoturnar komu á markað.
M
eð Pan American Airlines flaug Gunnar
Eyjólfsson um allan heiminn í nokkur ár
á sjötta áratugnum. Á þeim tíma var iðu-
lega stoppað í nokkra daga á ýmsum
stöðum í heiminum og oftast farið með starfsfólk
flugfélagsins eins og stórstjörnur. Það gisti á fimm
stjörnu hótelum og var boðið í veislur mikilmenna. Í
spjalli við Morgunblaðið segir hann meðal annars frá
einum sem hann kynntist í fluginu sem var forseti
sambands kókóræktenda í Vestur-Afríku og bauð
honum í heimsókn á heimili sitt. Þegar hann kom út-
úr flugvélinni beið fólk tugum saman á flugvellinum
með sólhlífar til að sólin lenti ekki á honum á leiðinni
úr flugvélinni í Bensinn. Þegar Gunnar kom á heimili
hans kom í ljós að hann átti um 40 eiginkonur og yfir
hundrað börn. „Heimili hans var meira einsog þorp
heldur svona heimili eins og við könnumst við,“ segir
Gunnar. „Áttu börn með 40 konum? spurði ég hann.
Já, svaraði hann. Og þær njóta mikillar virðingar í
samfélaginu, því þær eru allar giftar, svaraði hann,“
segir Gunnar og hlær.
Í bók sinni segir Gunnar mikið frá ferðum sínum
um Afríku og að verst hafi verið að koma til Suður-
Afríku því hann flaug þangað á tíma sem hvítir að-
skilnaðarsinnar réðu ríkjum þar. Kúgun hvítra á
svarta meirihlutanum hafi verið mikil á þessum tíma.
„Ég lenti einu sinni í svolítið skondnum aðstæðum
þegar ég var að lesa bannaða bók á hótelinu mínu
þarna í Suður-Afríku. Þetta var frásögn afrísks bylt-
ingarleiðtoga og það vildi hvíti minnihlutinn sem öllu
réð ekki fá inní landið sitt. En þarsem ég sit í róleg-
heitum og er að lesa verkið stökkva innum gluggann
hjá mér menn á flótta undan lögreglunni og rjúka síð-
an útum dyrnar og fram á gang. Síðan stekkur lög-
reglan innum gluggann og hleypur afsakandi í gegn-
um herbergið mitt,“ segir Gunnar.
Gunnar segir frá mörgum skondnum atvikum í bók
sinni, en honum var bæði boðin staða njósnara og
smyglara en hafnaði hvorutveggja.
Þá segir hann frá því að á ferðalögum sínum hafi
hann séð ótrúlega mikið af skemmtilegum leiksýn-
ingum útum allan heim. Hann hafi séð sýningar í
Hong Kong, Saigon í Víetnam, Tyrklandi og víðar.
Á þessum tíma kynntist hann konu sinni, Guðríði
Katrínu Arason (Gullu), sem vann hjá Flugmálastjórn
og þar sem hún fékk ódýra flugmiða vegna stöðu
sinnar gátu þau ræktað samband sitt þótt Gunnar
væri á ferð og flugi. Það varð til þess að Gunnar sneri
á endanum aftur til Íslands, byrjaði að leika í Borg-
arleikhúsinu en fór fljótt í Þjóðleikhúsið þar sem hann
var fastráðinn mestan hluta ævi sinnar. „Ég mun leika
í Borgarleikhúsinu núna fyrir jólin í verkinu Fanný og
Alexander með Róbert Arnfinnssyni. Við debúter-
uðum einmitt saman fyrir margt löngu hjá Leikfélagi
Reykjavíkur í verkinu Kaupmanninum í Feneyjum.
Með okkur verður líka Kristbjörg Kjeld sem ég hef átt
mikið samstarf við í gegnum ævina. Ef þetta verður
síðasta verkið sem ég leik í, þá finnst mér það alveg
við hæfi að hringurinn lokist með þeim hætti,“ segir
Gunnar og brosir.
Með 40
konum
Gunnar Eyjólfsson segir meðal annars frá því í ævisögu sinni þegar hann sem flugþjónn gengur fram á farþega að borða grill-
aða hönd sem lítur út fyrir að vera af manni. Honum er brugðið en það kemur í ljós að um grillaða apahönd var að ræða.
Morgunblaðið/Kristinn
Leiksvið heimsins