SunnudagsMogginn - 28.08.2011, Blaðsíða 23

28. ágúst 2011 23
E
r Morgunblaðið með einhverja stefnu í „múffumálum“? var spurt á kaffistofu í
Skipholtinu.
Tilefnið þekkja allir. Heilbrigðisyfirvöld hafa talið sér skylt að grípa inn í sölu
á matvælum, sem framleidd eru í heimahúsum, svonefndum heimabakstri.
Kökubasarinn mömmur og muffins var til dæmis bannaður af yfirvöldum í lok júlí, eins
og fjallað var um í Morgunblaðinu, en í fyrra seldust þar þúsund kökur og rann ágóðinn,
400 þúsund krónur, óskiptur til fæðingardeildar Sjúkrahússins á Akureyri.
„Það hefur verið bakað í heimahúsum í tugi ára og selt, t.d. í fjáröflun fyrir íþróttafélög,
kvenfélög og kóra [...] hvers vegna er þetta allt í einu orðið svona hættulegt? Það er alltaf
verið að eyðileggja það sem er skemmtilegt,“ sagði Lilja Pétursdóttir um bannið á fésbók-
arsíðu Mamma og muffins.
Skyldi Morgunblaðið hafa skoðun á slíku máli?
„Þúsund ára hefð rofin í nafni matvælaöryggis,“ skrifaði Guðni Ágústsson í aðsendri
grein. „Kerfiskarlarnir eru sjálfum sér samkvæmir í ofstjórnuninni og eftirlitskerfið er
öfgafullt og heimaríkt. Nú er víst ólöglegt að baka í eldhúsinu heima ef kleinurnar og flat-
kökurnar með hangikjöti og hnallþórurnar eiga að fara í góðgerðarstarf og seljast almenn-
ingi. Hverjum hefði dottið í hug nema eftirlitskerfinu að halda því fram að eldhús heim-
ilanna væru bráðhættuleg til baksturs?“
Og hann klykkti út með: „Látum kerfiskarlana ekki baka okkur þessi vandræði, bökum
áfram í eldhúsinu heima.“
Auðvitað hefur Morgunblaðið skoðun á því, að ekki sé lengur hægt að stofna til köku-
basars, þar sem fólk leggst á eitt í þágu góðs málefnis. Þetta er gamalgróin hefð í okkar
þjóðlífi, sem eykur samstöðu og ýtir undir náungakærleika. Undanfarin misseri hefur allt
snúist um að grafa undan trausti á milli fólks. Með því er verið að sarga sundur þræðina í
vefnum, sem heldur samfélaginu saman.
Það er full ástæða til að vinda ofan af þessu inngripi eftirlitskerfisins og það er óskilj-
anlegt að stjórnvöld hafa ekki nú þegar gripið inn í. Stefna Morgunblaðsins er skýr og víst
er að þjóðin velkist ekki í vafa um hvað er skynsamlegast í þessum efnum. En hvað tefur
stjórnvöld? Er ráðamönnum sama?
Eru þeir ekki aldir upp við mömmubakstur?
Á að leyfa mömmubakstur?
„Ég held ég eigi
samleið með
frjálslyndu fólki
úr Framsóknarflokknum,
Sjálfstæðisflokknum og
Samfylkingunni og raunar
einnig að hluta til úr Vinstri-
grænum.“
Guðmundur Steingrímsson sem sagði
sig úr Framsóknarflokknum.
„Það er svo fallegt í öllum
hryllingnum.“
Valgerður Pálsdóttir námsráðgjafi um
uppbyggileg viðbrögð Norðmanna eftir
harmleikinn 22. júlí. Hún stakk upp á
kveðju til Norðmanna með friðarsúlunni í
Viðey.
„Það er ánægjulegt að finna að
maður á fullt erindi þarna.“
Ólafur Björn Loftsson sem lék fyrstur Íslendinga
á PGA-golfmóti og stóð sig vel.
„Að mínu mati erum við komin að
ystu þolmörkum starfsfólksins.“
Sigríður J. Friðjónsdóttir ríkissaksóknari um álag-
ið á starfsfólk embættisins.
„Ef maður ætlar að ganga allan
daginn með allar heimsins
raunir á bakinu verður
maður ekki langlífur.“
Ármann Ólafur Sigurðsson sem
varð níræður í vikunni.
„Peningar eru
rót alls ills.“
Emmanuel Frimpong leikmaður enska úrsvals-
deildarliðsins Arsenal eftir að samherji hans,
Samir Nasri, gekk til liðs við Manchester City.
„Ég fór að hlusta
á líkamann.“
Linda Pétursdóttir, eigandi Baðhússins,
sem tók mataræðið í gegn.
„Það eru margir sem eru
stórir í að búa til góða
tónlist og takta en eru litlir
í að koma sér á framfæri.“
Rapparinn Blaz Roca.
„Það hefur enginn efni á
því að vinna í hálft ár án
þess að fá launin sín.“
Hilmar Oddsson sem er hættur
sem rektor og talsmaður Kvik-
myndaskóla Íslands.
„Þið munuð ekki taka
al-Libiyah-stöðina.
Þið munuð ekki taka
Jamahiriyah-stöðina,
Shababiyah-stöðina,
Trípólí eða Líbíu.
Jafnvel vopnlaust fólk
er reiðubúið að slá
skjaldborg um kollega
sína á þessari stöð. Við
erum reiðubúin að verða
píslarvottar.“
Líbíski fréttaþulurinn Hala Misrati
og veifaði skammbyssunni.
Ummæli vikunnar
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal
gert var. Það var ekki auðvelt verk en það hófst.
Orð Eiríks Guðnasonar
Eiríkur Guðnason skrifaði eftirfarandi vorið 2009:
„Því hefur verið haldið fram að Seðlabankinn hafi
reynt að festa gengi krónunnar 6. október sl.
Þetta er alrangt. Fyrstu daga októbermánaðar
sl. féllu millibankaviðskipti á gjaldeyrismarkaði
gersamlega niður. Bankar settu að vísu fram verð-
tilboð en stunduðu ekki viðskipti á boðnu verði.
Verðmyndun á millibankamarkaði varð sem sagt
ómarktæk. Við því hlaut Seðlabankinn að breg-
aðst með einhverju móti því honum ber að skrá
daglega opinbert viðmiðunargengi.
Hann bauð því til sölu svolítið af gjaldeyri á
ákveðnu verði – án þess að fyrskipa að aðrir sem
viðskipti vildu eiga á markaðnum héldu sig við
það verð. Markmiðið var að freista þess að end-
urvekja millibankaviðskipti og fá þar með betri
vísbendingu um hvert hið opinbera viðmið-
unargengi ætti að vera. Eftir hálfan annan dag
breytti Seðlabankinn um aðferð og bauð markaðs-
aðilum að setja fram tilboð á magni og verði.
Hvorug aðferðin var fullkomin því viðskipti voru
afar lítil. Jafnvel eftir að tekist hafði að endurvekja
millibankamarkað snemma í desember, með þvi
að fá viðskiptavaka til að sinna markaðsmyndun,
hafa millibankaviðskipti verið lítil. Það þýðir að
verðið, þ.m.t. hið opinbera viðmiðunargengi, er
ekki reist á traustum grunni. Hefði Seðlabankinn
ætlað að festa gengið hefði hann þurft annars veg-
ar að banna bönkum að stunda viðskipti með
gjaldeyri á öðru verði en því sem hann bauð – og
einnig að vera reiðubúinn að eiga mikil viðskipti
sjálfur á því verði. Seðlabankinn gerði hvorugt
enda var hans markmið ekki að festa gengið eins
og fordómafullir talsmenn hafa haldið fram.“
Sjálfsagt er það borin von að rógberar og þeir
sem bera menn, án tilefnis, alvarlegustu sökum
biðjist afsökunar eða kunni að skammast sín. Ekki
kjánarnir heldur sem gleypa allt hrátt sem fellur
að þeirra hatri og fordómum. Hinn sérstaki um-
ræðustjóri Ríkisútvarpsins skrifaði þegar greinin,
sem reyndist ómerkilegt bull í bland við hrikaleg-
ar upplognar ásakanir, var birt: „Grein Sig-
urborgar Sigurgeirsdóttur og Róberts Wade sem
birtist í Le Monde Diplomatique gefur greinargóða
mynd af hrunsögu Íslands. Þar eru raktar bæði or-
sakir og afleiðingar. Það er varla margt þarna sem
hægt er að draga í efa með nokkurri sanngirni.“
Morgunblaðið/RAX