Fréttablaðið - 24.11.2011, Blaðsíða 26

26 24. nóvember 2011 FIMMTUDAGUR
FRÁ DEGI TIL DAGS
greinar@frettabladid.is
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Höskuldur Daði Magnússon (dægurmál) hdm@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is ALLT OG SÉRBLÖÐ: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is og Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
Í Fréttablaðinu föstudaginn 18. nóvem-ber birtist grein þeirra Margrétar Júlíu
Rafnsdóttur, formanns umhverfis- og
samgöngunefndar Kópavogs, og Guðnýj-
ar Dóru Gestsdóttur, formanns skipulags-
nefndar Kópavogs, undir fyrirsögninni
Snjór eða vatn?
Skíðaráð Reykjavíkur vill af þessu til-
efni taka undir með greinarhöfundum um
mikilvægi vatnsverndar fyrir höfuðborg-
arsvæðið en jafnframt ítreka að snjór sem
kann að verða framleiddur á skíðasvæðinu
í Bláfjöllum verður að vatni sem á engan
hátt verður frábrugðið því vatni sem til
verður úr náttúrulegum snjó er fellur á
svæðið í dag.
Skíðaráðið vill benda á að allar fyrir-
liggjandi upplýsingar sýna fram á að
vatnsbólum höfuðborgarsvæðisins stend-
ur ekki nein hætta af snjóframleiðslu á
skíðasvæðinu í Bláfjöllum. Í skýrslu verk-
fræðistofunnar Mannvits sem kynnt hefur
verið í haust er einnig sýnt fram á að eini
þátturinn sem óvissa ríkir um er hve mikil
aukning kann að verða á árlegum fjölda
bíla sem flytja skíðafólk á svæðið og hugs-
anlegri mengun frá þeim bílum. Um þenn-
an þátt þarf umræðan um umhverfisáhrif
snjóframleiðslu í Bláfjöllum að snúast og
hugsanlegar mótvægisaðgerðir ef þörf
verður talin á þeim, t.d. að hámarka bíla-
fjölda sem inn á svæðið má fara dag hvern.
Bent skal á að sveitarfélög höfuðborg-
arsvæðisins hafa fjárfest fyrir hundruð
milljóna á skíðasvæðinu í Bláfjöllum til
þess að íbúar þeirra geti stundað skíða-
íþróttina eins og aðrar íþróttir sem mann-
virki eru byggð fyrir, en innan þéttbýlis-
ins.
Skíðasvæðið í Bláfjöllum er staðreynd,
þar eru íþróttamannvirki sem ber að nýta
eins og kostur er íbúum höfuðborgar-
svæðisins til heilla og ánægju. Hvort leyfa
á aðra starfsemi innan vatnsverndar svæða
höfuðborgarsvæðisins verður að meta
í ljósi þeirrar starfsemi sem fyrir er, en
sú umræða á ekki að koma í veg fyrir að
almenningur höfuðborgarsvæðisins fái að
stunda skíðaíþróttina til jafns við aðrar
íþróttir.
HALLDÓR
Snjór eða vatn? – Skíðaíþrótt
í Bláfjöllum eða ekki?
Umhverfis-
vernd
Árni Rudolf
formaður SKRR
S
ótt er að hinum sögufræga og fagra stað Skálholti úr fleiri
en einni átt um þessar mundir. Það er þörf áminning til
yfirvalda um mikilvægi þess að hafa skýra sýn um það
hvernig umgangast eigi helstu sögustaði og ganga frá
friðun staðanna þar sem það á við.
Furðu sætir að Þorláksbúðarverkefnið skuli hafa komist eins
langt og raun ber vitni með tilheyrandi kostnaði og raski. Þá vit-
leysu verður að stöðva áður en lengra er haldið.
Sömuleiðis verður að ganga þannig frá málum að ekki rísi í
Skálholti risastór timburkirkja að fyrirmynd þeirra sem þarna
hafa staðið á öldum áður.
Sú hugmynd að reisa tilgátu-
hús í fornminjum eins og verið
er að gera með Þorláksbúð er
vond. Fornminjar verða að fá að
vera í friði fyrir slíkum ágangi
þar og annars staðar. Við bætist
það smekkleysi að reisa búðina
nánast ofan í dómkirkjunni. Að
sama skapi er sú hugmynd slæm
að byggja risastóra timburkirkju í Skálholti inn í umhverfi sem
hefur bæði fagurt og friðsælt yfirbragð, auk sterkra tengsla við
margra alda sögu.
Þeim tengslum hafa þegar verið gerð skil með Skálholtsdóm-
kirkju sem ber byggingarlist síðari hluta 20. aldar fegurra vitni
en flestar aðrar byggingar frá sama skeiði og kallast með formum
sínum um leið á við timburkirkjurnar sem þarna stóðu fyrr á
öldum. Annar húsakostur í Skálholti ýmist styður við kirkjuna, eins
og skólahúsið gerir, eða spillir að minnsta kosti ekki fyrir henni.
Með því að bæta þarna við timburkirkju sem er miklu stærri en
dómkirkjan hyrfi hins vegar allt jafnvægi úr húsaþyrpingunni í
Skálholti.
Tilgátuhús eru í sjálfu sér ekki endilega vond hugmynd. Þau geta
veitt ákveðna innsýn í húsakost fyrri alda sem gaman getur verið
bæði fyrir börn og fullorðna að reyna að lifa sig inn í. Ef fólk telur
að slík hús þjóni menningarlegum eða hagnaðarlegum tilgangi
getur vel komið til greina að ráðast í slíkar byggingar.
Slík hús á hins vegar ekki að reisa á fornum tóftum. Þorláks-
búðin hefði til dæmis sem best getað risið einhvers staðar á Skál-
holtstúnunum í hæfilegri fjarlægð frá 20. aldar byggingunum.
Kirkjuna stóru stendur vissulega hvorki til að reisa á fornminj-
um né við veggi dómkirkjunnar. Stærðin á fyrirhugaðri timbur-
kirkju er hins vegar þannig að hún myndi taka alla athygli frá
þeim byggingum sem þarna eru fyrir, bæði þegar horft er heim að
Skálholti úr fjarska, sem er einstaklega tilkomumikið, og í návígi.
Ef þeir sem fara fyrir ferðaþjónustu á Íslandi telja sig hafa hag
af því að reisa svona kirkju til að laða að ferðamenn þá hlýtur að
vera hægt að finna henni stað í nágrenni Skálholts, nú eða einhvers
staðar allt annars staðar.
Það er löngu kominn tími til þess að hætta að göslast í menn-
ingarminjunum, hvort heldur um er að ræða aldagamlar tóftir eða
nokkurra áratuga gamlar byggingar. Þeim þarf að sýna þann sóma
sem þær eiga skilið.
Skálholt fái að vera í friði fyrir athafnamönnum.
Menningarminjar
og tilgátuhús
SKOÐUN
Steinunn
Stefánsdóttir
steinunn@frettabladid.is
Uppskröpunin
Framsóknarmenn eru brattir þessa
dagana og hafa nú sent út herhvatn-
ingu á heimasíðu sinni. Ástæðan er
sú að þeir búast við kosningum á
næsta ári og vilja virkja flokksmenn
í baráttunni. Á heimasíðunni er að
finna leiðbeiningar um kosningarétt
þeirra sem flutt hafa af landi brott
og svo þessa fallegu brýningu: „Allir
Framsóknarmenn og
aðrir andstæðingar
núverandi stjórnarstefnu
eru eindregið hvattir til
að vera viðbúnir kosning-
um á næsta ári og skrapa
upp öll þau atkvæði sem
vilja sjá betra Ísland á grunni sam-
vinnu og jafnaðar.“ Framsóknarmenn
ætla greinilega að ganga til kosninga
eins og í hverja aðra steypuvinnu og
líta á þær eins og verkþátt frekar en
hugmyndafræði.
Váflug
Nýtt flugfélag tók til starfa í dag sem
hefur það sérkennilega heiti
WOW Air. Gárungarnir létu
ekki að sér hæða, enda með
eindæmum skemmtilegur
söfnuður þar á ferð, og voru
fljótir að íslenska heitið;
Váflug. Ekki sérstaklega
lokkandi heiti.
Lítt traustvekjandi áætlun
Á þessum stað var á dögunum
sagt frá því að Árni Páll Árnason,
efnahags- og viðskiptaráðherra, hefði
í efnahagsáætlun gefið lítið fyrir
áætlun um afnám gjaldeyrishafta.
Íslenska krónan yrði í viðjum hafta
með einum eða öðrum hætti fram-
vegis. Nú hefur annar ráðherra, Össur
Skarphéðinsson, tekið undir
þetta, en á nefndarfundi í
gær sagði hann höftin ekki
afnumin nema með nýjum
gjaldmiðli. Til hvers var verið
að samþykkja þessa áætlun?
kolbeinn@frettabladid.is