Morgunblaðið - 28.07.2010, Blaðsíða 12

12 FréttirINNLENT
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. JÚLÍ 2010
Milljónaútdráttur
Þar sem eingöngu er dregið úr seldum miðum þarf miðaeigandi bæði að
hafa rétt númer og bókstaf til að hljóta vinning í þessum útdrætti.
Birt með fyrirvara um prentvillur.
7. flokkur, 27. júlí 2010
Kr. 1.000.000,-
3075 B
5922 B
11141 E
14177 H
26682 B
29999 E
33122 H
41915 H
56151 G
58875 G
TIL HAMINGJU
VINNINGSHAFAR
Gunnþórunn Jónsdóttir
gunnthorunn@mbl.is
Samfélagshjálpin Samverjinn hefur
boðið upp á heitar máltíðir í Stýri-
mannaskólanum á hverjum virkum
degi í júlímánuði við góðar undir-
tektir. Nú er einungis vika eftir af
verkefninu og hefur verkefnið geng-
ið gríðarlega vel, að sögn Ragnheið-
ar Guðfinnu Guðnadóttur, en hún er
verkefnisstjóri Samverja.
„Fjöldinn er alla vega búinn að
sýna sig og það er ljóst að það ríkir
mikið vandamál á Íslandi varðandi
þessi mál,“ segir Ragnheiður. „Fólk í
venjulegri vinnu mætir þarna, mest-
öll laun þess fara í það að borga
skuldir og á það kannski um 10-20
þúsund krónur eftir um hver mán-
aðamót.“
Ragnheiði finnst frábært hvað
margir hafa sótt máltíðirnar, en það
hlýtur að vera stór biti að kyngja.
„Við gerum líka bara út á það að hafa
þetta sem notalegan félagsskap og
skemmtilega stemningu. Þetta á
bara að vera þannig að öllum líði vel.
Hér eru engir fordómar og allir und-
ir sama hatti,“ segir hún. „Það kost-
ar allt svo mikið í dag og öll heimili
eru vel skuldug. Það á að þiggja það,
þegar svona verkefni er hrint í fram-
kvæmd. Það hefur enginn efni á því í
dag að sleppa frírri máltíð.“
Mikill fjöldi fólks hefur sótt að-
stoðina. Fyrsta daginn mættu 70
manns í mat en hefur farið fjölgandi
síðan og síðasta föstudag komu um
200 manns.
Sjálfboðaliðastarfið gefandi
Um 200 manns hafa boðið fram að-
stoð sína sem sjálfboðaliðar og hefur
aldrei vantað mannskap. „Fólk hefur
verið að streyma inn í Stýrimanna-
skólann að bjóða sína hjálp. Það hef-
ur myndast hérna svona ein lítil fjöl-
skylda af sjálfboðaliðum, sem er
voða gaman,“ segir Ragnheiður.
„Þetta er svo gefandi, það tala allir
um það. Ég mæli með því að allir
geri þetta einhvern tímann, taki þátt
í svona sjálfboðastarfi vegna þess að
það er ótrúlegt hvað þetta gefur
manni mikið og hlýjar manni. Fólkið
sem gengur út er líka svo þakklátt.
Það er gaman að vera í kringum
svona fólk.“
Fyrirtækin sem staðið hafa að
verkefninu eru orðin 41 talsins og
segir Ragnhildur það aldrei hefðu
gengið svo vel ef ekki verið fyrir
þeirra hjálp, enda gjafmildi mikil hjá
þeim öllum.
Gissur Guðmundsson er forseti
Alheimssamtaka matreiðslumanna
en hann hefur stýrt eldhúsinu ásamt
öðrum sem eru félagar í klúbbi mat-
reiðslumanna og hafa þeir framreitt
góðar máltíðir fyrir gesti sína.
„Það er ótrúlegt hvað þetta er búið
að ganga vel, enda er bara hér á ferð
fagfólk fram í fingurgóma, sem
stendur á bak við þetta,“ segir Ragn-
heiður Guðfinna.
Lítil fjölskylda af sjálf-
boðaliðum Samverjans
 Ókeypis máltíðir í Sjómannaskólanum vekja mikla lukku
Ragnheiður Guð-
finna er ánægð
með hvað aðstoð
Samverjans hefur
gengið vel
BAKSVIÐ
Guðni Einarsson
gudni@mbl.is
Fjögur ár, fjórir mánuðir og 24 dag-
ar eru liðnir síðan að tveir ungir
frændur og vinir settust upp í Sub-
aru Impreza WRX bíl eina vetr-
arnótt á Akureyri. Þeir höfðu verið
að skemmta sér og haft áfengi um
hönd. Hálka og ísing var á götum
bæjarins, myrkur og gekk á með élj-
um þessa aðfaranótt 4. mars 2006.
Bíltúrinn endaði snögglega þegar
bíllinn skransaði skyndilega á hálli
götunni, rann stjórnlaus út á hlið
tugi metra og skall harkalega á hús-
vegg við Hjalteyrargötu á Akureyri.
Sesar Þór Viðarsson, 19 ára eig-
andi bílsins, dó í slysinu. Ökumað-
urinn Gunnar Árni Jónsson, þá 29
ára, höfuðkúpubrotnaði og missti
meðvitund.
Í skýrslu Rannsóknarnefndar
umferðarslysa kemur meðal annars
fram að ökumaðurinn hafi verið ölv-
aður þegar slysið varð og ekið of
hratt miðað við aðstæður. Hvorugur
piltanna var í bílbelti og þurfti að
beita klippum til að ná þeim út úr
bílflakinu.
„Þetta er ekki eitthvað sem
þú vilt að fólk lendi í“
Gunnar sagði í samtali við Morg-
unblaðið í gær að hann hefði aldrei
getað ímyndað sér að hann myndi
eiga eftir að lenda í svona slysi.
Hann hafði lent í árekstrum og bíl-
veltu – en svona martröð vildi eng-
inn lenda í. Gunnar man ekkert eftir
slysinu en þó hefur það aldrei vikið
frá honum þá 1.607 daga sem liðnir
eru frá þessari örlaganótt.
„Ég man part úr kvöldinu en svo
ekkert fyrr en ég fór aftur að
rumska á spítalanum nokkrum dög-
um seinna,“ sagði Gunnar. Hann
höfuðkúpubrotnaði og fékk ör á höf-
uðið. Auk þess tapaði hann alveg
heyrn á hægra eyra. Hann var sam-
tals í sex vikur á sjúkrahúsi og í
endurhæfingu eftir slysið.
En hvernig reiddi honum af and-
lega?
„Ég held að þetta sé eitthvað það
erfiðasta sem nokkur maður getur
gengið í gegnum. Það segir sig í
rauninni sjálft. Þetta er ekki eitt-
hvað sem þú vilt að fólk lendi í,“
sagði Gunnar. „Sesar Þór var ein-
stakur drengur og fjölskyldan hans
er stórkostleg. Mesta og besta
hjálpin sem ég hef fengið er frá fjöl-
skyldu hans, það hvernig þau tóku á
þessu og tóku mér eftir slysið.“
Gunnar sagði að þegar hann
vaknaði til meðvitundar og áttaði sig
á því hvernig komið var hefði hann
helst af öllu viljað fá að hitta fjöl-
skyldu Sesars Þórs. „Mér var meira
sama um mína fjölskyldu – þetta var
fólkið sem ég vildi tala við og það
strax.“
Slysafréttirnar óþægilegar
Aðspurður kvaðst Gunnar ekki
minnast þess að fólk hefði viljandi
forðast hann eftir slysið eða forðast
að minnast á slysið við hann. Stund-
um hefur hann bryddað upp á því í
samtölum við aðra. Honum finnst
alltaf óþægilegt að heyra fréttir af
banaslysum í umferðinni.
„Þær snerta alltaf einhverjar
taugar. Eins auglýsingarnar sem nú
er verið að sýna frá Umferðarstofu,
bæði hraðaauglýsingarnar og ölv-
unarakstursauglýsingarnar. Maður
stoppar við,“ sagði Gunnar. Hann
sagðist ekki vilja nokkrum manni
svo illt að þurfa að ganga í gegnum
viðlíka lífsreynslu og hann gerði.
„Þetta er ekki sérlega góð tilfinn-
ing að þurfa að lifa með,“ sagði
Gunnar. „Ég tala nú ekki um ef að-
standendur þess sem dó nánast vilja
kála þeim sem ók bílnum. Maður
hefur heyrt dæmi um svoleiðis. Það
er svo miklu, miklu erfiðara að fara í
gegnum þetta ef maður getur ekki
talað við ættingja þess sem dó. Það
skiptir gríðarlega miklu máli að geta
talað við ástvinina.“
Gott ráð að skilja lyklana eftir
Gunnar segist hafa dregið veru-
lega mikið úr því að fara á skemmti-
staði eða útiskemmtanir þar sem vín
er haft um hönd. Hann hreinlega
nenni því ekki lengur. Á slíkum
stöðum skapast aðstæður sem
stundum leiða til ölvunaraksturs. Þá
sjaldan sem hann fer á slíkar uppá-
komur þá segist hann ekki predika
yfir fólki.
„Þetta gerðist og ég veit alltaf af
þessu – slysið verður alltaf með mér.
En ég tók þá ákvörðun að vera ekki
endalaust með móral út af þessu.
Mér finnst að það væri ekki rétt
gagnvart Sesari Þór. Hann var ekki
þannig persónuleiki. Hefði þessu
verið öfugt farið – ég farið en ekki
hann – þá er ég nokkuð viss um að
hann hefði gert nákvæmlega eins.“
Frídagur verslunarmanna er
framundan, mesta ferða- og úti-
leguhelgi ársins. Fjöldi fólks verður
væntanlega á ferðalögum og má
reikna með að áfengi verði víða haft
um hönd. Gunnar segir að það sé
alltaf gott að benda fólki á að áfengi
og akstur fari ekki saman. En á
hann einhver ráð fyrir ökumenn?
„Það er góð hugmynd að vera
ekki með bíllyklana á sér. Þá
minnka líkurnar töluvert mikið á að
maður setjist drukkinn undir stýr-
ið,“ sagði Gunnar.
 Banaslys á Akureyri í mars fyrir fjórum árum hefur aldrei vikið úr huga mannsins sem ók bílnum
 Settist ölvaður undir stýri og bíltúrinn endaði snögglega þegar bíllinn rann stjórnlaus á húsvegg
Ljósmynd/Umferðarstofa
Viðtalið Gunnar Árni Jónsson, ökumaður bílsins, sagði frá reynslu sinni í sjónvarpsviðtali við Ragnhildi Steinunni
Jónsdóttur. Þáttur um slysið er á meðal efnis sem notað verður til umferðarfræðslu í framhaldsskólum landsins.
„Slysið verður alltaf með mér“
Umferðarstofa hefur gefið út
fræðsluefnið „Svo kom það fyrir
mig“, fimm mynddiska (DVD) með
umferðarfræðslu fyrir framhalds-
skóla. Auk frásagna af alvarlegum
umferðarslysum eru verkefni og
kennsluleiðbeiningar í pakkanum.
Á einum diskinum er þáttur um
banaslysið á Akureyri 4. mars 2006
þar sem Sesar Þór Viðarsson, 19
ára, lést. Í þættinum er m.a. rætt
við foreldra Sesars Þórs heitins,
þau Viðar Þorsteinsson og Elínrós
Sveinbjörnsdóttur, lögregluna á Ak-
ureyri og Gunnar Árna Jónsson
ökumann bílsins. Þátturinn var á
sínum tíma sýndur í Kastljósi RÚV.
Grípandi umferðarfræðsla
„SVO KOM ÞAÐ FYRIR MIG“