Morgunblaðið - 28.07.2010, Blaðsíða 18

Morgunblaðið - 28.07.2010, Blaðsíða 18
18 Umræðan MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. JÚLÍ 2010 Morgunblaðið (Mbl) hefur stundað það undanfarið ár að gera hugsanlega aðild okk- ar að ESB tor- tryggilega. Blaðið hæðist að því, þegar talað er um að taka „upplýsta“ ákvörðun í þessu máli. Upplýst ákvörðun felst í því að taka aðildarsamning- inn, lið fyrir lið, og útskýra fyrir þjóðinni hvað hann myndi þýða fyrir líf okkar, atvinnu, menningu, alþjóðleg samskipti, peningamál og margt fleira. Að lokinni slíkri kynningu vilja menn að þjóðin tjái vilja sinn í almennri atkvæða- greiðslu. Þetta er, held ég, sann- leikurinn um upplýsta ákvörðun. Leiðarahöfundur Mbl hæðist að þeim sem svona hugsa og segist vera með svörin á reiðum höndum. Við hin þurfum ekki að lesa eða hugsa. Við eigum að treysta hon- um og þeim sem skrifa í hans anda. Hugsanlega er hin upplýsta umræða svo hættuleg af því að þá er ekki hægt fyrir Mbl að slá fram hverju sem er. Leiðari Mbl 20. júlí sl. ber yfir- skriftina „Myrkvuð umræða“. Undirfyrirsögn er „Hinir „upp- lýstu“ gera hvað þeir geta til að kasta ryki í augu annarra“. Miðað við málflutning leiðarans er þetta furðuleg fyrirsögn. Verið er að gera því skóna, að ESB-aðild hafi herskyldu í för með sér og tekið undir áhyggjur ungra bænda af því. Síðan eru kallaðir til vitnis þeir próf. Haraldur Ólafsson og Tryggvi Hjaltason öryggisfræð- ingur, sem báðir hafa nýlega skrif- að greinar í Mbl. Haraldur skrifar um horfur á skyldu ESB-landa til hervæðingar. Tryggvi víkur m.a. að aukinni samvinnu Evrópuþjóða í varn- armálum, sem gæti leitt til sameiginlegs hers. Höfundur leið- arans telur þetta styðja hugmyndirnar um að aðild að ESB leiði til herskyldu. Þarna er því miður mjög óupplýst um- ræða á ferð. Í nýlegri, ítarlegri skýrslu utan- ríkisráðherra til Al- þingis um utanríkis- og alþjóða- mál, skýrslu sem byggist á þekkingu vönduðustu sérfræðinga ráðuneytis hans, er bent á að með Lissabonsáttmálanum skapist ekki grundvöllur fyrir sameiginlegum her ESB. Til að skýra nánar ákvæði sáttmálans, sem snúa að sameiginlegum vörnum sambands- ins, fékk Írland samþykkta yfirlýs- ingu, sem kveður á um að hverju ríki sé í sjálfsvald sett hvernig framlagi til sameiginlegra varna sé hagað og að aðildarríki eru ekki skuldbundin til að taka þátt í hernaðarlegum aðgerðum á vegum bandalagsins. Hins vegar hefur ESB yfir að ráða hraðsveitum, skipuðum her- mönnum aðildarríkja, sem vilja leggja þeim lið. Hlutverk þeirra er að stilla til friðar á óróasvæðum og þær hafa sinnt friðargæslu. Þeir stjórnmálamenn eru til, sem vilja auka þetta samstarf, en sameig- inlegur her ESB er afar fjarlægt markmið. Það hefur alla tíð legið skýrt fyrir, að ESB-aðild Íslands hefur engar hernaðarskyldur í för með sér, ekki frekar en vera okkar í NATO síðan 1949. Gangi Ísland til aðildar að ESB, ræður það því sjálft, svo sem hingað til, hvort það hefur her eða ekki. Því skal svo ekki gleymt, að aðeins sjö af 27 ríkjum í ESB hafa herskyldu. Allt þetta ætti leiðarahöfund- inum að vera kunnugt. Ef hann kynnir sér ekki þessi mál er hann vart fær um að vera í ábyrgð- arstöðu á ritstjórn dagblaðs. Af því leiðir svo áleitna spurningu um sannleiksást, og sé hún ekki á hreinu, hverjir eru þá í „myrkv- aðri umræðu“? Lesendur Mbl hljóta að undrast, að leiðarahöf- undur blaðsins skuli kominn í lið með þeim, sem hafa uppi hræðslu- áróður um hervæðingu Íslands, taki það þátt í samstarfi vest- rænna lýðræðisríkja. Hvorki Sjálf- stæðisflokkurinn né Mbl hafa um áratuga skeið látið slíkar rang- hugmyndir og bábiljur hagga sér. Af hverju er sú stefna nú skyndi- lega breytt? Eitt að lokum. Forystumenn Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks leiddu okkur eins og blindingja út í blekkingavef einkavæðingar bankanna. Þeir hafa, ásamt forseta okkar, hafið víkinga fjármálanna til skýjanna. Allur sá skollaleikur hefur leitt hörmungar yfir þjóðina. Nú vilja sömu flokkar ráða fyrir okkur í ESB-málinu. Er nokkur furða þótt þeir séu allmargir sem vilja fá að taka bindið frá aug- unum og skoða sjálfir í upplýstri umræðu, hvaða kostir standa okk- ur til boða? Orð hinna stóðust ekki. Er það hvatning til að fylgja þeim nú? Eftir Þóri Stephensen » Leiðari Mbl 20. júlí sl. ber yfirskriftina „Myrkvuð umræða“. Undirfyrirsögn er „Hin- ir „upplýstu“ gera hvað þeir geta til að kasta ryki í augu annarra“. Þórir Stephensen Höfundur er fv. dómkirkjuprestur og staðarhaldari í Viðey. Evrópuherinn ósýnilegi Fréttir und- anfarnar vikur hafa verið sumum óskiljan- legar, allavega fyrir almenna borgara. Hvers vegna berjast útgerðarmenn innan LÍÚ um á hæl og hnakka gegn ákvörð- un Jóns Bjarnasonar, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, um frjálsar rækju- veiðar? Svarið við þessari spurn- ingu er mjög einfalt. Handhafar úthafsrækjukvótans eru að berjast gegn samkeppni í veiðum og vinnslu. Mestallur út- hafsrækjukvótinn er í höndum rækjuvinnslna eða fyrirtækja sem hafa lokað rækjuvinnslum sínum. Þessi fyrirtæki sem hafa lokað sínum rækjuvinnslum hafa ýmist notað úthafsrækjukvótann til að auka framsalsheimildir sínar í öðr- um verðmætari tegundum eða leigt til annarra LÍÚ-fyrirtækja sem notað hafa úthafsrækjukvót- ann til að auka framsalsheimild sínar sem þýðir að LÍÚ-fyrirtækj- unum er gert kleift að leigja meira af aflaheimildum frá sér. Það er heimilt og löglegt sam- kvæmt núgildandi lögum um stjórn fiskveiða. Starfandi rækjuvinnslur óttast að samkeppni í veiðum leiði til hærra hráefnisverðs en með frelsi í veiðum hafa fleiri útgerðir tækifæri til veiða og með frelsi í veiðum gætu nýjar, jafnvel endurvaktar rækjuverksmiðjur, tekið til starfa. Það þýðir aukna sam- keppni í hráefnisöflun af Íslandsmiðum þar sem einokunaraðstaða LÍÚ-fyrirtækja er rofin með góðri ákvörðun Jóns Bjarnasonar, sjávar- útvegs- og landbún- aðarráðherra, um frjálsar úthafs- rækjuveiðar. Bent hefur verið réttilega á að Hafrannsóknastofnun heimilar að- eins 7.000 tonna veiði og bjartsýn- ustu menn hafa í fjölmiðlum bent á að sú veiði gæti náðst í desem- ber, þegar 8 mánuðir væru eftir af fiskveiðiárinu. Ég ætla að leyfa mér að vona að þessi spá rætist sem þýðir gjaldeyristekjur fyrir þjóðarbúið og störf skapast. Íslendingar hafa á undanför- unum árum skilið tugþúsunda tonna úthafskvóta eftir í hafinu þar sem LÍÚ var að nota kvótann í að auka framsalsheimildir í öðr- um tegundum. Það var víst arð- bærara fyrir útgerðarmenn innan LÍÚ en að veiða kvótann. Komi upp sú staða að úthafsrækjuaflinn nái 7.000 tonnum á næsta fisk- veiðiári er einfalt mál að bregðast við þeirri stöðu. Jón Bjarnason, besti sjávarútvegs- og landbún- aðarráðherra sem Ísland hefur al- ið, gæti einfaldlega, í ljósi stað- reynda varðandi ónýtta úthafsrækjukvóta síðustu ára, gef- ið út leyfi til að veiða það sem skilið hefur verið eftir í hafinu af óveiddum úthafsrækjukvóta LÍÚ-útgerðarmanna. Það þýðir mörg þúsund tonn í viðbót og Haf- rannsóknastofnun ætti að sam- þykkja það enda ganga vísindi Hafró út á að geyma fiskinn í sjónum og sennilega munu útgerð- armenn innan LÍÚ ekki mótmæla því þar sem LÍÚ telur það eitt brýnasta mál íslensks sjávar- útvegs að geymsluréttur á kvóta milli fiskveiðiára sé sem rýmstur og geti verið nýttur þegar vel veiðist, eða eru það markaðs- aðstæður LÍÚ-fyrirtækja sem stýra þessari hlið mála hvað varð- ar geymsluréttinn á milli fisk- veiðiára? En LÍÚ-fyrirtæki hafa möguleika á því að hafa veruleg áhrif á markaði í gegnum geymsluréttinn. Eftir Finnboga Vikar »Handhafar úthafs- rækjukvótans eru að berjast gegn samkeppni í veiðum og vinnslu. Finnbogi Vikar Guðmundsson Höfundur er fulltrúi Borgarahreyf- ingarinnar/Hreyfingarinnar í starfs- hópi Jóns Bjarnasonar, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, um endur- skoðun á fiskveiðistjórnun. Hvers vegna vilja útgerðar- menn innan LÍÚ ekki frjálsar úthafsrækjuveiðar? Öllum lands- mönnum er orðið ljóst, að fyrir Ice- save-stjórninni ligg- ur ekkert annað en lenda brátt á rusla- haugi sögunnar. Þetta hafa vinstri grænir loks skilið og leita nú allra leiða, til að forða sér frá að sogast niður í hyldýpið með Sam- fylkingunni. Vinstri grænir eru ekki þekktir fyrir að vera vandir að meðulum og nú grípa þeir til glæpsamlegra aðgerða gegn hagsmunum Suðurnesjamanna og raunar landsmanna allra. Ætlun VG er að sprengja ríkisstjórnina með tilhæfulausum árásum á Magma Energy. Ríkisstjórnin tók við þröngri stöðu í efnahagsmálum landsins, en með getuleysi og illum vilja hefur hún gert vonda stöðu miklu verri. Icesave-stjórnin er ekki að vinna að þeim verkefnum sem hún var kosin til að framkvæma, heldur hefur Samfylkingin komist upp með að þoka áfram hug- sjónum sínum um innlimun lands- ins í Evrópu-ríkið. Þótt enginn geti meinað sossunum að bera slíkar hugmyndir í hjarta sér, er framkvæmd þeirra ekkert annað en landráð. Með þjóðaratkvæðinu 6. marz 2010 og niðurstöðum úr fjölmörgum skoðanakönnunum, hafa Íslendingar gefið skýrlega til kynna, að þeir eru andvígir því að gefa eftir fyrir Icesave- kröfum nýlenduveldanna og þeir eru andvígir innlimun landsins í Evrópu-ríkið. Þessi mál munu neyða ríkisstjórnina til afsagnar og ríkisstjórnar-flokkarnir eru byrjaðir að undirbúa afsögnina, hvor með sínum hætti. Sossarnir forða sér til Evrópu, eins og brottför Jóns Baldvins Hanni- balssonar og Jóns Sigurðssonar ber vitni um. Hins vegar eru vinstri grænir að gæla við lengra líf í stjórnmálum og stunda því blekkingarleik á flestum sviðum. Magma-málið er vinstri grænum hentugt skálkaskjól til að afvega- leiða þjóðfélags-umræðuna og til að berjast fyrir ástríðu sinni um ríkisrekstur. Enginn þarf að verða undrandi þótt í ljós komi að Svavari Gestssyni sé ætlað að verða kommissar yfir HS Orku. Þessar óskir munu þó ekki ræt- ast, meðal annars vegna þess að landsmenn hafa fyrir löngu áttað sig á eftirfarandi staðreyndum: 1. Jafnir möguleikar allra er- lendra fyrirtækja. Hvers vegna ættu Íslendingar að leyfa erlendar fjárfestingar einungis frá Evrópusambandinu? Ef við viljum selja útlendingum eitthvað, er þá ekki rétt að fá til- boð alls staðar úr heiminum? Væri ekki nær að banna fyr- irtækjum frá Evrópu-ríkinu að- gang, fremur en að veita þeim aðstöðu til einokunar? Að mis- muna aðilum á markaði er ósann- gjarnt, heimskulegt og kostn- aðarsamt. 2. Lög leyfa ekki mismunun fyrirtækja innan EES. Núgildandi löggjöf um fjárfest- ingu erlendra aðila í atvinnu- rekstri (Lög 34/1991) er alveg skýr, hversu heimskuleg sem svona mismunun er. Ef erlent fyrirtæki hefur heimilisfestu inn- an Evrópu-ríkisins, hefur það fulla heimild til að kaupa hér orkufyrirtæki. Ekki er orð í lög- unum sem skilyrðir ákveðna starfsemi félagsins, krafan er einungis um heim- ilisfestu. 3. Magma Energy hefur farið að lögum. Magma Energy Sweden AB hefur heimilisfestu í Sví- þjóð, það er að segja innan Evrópu- ríkisins. Réttarstaða fyrirtækisins er því ljós og kaup þess á HS Orku voru full- komlega lögleg. Allar fullyrðingar sem frá VG hafa komið um lagalega vankanta á kaupum félagsins á hlutum í HS Orku eru rangar. Þetta hafa fjöl- margar athuganir á lagalegum hliðum málsins staðfest. 4. Greiðsluáætlun samkvæmt kaupsamningi er eðlileg. Kaupverð HS Orku hefur ekki verið gagnrýnt, en hins vegar hafa komið fram fjarstæðu- kenndar fullyrðingar um greiðsluáætlunina. Eðlilega er greiðslum dreift nokkuð, en samt verða um 70% kaupverðs greidd fyrir árslok 2010. Það sem þá stendur útaf, er skuldabréf sem Reykjanesbær átti vegna sölu hluta í HS Orku til Geysis Green Energy. Eru vinstri grænir argir vegna þess að Reykjanesbær gat haft hag af síðustu kaupum Magma á hlutum í HS Orku ? 5. Riftun samningsins væri hættuspil. Ef taka ætti mark á upphlaupi vinstri grænna og rifta samn- ingnum um HS Orku, væri verið að taka áhættu sem enginn stjórnmálamaður getur risið und- ir. Hugsanlega myndi HS Orka þá lenda í höndum erlendra kröfuhafa og innlendir aðilar ekki fá krónu í sinn hlut. Jafnframt er öruggt að orðstír landsins myndi bíða hnekki og erfitt yrði að fá útlendinga til að koma að fjár- festingum hérlendis, en þess munum við þarfnast á næstu ár- um. 6. Efnahagsleg endurreisn þarfnast fjárfestinga í orku- vinnslu. Sannleikurinn er sá að aðkoma Magma Energy var sem himna- sending, við þær aðstæður sem hér ríkja. Við erum með hand- ónýta ríkisstjórn, sem engu kem- ur í verk. Eina von okkar um efnahagslega endurreisn liggur í fjárfestingum í orkuframleiðslu og um leið stóriðju og annarri smærri framleiðslu sem nýtir raf- orku og gufuvarma. Vinstri grænir nota það sem rök gegn gildandi lögum, að einungis ESB- fyrirtæki megi fjárfesta hérlendis í orkuframleiðslu. Þetta er að bíta höfuðið af skömminni, því að þeir þykjast andvígir ESB- innlimun. Hvers vegna leggur VG ekki til breytingar á gildandi lög- um eða höfðar dómsmál á grund- velli fullyrðinga sinna? Hvers vegna kemur VG ekki heiðarlega fram og viðurkennir löngun sína til að gera Ísland að Kúbu norð- ursins? Vinstrigrænir nota Magma Energy sem skálkaskjól Eftir Loft Altice Þorsteinsson Loftur Altice Þorsteinsson »Magma-málið er vinstri grænum hentugt skálkaskjól til að afvegaleiða þjóð- félagsumræðuna og til að berjast fyrir ástríðu sinni um ríkisrekstur. Höfundur er verkfræðingur og vís- indakennari.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.