Birtingur - 01.01.1955, Page 41

S T E I N A R SIGURJÓNSSON:
þá gerðist það
kannski varstu dulinn um samfylgd mína. var það þér meðvitað er þú fórnaðir
höndum við vegarkantinn. vissirðu er ég pískaði þig til að standa á fótum þínum?
en hví leistu undan þegar allt valt á þreki til að standast gustinn af ferðum
óaldarflokkanna. þú skreiðst undir nóttina og tókst boðum hinnar ringluðu stundar.
það var allt og sumt.
síðar, þegar hinn dimmi dreki sveif yfir mörkina: þú skalfst um nætur, er
læddust sem þjófar yfir bræður stundarinnar. þú heyrðir bjöllur dimmgjalla
undir slætti dingla yfir auðar borgir.
nei, því skyldi ég áfella. þér varð kannski aldrei litið yfir völlinn þar sem
fætur skepnanna bar við himin.
hersingarnar voru nýkomnar upp á hæðina er þú opnaðir augun. manstu hve
skelfdur þú varst, fyrst við þögn þína, síðan við orð þín.
þá gerðist það.
Og undirokarar þjóðanna gjörðu eínsog
djöfullinn bauð, og djöfullinn endti allt sem
hann hafði lofað undirokurum þjóðanna.
Þá sáu menn syni fólksins hef ja sínar hend-
ur á móti því; þeír myrtu bræður sína og
hnepptu feður sína í fjötur, og gleýmdu öllu
-— og kjöltu móðurinnar sem hafði alið þá.
Þegar við þá var sagt: í guðs nafni, hugsið
um það ránglæti og grimd, sem yður er boðið
að fremja, — þá svöruðu þeír: vér hugsum
ekki, vér hlýðum.
Og þegar við þá var sagt: elskið þér þá ekki
framar feður yðar og mæður og systur yðar
og bræður? — svöruðu þeír: vér elskum ekki,
vér hlýðum.
Og þegar menn sýndu þeím altari guðs,
þess er skóp mennina, og Krists, sem endur-
leýsti þá, svöruðu þeir: þetta eru guðir vorr-
ar þjóðar; enn vorir guðir eru guðir drottna
hennar: heiðurinn og trúmennskan.
Og sannlega segi ég yður: síðan sú fyrsta
kvinna var svikin af höggorminum, var eíngin
freístni so mikil og óttaleg sem þessi:
Enn hún nálgast sinn enda. Þegar hinn
vondi andi blindar sálir réttlátra, er það ekki
nema um stund.
Ennþá nokkra stund! og þeir sem börðust
fyrir undirokarana, munu berjast fyrir hina
undirokuðu, og þeir sem börðust til að halda
í fjötrum föður sínum og móður, systrum
og bræðrum, munu berjast til að frelsa þau.
Og djöfullinn mun flýa í fylsni undirdjúp-
anna með undirokurum þjóðanna.
(Fjölnir — 1. ár)
37