Birtingur - 01.01.1961, Page 37

Birtingur - 01.01.1961, Page 37
og meginstefið kemur alltaf aftur og aftur með háttbundnu millibili. Stúdentinn: Af hverri er marmarastyttan þarna inni? K a r 1 i n n : Auðvitað af konunni hans .. . Stúdentinn: Var hún einhver sérstök gæða- kona? Karlinn: Hj-ja! Já! Stúdentinn: Segðu mér eins og er! K a r 1 i n n : Það er ekki á okkar færi að dæma um slíkt, kæra barn! — Og ef ég segi yður, að hún skildi við hann, að hann barði hana, að hún kom aftur, giftist honum öðru sinni og situr nú þarna inni sem múmia og dáir sína eigin styttu, haldið þér að ég sé genginn af göflunum. Stúdentinn: Ég skil hvorki upp né niður! IC a r 1 i n n : Atti ég ekki bankabygg! — Og þarna sjáið þér hýasintugluggann. Þar býr dóttir hans .. . hún er í útreiðartúr núna, en kemur heim rétt bráðum ... Stúdentinn: Hver er þessi dökkklædda kona, sem er að tala við konu húsvarðarins? K a r 1 i n n : Ja, það er dálítið flókið mál, en hún er á vissan hátt tengd hinum látna þarna uppi í herberginu, þar sem hvíta línið er dregið fyrir gluggana .,.. Stúdentinn : En hver var hann þá? K a r 1 i n n : Hann var venjulegur maður — eins og ég og þér — en það sem að öðrum sneri var einkum hégómagirnd hans .. . Ef þér væruð sunnu- dngsbarn, sæjuð þér hann bráðum koma út á götuna til að horfa á sendiráðsfánann blaktandi i bálfa stöng — hann var nefnilega konsúll og hafði miklar mætur á kórónum, ljónum, hattskúfum og fjöllitum borðum. Stúdentinn: Þér minntuzt á sunnudagsbarn — mér. er sagt ég hafi einmitt fæðzt á sunnu- degi . .. K a r 1 i n n : Aha! Er það . . .? Mér datt það svona í hug ,. . . ég sá það á augnatillitinu . .En þá getið þér lika séð það, sem öðrum er dulið — hafið þér tekið eftir því? Stúdentinn: Ég veit ekki hvað aðrir sjá, en stundum ... já, maður segir ekki frá slíku! K a r 1 i n n : Ég vissi hvað ég söng! Og yður er óhætt að segja mér ,.. . því ég — skil þess hátt- ar . . . Stúdentinn: Eins og til dæmis í gær . . . ég var leiddur að afskekktri götunni, þar sem húsið hrundi skömmu siðar .. . ég gekk eftir henni og staðnæmdist fyrir framan húsið, þó ég hefði aldrei séð það áður . . . Allt í einu sá ég rifu á veggn- um, heyrði bresta í burðarviðum; ég hljóp í dauðans ofboði og greip barn, sem stóð undir veggnum ... I næstu andrá hrundi húsið . . . mig sakaði ekki, en barnið sem ég taldi mig halda á i fanginu — sást hvergi „ . . K a r 1 i n n : Nú þykir mér týra .. Og var ég þó ekki grunlaus „. . Segið mér eitt: hvernig stóð á að þér voruð að pata með höndunum þarna við vatnspóstinn áðan? Og hvers vegna voruð þér að tala við sjálfan yður? Stúdentinn: Sáuð þér ekki mjólkurstúlkuna, sem ég var að tala við? K a r 1 i n n skelfingu lostinn: Mjólkurstúlkuna? Stúdentinn: Já, en ekki hvað? — stúlkuna sem lánaði mér ausuna. K a r 1 i n n : Jæ-ja? Það er þá svona? . . . Nú, hvað um það — ég er ekki skyggn, en mér er önnur gáfa gefin . .,. Hvíthærð kona sezt við spegilgluggann. Lítið á kerlinguna í glugganum! Sjáið þér hana? — Gott! Einu sinni var hún unnusta mín, síðan eru GO ár „ .. Ég var þá tvítugur. — Kvíðið engu, hún þekkir mig ekki aftur! Við sjáumst á hverjum einasta degi, en hún lætur mig gjörsamlega ósnort- inn, þótt við særum hvort öðru eilífan trúnað í æsku; eilífan! Stúdentinn: Ósköp hafið þið verið barnaleg í gamla daga! Ekki segjum við svona við stúlk- urnar okkar nú á dögum. K a r 1 i n n : Fyrirgefið okkur, ungi maður, við vorum ekki viturri en þetta! — En getið þér séð að þessi gamla kona hafi einu sinni verið ung og falleg? Stúdentinn :Það verður ekki séð. Og þó; hún hefur fallegt augnaráð, en augun sjálf sé ég ekki! Kona húsvarðarins kemur út með körfu og stráir barri á gangstéttina. Birtingur 35

x

Birtingur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Birtingur
https://timarit.is/publication/823

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.